Alle inzendingen over herfst

Jawel, de herfst heeft de natuur gevangen - En toch staar ik afgunstig naar mijn tuin. De herfst komt immers alle jaren weer, Maar in ons leven komt hij maar één keer.…

Storm loeit door buizen staal Wind waait door bomen kaal Vlagen rukken Aan buitenkant Zuchten likken Aan kaarsenbrand Windkracht zwiept Een regennatte bui Als vochtige adem Door je trui…

met af een toe een knal van een jager die op wild uit is Alweer is het herfst…

De bomen roesten in het zieke licht langs somber in zichzelf gekeerde grachten. In wilde, stormdoorvlaagde regennachten vertoont de maan een bleek, behuild gezicht boven de lege straten, smalle schachten waar in een onverbiddelijk gericht de zomer langzaam voor het najaar zwicht, terwijl de huizen op het einde wachten. Tegen de morgen is…

Nooit ben ik meer in mijn gedachten groot, steeds zeldner denk ik dat mijn werklijk wezen zich tonen zal en durven te genezen van de steeds naderende duidelijker dood. Vandaag zag ik de hemel door het weemlend lover verbleken tot een doodlijk zuivere helderheid. Ik heb mezelf nog van geen ding bevrijd en er is haast geen tijd meer voor mij over…

gekleurde bomen neervallende bladeren natuurlijke pracht…

in het bos tussen de dennen staat een huisje heel alleen in het bos tussen de dennen waait een sterke wind in het bos tussen de dennen ziet het bruin van de blaadjes in het bos tussen de dennen zoekt een konijn zijn holletje om zijn winterslaap te doen in het bos tussen de dennen is het HERFST…

boeiend met je kruidige geuren suisende wind, unieke kleuren bladeren vallen op de straat takken die je achterlaat afscheid van wat is geweest het ontroert me nog het meest dat je bonte kleurenpracht 't gevoel van afscheid verzacht…

De bladeren van de bomen verkleuren Nu gaat het weer gebeuren Het wordt weer herfst koud en nat Ik wou dat ik warme kleding aan had Het is snijdend koud en kil De wind die weet niet wat hij wil Hij waait alle kanten uit Papiertjes en bladeren vliegen vooruit Vallen op het mooi gemaaide gras Van het schooltje van de kleuter klas De vogeltjes…

als straks het groen gaat kleuren de lucht wordt grijs en grauw bossen sterk gaan geuren 's morgens is er dauw de dagen worden korter nachten zwart en lang het hout dat ligt, verdort er zo mooi, toch word ik bang een wonderlijke tijd bomen die zich ontkleden er ontstaat een bladtapijt dat ritselt en sterk geurt de zomer is verleden gestorven…

Langzaam verandert de natuur in een palet vol mooie kleuren rood, geel en bruin. De bladeren vallen van de bomen, het zal niet lang meer duren en dan hebben zij een kale kruin. Buiten is het guur en koud, hier binnen is het lekker warm, bij een vuur van knappend hout. Regen en wind geselen de ruiten, ik ben blij dat wij hier binnen zijn…

Bladeren van de bomen Buiten is het fris Als de zomer na verloop van tijd weg is Regendruppels aan de takken Straten vol met rondvliegende bladeren Steden met volgelopen putten Auto’s rijdend in plassen Kinderen zie je niet meer op straat spelen Die zitten zich binnen te vervelen Ze wachten op de winter Sneeuwballen maken en tegen ruiten…

mistige ochtend ragfijne spinnewebben een zomer voorbij…

De nevel onttrekt de koeien aan de aarde slierten herfstavond…

De bladeren vallen, de herfst komt eraan We zien de NS reclame weer over de buis heen gaan Een manier voor de NS om begrip kweken Als de trein op ‘t station weer eens zal ontbreken Treinen ondervinden veel hinder van de gladde baan!…

Stervende natuur de dood in zachte tinten wacht op de winter…

Herfst was altijd aan liefde getrouw. Voorbijgangers stromen langs grachten. Ik ben droevig, als een verdachte, Want ik hou niet meer van jou. Al de stad is omhelsd door een rouw. Nachten duren nu langer, dan dagen. Ben gedachten alweer aan het jagen, Want ik hou niet meer van jou.…

herfst kleurt de bomen vogels verzamelen ik lig te dromen dat het nog steeds zomer is maar ook mijn haren verkleuren ik vergeet ook al eens wat wat kan mij nog opbeuren nu het bijna winter is daarom blijf ik dromen dan zie je heel goed het groen van de bomen en voel je de stralende zon maar als de storm opsteekt ontwaak ik uit mijn…

Eindelijk herfst bladeren waaien met weinig woorden zoals al het grote in het leven aangespoeld diffuus licht je praat nog steeds met mijn hart straks als ik hier niet meer ben reis ik met je mee op de cadans van jouw hart…

open Het bos blijft achter, kil en verzopen Maar dan wordt het intens stil Het woud bekent weer kleur Er is iets op til In die rood-bruin-gele geur Eikenblad weet niet goed wat het wil Nog even lekker pronken aan zijn tak Of slapen, want het wordt wel kil De zon is al gaan lopen De anderen in hun slaapzak gekropen Hey, ik ga mee, de herfst…

Blaadjes vallen nu één voor één, vogels fluiten weer minder vrolijk…

alleen was het toen vroeger herfst en droever.…

Het tikken van de regen, Met daarna de heerlijke geur, Af en toe de wind tegen, Herfst, ik geniet van alle kleur!…

oostenwind bladerdek herfsttint regenjack kalebas kastanje tam waterplas oesterzwam rubberzolen storm op til aanbevolen vitaminepil vioolmuziek bliksemschicht melancholiek ogen dicht uitzichtloos depressief pillendoos afscheidsbrief…

laag donderde de zon haar stralen de wereld in…

Verdrietig is nietig is somber is zwart het rottend blad bevestigt dat vergankelijkheid verstilt de tijd klaagt de viool verdriet lijkt vandaag mijn parool…

Na lang aarzelen maakt de zomer plaats voor herfst zij scheurt het weerbeeld in twee zoals regen op een zonnige dag stormwind en regen jagen wolken vooruit onderhuids broeit een stil verlangen intens vol kracht naar een nieuwe lente…

Herfst onstuimig en ook zoet, met schrale zonnestralen, die doen de mens weer goed, ook in onbeminde talen. ongenaakbaar en soms woest met harde wind en koude regen soms een depressie naderbij maar vaak kan ik er toch weer tegen.…

toen onder elk terneergeslagen oog het aardse groen vergeeld tot bruin gezaaide tenslotte door de najaarswind verwaaide mijn lege armen reikten naar omhoog…

Toornige vreugde doet mij rechtop gaan dwars door de herfstige plantsoenen waar in het nat verwilderd gras rillend naast de zwarte plas een troep verregende kalkoenen verworpen, onheilspellend staat. De wind schuift in de glazen wolken lichtende wakken hemel open en wervelt glinsterende kolken omhoog uit gele bladerhopen. Als gevallen…