Alle inzendingen over hartje

hartje winter ontdooien Herinneren dat we elkaar -in 't voorbijgaan-kusten In de nek op de lippen en de vingertoppen We waren niet te stoppen als een waterstroom op weg naar zee.…

Gedanst, gezoend, gezopen en alleen Dan is er nog een dingetje wat steekt Dat half vier 's nachts je jonge hartje breekt Je wilt je nieuwe paspoort: nu meteen! Maar kom je in contact met stadsprimaten; De vinger geven kun je beter laten…

Cliché of niet, dat dikke buikje heeft zo zijn charmes Dat kloppende hartje, gaf me geborgenheid, iets warms. Techniek, vooruitgang, heus, niet mis Moedertjes, wij weten wat fijner is.…

Kent u dat rad, The Eye, in hartje Londen? Voor mij een fenomeen dat nimmer went Die kermisvorm van volksamusement Ik heb het altijd al een draak gevonden New York krijgt óók zo'n wiel, dat was wel schrikken Maar 't geeft Al Qaida iets om op te mikken…

en niets zegt me dat het nog steeds hartje winter is. in de tuin groeit het verlangen naar strelende handen.…

och, bloempje aan de muur met uw kopje naar benee zie dan toch het ridderspoor wees niet langer zo gedwee laat uw aanzicht stralen toon uw blanke bloesem en hartje vol vuur bloei in schoonheid door en ziedaar, de jonge vorst hij komt u halen…

Voor mij in hartje Stad ligt jong gras In de volle zon Grasmat die de laatste Dagen garen spon Bij vocht en warmte En zomerzon - koele schaduw Slechts in een klein hoekje Waarin het aangeschoten wild Van de stad naamloos rusten kon…

ik leg mijn oor tegen je buik hoor ons samen verenigd worden in een heel klein hartje dat ik voorzichtig hoopvol voel slaan dit is een gevoel zo bijzonder en fijn waarvan valt te hopen dat het voor altijd vast te houden zal zijn en nooit over zal gaan er ontstaat een vader ook ik ontluik…

Stap voor stap Kom je dichterbij Even lijk je te aarzelen Maar dat moment is snel voorbij Sprong voor sprong Beland je in mijn armen Om voor korte duur Mijn hartje te verwarmen Want na een snelle vlucht Verdween je uit mijn leven Onze liefde, ons geluk Het was maar voor heel even…

Negentienvijf- enveertig vliegenier kon kussen als tierelier moeder was jong maar haar veer- tien jarig hartje propelde als tierelier tweeduizend- enzes? de vliegenier kon kussen.... niet te blussen! en haar hart propelde nog steeds ‘Kassie’ met zijn vlieger- jas ‘t is alsof het gister was!…

een kleurrijke wereld met prachtige mensen door klanken van liefde onvoorwaard`lijk trouw geen honger naar armoe verwerpelijk strijden door samenzang wordt `t ideaalbeeld te wáuw ik teken als hartje de mooiste in`t midden zodra het werk af is schenk ik het jou…

rozenblaadjes zacht vertellen me van de pracht hoe mooi de eeuwigheid zal zijn als ik met mijn ogen streel over de rijkdom van het fluweel elk blaadje zie, zo teer en fijn hoe het hartje zich openvouwt zo zichtbaar vertrouwd de regendruppel toelaat dan weet ik er is geen nergens dat er ergens een hand van liefde bestaat…

De hele week sit ik op puntje stoel Ik hep al oogie knip en keeltje brok en hartje bons, wat ben ik opgefok zelfs ’s nachts ervaart ik hevig bedje woel want maandag gaat ik tot intens genoegen mij bij de cursus voegen van vervoegen…

de kleine wereld schittert als een blinkend rode fiets je kloppend hartje laat zingen de wereld wordt plots zo oneindig als je snel als de wind moeder passeert KIJK mama ik FIETS! in het kleine huist het magistrale de grootsheid van mensen die ons laten schitteren…

daar stond je, stijlvol tussen al dat donker in de zon omarmde jou en gaf je die zilveren glans voor mij ben jij de koningin onder de bomen daar in hartje winter sta je kaarsrecht te wachten tot de bladeren weer komen het zal nog even duren maar tot die tijd straal jij iets heel bijzonders uit…

