Alle inzendingen over hel OR hemel OR aarde

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

't Hemeltje, dat werd de hel De hel in de 'hemel', ze zaten knel in doodsangst in die brandende hel waar velen de dood ontmoetten... Ze vierden feest 't was oude jaar, maar voor de meesten daar Was geen beschermgeest en werd het geen nieuwjaar...…

Onze Vader die in de hemelen zijt? We strijden in uw naam, want wij zijn uitverkoren, of u het wilt of niet, want wij maken zelf wel uit wat de hemel en wat de hel is. En vergeeft u ons onze schulden ook maar niet en zeker niet die van onze schuldenaren, want die hebben het er zelf naar gemaakt en dat vechten we onderling wel uit.…

kilo's sappig fruit met voeten in de aarde…

Wel een hel en hemel Ontvangen een geheel Dat is slechts een keuze Eer ik uw Zonen, ieder enkel deel…

Rechtstreeks vanuit de hemel in de hel Zou iemand geloven, als ik zei, dat jij het was Die ik in mijn gedachten beminde Die mijn hart wist te veroveren als de bezitter van een opaal in strijd met de dood Die onmacht die ik voelde was niet vreemd, zelfs verontrustend normaal Dat wij ooit spraken als vrienden Zo goed als ik jou kende, zo vreemd…

waar hemel zijn gezichten lacht in pure liefde en paradijs word ik geraffineerd verleid door hel met zijn magie van brandend ijs ben in het geniep de poorten gepasseerd veel zondigen is zo geleerd geen carrousel van stille tranen en verdriet kettingen en cellen zijn er niet ook hier is overleven troef saters lachen enkel om de…

En 'k vond en sprak dit buitenaards gefemel: ,,De Hel is een heel oude, en domme straf. Zend iemand in het vagevuur, met af en toe een kleine wandling in de hemel."…

vaak dreigt de hemel te ontladen of is het de hel wij baden wel maar het bewijs kwam nooit met bakken uit de lucht wij zijn gevlucht voelden al nattigheid in onze hoop op boven de hemel is weer blauw wij bidden nu wat vaker dan breekt de hel los in het water…

nog klinkt het hemels lied en brandt het hellevuur ons bestaan op aarde is van korte duur tussen deze werelden balanceren is onze dagelijkse kost onwetend wat ons nog te wachten staat volgen wij slechts goede raad maar de echte waarheid wil niet komen zelfs niet in onze dromen over goed en kwaad…

jij kent de poorten van de hel het hek met gouden deuren een marmeren trap met zonden geplaveid mensen zo ver de horizon reikt je kijkt ze aan in alle ogen staat begeren nergens berouw verdriet of traan er is geen duivel die ze binnenlaat een bordje met alleen de onverlaat ze schuifelen gezichten in de plooi dat goud blinkt eindeloos…

heb de hemel bestormd op weg naar succes met het mes in mijn rug helse poorten geopend me gebrand aan het laaiende vuur en moest terug terug naar het hek met de puntige staken en de krakende deur van mijn huis kuste vragende ogen schudde hun handen vond in gezin en familie weer thuis maar als de maan vol oranje opkomt slaat weer…

heb de hemel bestormd op weg naar succes met het mes in mijn rug helse poorten geopend me gebrand aan het laaiende vuur en moest terug terug naar het hek met de puntige staken en de krakende deur van mijn huis kuste vragende ogen schudde hun handen vond in gezin en familie weer thuis maar als de maan vol oranje opkomt slaat weer…

geluk maar al te saai Als hemel en hel eens ruilen konden Het maakt het leven niet minder fraai Ketters heilig, vroomheid een zonde Egoïsme als eerlijkheid beloond Ongelovig leven in werkelijkheid Wie zou er dan tot god worden gekroond…

