Alle inzendingen over hazelnoot

Je kijkt naar potten je houdt van licht en kleuren bloemen binnenshuis ik kijk je aan met stille ogen hazelnoot je haar…

Ze hangen er nog aan de muur eekhoorntjes en knabbelen maar hazelnoten om ter meest Albrecht Dürer op zijn teerst…

Hazelnoten hebben zoiets aan zich dacht ik haar ogen nog halfopen haar wimpers trillend knus gezeten lekker wiegend in de oksel van de wind…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

net geen hazelnoot of de kleur van je ogen geen graantje honing of de smaak aan je lippen nog geen bloesem die uit je buik de vlinders lokt niets dat blozend het inzitten met je ronding snoeit geen rijpe boomgaard of de gedachte heeft het verkorven…

Het enige belang aan zo'n sculptuur is Of ie nou hazelnoot of melk of puur is Maar men bespreekt het beeld uit en te na Stampei rond zulke triviale zaken... Ik kan er echt geen chocola van maken...…

de nootjes vallen auto's rijden door de straat het is meesjesfeest…

De onvrijwillige tuimeling van de harde hazelnoot kwam louter en alleen door een schichtige specht die sperde zijn snavel uiteen van honger en verdriet Zijn tranen waren gelukkig echt en drupten op de grond zonder doel heel zacht versmolten en ongezond langs een broos dood takje met hazelnootpasta…

Rozijnen, kwark, een rode paprika, Geraspte kaas, sjalotjes, hazelnoten, Crème fraîche, siroop, bouillon, garnalen (grote!), Drie grapefruits, slagroom en twee ijsbergsla. De wijn: twee wit, twee rood en één rosé, En doe nog maar een flesje Grand Marnier.…

Over de stenen van de bergbeek loopt Hiawatha met Morgendauw Ze passen op niet uit te glijden In hun blote voeten bijt de kou Hiawatha heeft twee staarten en een rechte veer Hij is parmantig en veel slimmer dan de sterke beer Morgendauw haar ogen als amandelen glanzen donker en groot Haar gladde haar gaaf als een hazelnoot beweegt niet…

In een grote tuin ligt de stapel hazelnoten vergeten te rotten verspreidt langzaam aan de geur van gevallen loof dat in de bosgrond bedolven en verkruimeld vergaat om leven te schenken gelijk Kerststemming ieder jaar blij komt _ weemoedig weer verdwijnt bij het dagelijkse doen en gewone gebeuren ingetogen stroomt door het bloed van mensen…

Er groeit geen boom in het wijde bos. Die liefdesgeheimen trouwer bewaar’. Die beter bescherme de zetels van mos, Dan de oud geprezene hazelaar. Hij vlamt in de nijpende wintertijd Met zijn bloemetjes klein en teer, En gans een schare katjes vlijt Zich op zijn naakte leden neer. En als zijn eigen vuur is geblust, Dan steekt de struik zich…

lange uren moest ik stil zijn met de stille gemeente omspoeld door het woord snel vertrok ik dan naar de ceder op de libanon waar ik tussen de wortels afdaalde in het verwulft daar flakkerde een kaars en zag een kruisspin toe op het vullen van botervaten met hazelnoten rozenbottels appels en sleedoornpruimen na ter verpozing…

Bij het plukken van de hazelnoten bleef jij vastgevroren staan schoof op handen, knieën en voeten zelfs toen, kon jij niet verder gaan Het was moeilijk te geloven, dat jij voelde dat ik nog steeds van je hield Daarom sprak ik het hardop uit in kapitalen hoe pervers het lot van jou en mij kon zijn Ik op twee benen en jij…

Plukvers gefruit in hete olie met sjalotjes, een teentje knoflook en dobbelsteentjes rokerig spek: delicate geurtoetsen van hazelnoot walmend rond de hete pan, tot het sissend blussen met een vrolijke scheut Beaujolais Villages.…

dat ik je een plek in mijn huis aanbood Trots dat ik je nog een dag kon weerstaan ben ik nu toch te zwak en laat me dus gaan Kopje thee erbij, melange geurt zacht, ik ontkleed je met een gevoel van overmacht Het hoogtepunt is bijna daar als ik je voorzichtig breek en ervaar jouw volle smaak en een kreet uitstoot: mmm, pure chocolade met hazelnoot…

Ik ben de hazel-noot. - Een bleke, weke made bewoont mijn kamer, en die blind is, en die knaagt. Ik ben die van mijn zaad een duisternis verzade. En 'k word een leêgt', die klaagt noch vraagt. 'k Verlaat me-zelf; 'k lijd aan me-zelven ijle schade. Ik ben 't aanhoudend maal, in een gesloten kring, van ene domme, duldeloze, ondankb're made…

Oh herfst jaargetij met matte kleuren ongewis weer tot in den treure appels peren op de straten kisten geletterd in hanepoten binnen paddestoelen hazelnoten de krant die dan bericht over ene Anne Frankboom Ik dacht welke ster heeft zich buiten mij in soap of serie of misschien als mannequin danseuse dan wel zangeres plots glorieus opgericht…

Ik wil nog graag kastanjes zoeken, de hazelnoten rijpen in dit jaargetij, het wemelt van de bramen en de bessen. Ik zou ze zo graag plukken, mijn eigen herfst belemmert mij. Toch zit ik niet te klagen, ik put uit mijn herinnering Hoe ik in vroeger dagen genieten kon van alles wat ik plukte met ogen vol verwondering.…