Alle inzendingen over hart in het zand

Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Bloed stormt door onze aderen,ramen beslaan,energieën versmelten. Verstrengeld tot een lichaam. Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Hand op de klink, ieder zijn weg, maar voor eeuwig verbonden.…

ik blaas voor jou een hart van glas en toon je wat ik voel maak voor mezelf een hart van ijs om de hitsigheid te koelen uit steen houw ik een hart zo hard om de afwijzing niet te voelen ook teken ik een hart in ’t zand en zal de wind en golven vragen om de pijn niet bij jou te kunnen zijn teder te vervagen…

Dan zie ik dichterswoorden in 't koude natte zand, als teer muziekakkoorden verwarmen zij mijn hand, verwarmen zij mijn voeten, mijn stille eenzaam hart, dat zo naar jou verlangt nu, een bitterzoete smart.…

Gevormd door de striemende wind de getijden zijn vervlogen Zacht adem ik over zee jouw naam golvend en zo bewogen…

een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm valt onder mij in slaap het kloppen van je hart…

De kinderen zijn 't huis uit, we zijn dus alleen, met alleen de kleinkinderen af en toe om ons heen. 't Was even wennen in 't begin toen de eerste de deur uitging. En nu, nu weten we niet beter meer, we zien ze om beurten een enkele keer, ze hebben 't druk en leiden hun eigen leven Maar waar zijn die kleintjes toch gebleven?…

Heel in 't begin zijn 't vlinders in je buik. Daarna wordt 't verliefdheid in je hele huid. Het zit in je wezen, beheerst je bestaan, en niks is meer hetzelfde want het is zo spontaan. Als de bliksem de hemel doorkliefd, Ja dan zeg je, ik ben verliefd!…

De wereld is gemoderniseerd van boven naar benee Natuurlijk is dat niet verkeerd maar zijn we wel tevree? met wat we hebben, krijgen en doen? Of zijn we tegenwoordig helemaal niet beter af dan toen?…

Wolk neem me mee, je gaat zo hard waar ga je heen? Wind neem me mee of doe je dat alleen met wensen en gedachten en kan de rest wel wachten, tot de storm in m'n binnenste geluwd is en ik de meest belangrijke dingen niet meer zo erg mis?…

Wat kan 't raar lopen in een mensenleven, het begon ongeveer 20 jaar geleden. Na een huwelijk van precies 10 jaar gingen mijn ex en ik uit elkaar. Ik leerde na verloop van tijd een man kennen die vrijwel dezelfde voorgeschiedenis had, 't eind van 't liedje was dat ik opnieuw in 't huwelijksbootje trad. Met in dit huwelijk het schrille…

Voor mij is 't moeilijk op 't puntje van m'n tong te bijten en hoop van harte dat je boze gedrag wat gaat slijten. Misschien ben je bang, want dat ben ik ook, en ben je daarom wat snel van de kook. Ik hoop dat 't beter gaat. 't gaat nu ook niet slecht maar hoe je nu reageert, is soms zo onterecht.…

De mooiste en tevens de ontroerendste gedichtjes zijn door hem op papier gezet. De woorden kregen bijna gezichtjes, 't was warempel bijna net of 't over je eigen leven ging. Ieder kon zich erin vinden, vond ze mooi en dat zijn ze ook. Je hebt de mensheid wat gegeven, je nalatenschap is groot. Zou er ooit nog iemand komen die jou evenaren…

Weemoed,heimwee naar wat eens was, wat nooit meer komt, wat groeit als gras. Verlangen naar vroeger,nee toch niet, kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet, dat jeugd veel te snel gaat voor je 't weet 't op eigen benen staat. Heb ik dan wel stil gestaan, of ben ik eraan voorbij gegaan. 't Lijkt als gister, is toch 20 jaar geleden…