ik blaas glas tot scherven die venijnig openhalen wat eens was gerinkel van herinneringen meet volume van het gas dat glas doet bollen in de ruimte die jij gaf glazen beelden tollen draaien sokkels in vernieling knappen als een ruit ik pas niet in de transparante tolerantie en breek uit geef mij de hel de geilheid van de stoeipoes…

pak stukjes hemel om de hel te blussen mijn bestaan te sussen met vagevuurmuziek geen rappers meer slammers hitsen op verzuipen in geluid performen slechts verdriet ik beluister het geboortelied dat liefde heeft gebracht want zacht is onze poézie die raakt en gevoel in mensen doet ontwaken lentes weer laat komen in vele warme…

niks eeuwig branden in de Hel gewoon het eeuwige Energie-rijk!…

ik klopte aan de hellepoort het vuur deed open verbrandde insgelijks onschuld en wat knopen die bonden het bestaan ik ben gegaan op een levenspad vol sloten zij gingen nooit vanzelf open versleutelde de mogelijkheden die ik had helaas nooit paste wat tot ik jouw deuren zag jij was niet gesloten stond altijd open ik heb me…

Tussen hemel en hel voltrekt zich het eeuwigdurend tegenspel. Het tegenspel tussen het goed en het kwaad, dat een sereniteit van de muzen overstemt en luistert naar Wodans dictaat. Tussen hemel en hel voltrekt zich eindeloos spel.…

zomert hier bergt in smalle wegen weet op tijd nog gas te geven voor de rail ons vangt en volg de kaart die jij met liefde hebt geschreven wist de ravijnen voelde me de kleine in dat perspectief ik heb je lief gooide lijnen die ons hielpen te ontkomen aan dat diep we gaan toppen in een vergezicht dat uitgaat boven bergen hemel…

geschrokken zit je met de brokken stuk in je lijf gebroken gebruik en verder uitgesloten ze beloven niets hangen je op aan tijd laten je bungelen in hoop tussen hangen en wurgen ze vieren en trekken tot de strop je laat verrekken in hun zee van tijd je ging voor de hemel die weg ben je nu kwijt…

zij wisten van de goot maar waren ook diep devoot in het beleven van emoties waar de essenties liggen in het nog dieper voelen dan mogelijk in eerst nog even de hel dan het opgieten van pure liefde na het eerste sissen van de lage lust voor het extraheren om iets van het goddelijk zichtbaar te maken uit het intens hemelse…

het licht is gebroken de poorten van hel geopend goed en kwaad gewist nu sist en schuifelt gebroed met opgekropt gemoed voorbij de apocalyps gemist gist angst en pijn als venijn in het bestaan radeloze ogen breken in onvermogen om verder te gaan de klok is blijven staan toen de mensheid aarde de das heeft omgedaan…

Wat is de hel, Vraagt men zich Voortdurend af, Ervan uitgaande Dat de hemel Daadwerkelijk bestaat, Het antwoord kan kort En simpel zijn, zegt De filosoof die Wetenschap bedrijft - De hel is niet meer, Ook niet minder, Dan de plaats waar De mens liever wil zijn Dan in leven hier op aarde Dagelijks tot uitschot Verklaard te zijn…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Je wilde graag weg uit dit aardse bestaan Ik zei, blijf nog even ik laat je niet gaan Je wilde gaan zweven heel hoog en heel lang Je kon dit niet weten het maakte mij bang Opeens was je weg uit ons aardse bestaan Ik kon niet meer vragen om samen te gaan Ik moet verder leven heel knus en heel fijn Omdat in de hemel slechts engelen…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij 'Venetiaan' gedenk ik jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan,…

als lucht drukt op de kleinste korrel zwaartekracht die vastgevroren in zijn ogen weigert neer te vallen in berouw om daden die hij zich vandaag niet meer verwijt weet hij geen weg te wijzen die rechttoe rechtaan naar hel of hemel leidt als leven niet een teken geeft van redenen om door of dood te gaan.…

en de hel…