Jij bracht het in mijn leven, en je doet nog steeds mijn hartje zweven. Het is ook dat ondragelijk gevoel wanneer ik je mis, dat me doet beseffen: Het is pas nu dat ik weet wat liefde is!…

zondagochtend hartje zomer afspraak met een vlinder hagewindewit locatie kleine steentuin spot lavendel bloeit volop hij knipt de stilte in fragmentjes zaligheid gunt zich tijd geniet de weligheid verdwijnt eensklaps zoals hij kwam pretentieloos voor alle eeuwigheid…

Het mooiste geheim kon ik niet over praten er was al te veel pap wat je los moest laten maar de echo van een hartje wat ik toen zag kloppen ging met je mee bij het afscheid ik heb het in je pak gedaan rust jij maar zacht ik denk aan je daar in de eeuwigheid met een traan maar nee nu weer een lach pap want ik voel het nu schoppen…

Buiten de deur zijn we beiden cool binnen is het je kleine hartje wat ik nog altijd voel... Dankbaar zal ik het omarmen en met al mijn liefde voor jou, blijven verwarmen.…

het is hartje zomer. Toch heb ik het koud. Hier in het Brabantse. De laatste stap. Ik kijk blij. alles is zwart. De mensen zijn kil. Er is geen weg terug. ze weten wat ik niet weet. het is genoeg zo. ik wil niet meer. het is zomer. en ik heb het koud sla een arm om me heen want wachten duurt lang. het is genoeg geweest.…

Al wekenlang dromend over jou over hoe het zal zijn als ik eens zeggen zou; mijn hartje is klein maar teder zeer zeker die gevoelens van mij maken mij elke dag weker al gaat het snel voorbij niet alles zal verdwijnen al helemaal niet jouw stralende lach die alles laat schijnen niet elke week, maar elke dag!…

roemen jij brengt de zomer als mijn tuin niet wil bloemen Mijn liefje, het is zo te achten jij bent het lichtje als mijn dagen zo nachten Mijn liefje, het is zo te eren jij bent het hartje…

Traantjes op haar vieze jurkje Handen op haar kleine lijfje Gillend van onmacht Een schreeuw van verdriet Nauwelijks wetend wat er gebeurde Of nog gebeuren zou Struikelend over de grote stenen Stort ze op de grond Haar kleine hartje voor het leven verminkt Snikkend zet ik de tv uit En ga lekker slapen…

de dagen zitten vol met lucht nachten bestrooid met duister de toekomst droomt, een zucht er is nog slechts gefluister als een afgevallen blad dwarrelt weemoed naar benéé wangen worden nat niets is meer oké en als zelfs de regen voor je schuilt je liefde wordt verzwegen, weet dán, dat mijn hartje huilt…

Vergeten schoonheid van het weiland, miskende pracht van het gazon, liefste, lieve madeliefje, witgekroonde hartediefje, gouden hartje in de zon. Je lijkt nietig, onbeduidend naast de grote kerselaar maar ik geef je op een briefje, liefste, lieve madeliefje, jij bent net zo wonderbaar.…

zo lief en heel byzonder zijn mijn drie kleizoons wel haast een wonder elf drie en èèn ze geven mij kracht houden mij op de been geven liefde zo heel echt eerlijk en oprecht zo puur en zuiver zo waardevol van deze drie mannetjes gaat mijn hartje op hol.…

Ik voelde leven in mijn buikje dat was jij mijn kleine spruitje Je bewoog daar en zei moedertje ik koos jou uit voor mij vanaf dat moment was ik zo verliefd Ja je stal mijn hartje als een dief Nu vierentwintig lentes groot geworden met zo nu en dan wat zorgen Maar laat me je vertellen want geen 1 seconde wil ik wat missen van jou mijn…

Vóórdat het hartje winter wordt.…

tot de morgen daagt haar hartje met goud bestraald…

zacht dooft hij de kaars en draagt vol liefde zijn lichtje naar boven…