Kan iemand me vertellen, hoe ouder worden gaat, komt ie met rasse schreden, komt ie vroeg, of komt ie laat, komt ie gister, laat of heden, komt ie eerder of te laat, of komt ie gewoon, en is dat waar 't over gaat? Komt ie met of zonder gebreken, da's een vraag waar geen antwoord op komt. Dat weet je pas, als je hebt bekeken, op welke…

Niets is voor altijd, alles is tijdelijk, bij alles wat je doet. Je wordt geboren, "doorloopt" je jeugd, gaat naar school, zoals 't moet. Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je…

1 dochter heb ik, maar eigenlijk zijn 't er 2, die van mijn echtgenoot "doet" in gezinsverband gewoon mee. Welliswaar heb ik 'r niet zelf gebaard, toch is ze me, als dochter "van hem" net zoveel waard. Je moet volwassen worden om te realiseren dat iedereen op elke leeftijd nog wat kan leren. Dus lieve dochter, bij een andere…

3 kinderen heb ik, eigenlijk 5. 3 van mij en 2 van mijn man, dat staat buiten kijf. Met 2 van mij en 1 van hem is er goed contact. Met 1 van hem en 1 van mij hebben we 't wel gehad. Die van mij, die is verslaafd en doet alles verkeerd. Die van hem, is houden van haar vader domweg verleerd. Leuk is 't niet maar we denken nu 't is…

De avonden worden langer, de lampen gaan aan, ook de kaarsjes gaan branden, wie kan ze weerstaan? Die lichtjes, zo simpel, gezellig en fier, bezorgen menige kamer knusheid en plezier. Dat een simpel lichtje zoveel teweegbrengen kan, dat is toch geweldig, dat is te gek, man. Dat de zomer voorbij is, daar doe je niks aan, maar die…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Woel me gedachten malend Naar het eind van deze nacht Slaap heeft het al weer Verloren van dringende Gedachten die door farmaco Een tijdlang waren stilgelegd - Nu zijn ze er weer, gedachten Van toen, gedachten van nu, Gedachten van straks als Het leven er niet meer is Dichtbij de aarde voel ik me nu En de turf waaruit ik geboren…

vijftig nog eens vijftig jaar stapels zand jou gewenst want wat is het leven mooi…

Zet dan fijn, je hakken in 't zand want geloof me: het zijn mensen met weinig verstand, die je op je hart trappen Dus zet ze maar in 't zand: die hakken!…

Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter in de beslotenheid van zijn of haar cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar doordrongen is, als ware taalopzichter is dat de stroom van zijn of haar gedachten gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…

Aan u, die 'k heb bemind om 't water van uw ogen, fontein die zindert in de zonne van de smart, - gij die het martlen kent van 't dorre mededogen en 't hunkeren naar de liefde in hoogmoed uitgetart; Aan u, die 'k heb bemind om 't vlammen van uw handen, - o vleiën om het vlees dat als een beek vervliedt; o reiken van 't gebed dat slechts…

Wie in de straten van Rome of Londen enkel nog dwazen en spraakmakers vindt, wacht op het Hart dat, met doornen omwonden, vlammend de dwazen en spraakmakers mint.…

Dat mijn hart niet meer klopte, mijn ziel van mij wegdreef Het uitzicht door het raam nietszeggend was. De dageraad geen nieuwe hoop bracht. Er waren dagen dat de zon zo haar best deed, maar dat ik haar warmte niet meer voelen. Dat al mijn tranen zo bitter waren. Zo bitter, zo zoet.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Dan zal ik langs de velden, In geur en kleur en licht, Haar 't zoet geheim vermelden, Dat diep in 't hart mij ligt. En wil zij knikkend blozen, De zoete liefste mijn, Dan zal 't vol zang en rozen In beide ons harte zijn.…

‘t Klinkt door woud en velden, 't Dreunt door berg en dal; 't Vloeit van hart tot harte, 't Zingt van mond tot mond, 't Leeft van eeuw tot eeuwe, Land en wereld rond. Ja! waar dringt het niet? Ja! wie zingt het niet, 't Zoete lied Der minne?…

Al moest, in mijne boezem, 't hart Nog breken.…