Alle inzendingen over herfst

oh boom, wat ben je mooi in deze bonte herfsttooi het lijkt warempel net of je op een schilderspalet al die kleuren hebt gemengd en ieder blad ermee hebt verwend deze tijd van bruin, purper en goud is het getijde waar ik het meest van houd jouw prachtige bladeren vielen een voor een dwarrelend gingen ze als afscheid van je heen in dit…

Te grijze wolken, met hun scherpe, gouden randen, benemen mij geraffineerd de adem van de zomer, als dode vlinders vallen bruingele bladeren, dwarrelend weggeblazen door een stoere noordenwind Elk jaar opnieuw weet ik dat dit moment komt, het moment dat de zon zijn kracht verliest, dat het noordelijk halfrond gaat verkillen en elke hartstocht…

Het begint al te herfsten De letter R ten tweeden male in de maand Wind-geen zucht- zoekt zich een weg Met plotse regen als kompaan Ik heb grote moeite pal te staan Als ik de huisdeur achter me sluit Het jaargetij zomer blauw nog aan de lucht.…

Bomen geel rood groen, herfstkleuren in gouden licht, ze strelen mijn ziel.…

Kortstondig maar mooi, de herfst vandaag. Koud voor mij, maar de kleuren zie ik graag.…

De herfst is daar.…

Als de koperkleurige zon het bos met bronzen tinten tooit, als alles is verstild, warm van toon, verwaaien de winden en spoelt de regen zich weg. Dan wacht de natuur op het stille sterven in het koude wit, van de lange winter.…

Rood oranje goud ligt de herfst aan mijn voeten en ademt ontzag…

De toeristen zijn terug naar de wal. Het puinruimen kan beginnen. Tijd voor bezinnen. De eilanders zijn moe van het gelal. Nog is er geen rust. Tijd voor eigen lust.…

En in de lucht des vochte ochtends hangen De laatste dunne blaad'ren van het jaar, Als in het zwarte takkennet gevangen, Met fijne glans van kleuren naast elkaar. Zo louterde de pracht zich van de lange En luide lichttijd en de brede schaar Van groengedoste bomen, tot die bange En tere lichtkleur van het late jaar. Die blaadren…

Vreemd, dat boom en tak zo stil staan In het gouden licht vandaag, Dat de bladertjes zo stil gaan, 't Een na 't ander, naar omlaag. Dat het zonlicht zo voorzichtig Door de ijlheid straalt van 't lof, En het groene blad doorzichtig En veel eed'ler maakt van stof, Dat het windje in de twijgen Zo behoedzaam gaat te werk En alleen…

treurig word ik bruin koude velt mijn bladeren sterk blijf ik staan wachten op de winter groen keer ik terug warmte doet mij leven…

Op de markt bij de bieb lag een bonte blarenpracht die in de herfst toen ik daar liep speciaal voor mij leek opgetast De wind blies krachtig door mijn haren de bladerlaag was écht geschikt en toen ik danste door de blaren riepen ze: "Die is getikt!"…

Vroege herfst Oktober in de tuin het vermoeide groen na al die inspanning nog een laatste gebaar nog wat resten kleur hier en daar in het vochtig lage licht het vroegvallend blad van de kersenboom de geur van voorbij ik huil.…

oranje rode winden omarmen bomen in vurig minnespel transformeren bladeren in gloedvolle kleuren warm oranje bruin en purperrood laten zij in volle overgave het oude los terwijl in takken het nieuwe groen in kern aanwezig is richten zich kale kruinen hoopvol omhoog naar de hemel waar een waterige zon achter loodgrijze wolken indigo…

Terwijl het hier herfst is, is het in mijn gedachten winter. Zo koud, somber en verlaten. De weg naar… vol met gaten. De pijn en het niet meer weten wordt onverdraaglijk. Mijn mimiek spreekt boekdelen, littekens proberen steeds de nieuwe wonden te helen. Steeds wordt dezelfde vraag herhaald, is dit het leven waar ik in wil leven.…

Ik kon het in huis niet uithouden, ’t Laatste lief stelde mij teleur Evenzeer als ’t eerste. Ik ging op het terras uitzien op de wouden, Trachtte mij te troosten met de allerteerste Bloemen en de allerbedwelmendste geur. Maar ’t was later seizoen dan ik dacht; de koude Bergwind trok dampen over de dalen, Grijs werd alle kleur. Ik dacht dat…

In de bekoring slaapt de zon altijd tussen een glimlach in het uithangen van de was op het grote stadse balkon groeien de dagen uitéén in elkanders verlegen brieven omdat je juist hem niet in het ademen kunt laten vergeten dooft de herfst de zonkracht.…

Hoe gaaf nog en hoe glad hoe knap het kleeft dat vochtig lindenblad…

Regendruppels uit de lucht doen het op straat stromen De bladeren beginnen een beetje te vallen van de bomen Met af en toe het zonnetje dat mij weet op te beuren Wordt het straatbeeld gehuld in warme kleuren Tinten als warm rood, bruin en oranje komen voorbij waaien En deze weten het decor op straat prachtig te verfraaien Mensen strompelend…

De herfst is gekomen als immigrant, die zich tot aan de winter vestigt in ons land.…

Is het nog herfst of hoe zit dat met de vogels vliegen ze vrolijk in de lucht of moet ik ze elders zoeken ligt er nog ergens een droom onder een oude steen of is het mijn hand op een verkeerde plek ver van mijn hart moet ik gaan geloven dat het werkelijk anders kan dat het nu anders gaat gebeuren.…

De herfst heeft zijn intrede gedaan trotse bomen buigen krom door de wind iedereen heeft zijn jas weer aan, hier en daar vallen al blaadjes. Regenbuien komen af en aan de wind vrij spel door de straten de zon piept af en toe tussen de wolken door maar ja, daar is het nu toch herfst voor…

De herfst zet vroeg in. Een kleurrijk pallet zet mijn hart in vuur en vlam.…

In de hondsdagen, ruimschoots voor de herfst zijn de etenswaren op hun bederfst.…

De blaren laten los en op de wind drijven ze donker langs de grijze lucht, alsof een vlucht verlate vogels wegtrok. Onder de bomen hangt een scherpe geur van vochte grond en van doorweekte blaren; geen leven, geen geluid in 't grille licht, dat gul door de ijle takken binnenvliet, en eenzaam valt een schot, een verre knal, die heel het woud…

weten we dat de herfst begint en vanzelf verglijdt in de wintertijd die op ons wacht…

Omdat ik Uw gedichten lees weet ik van de herfst van blaad’ren die vallen op een of ander tapijt van nog meer blaad’ren die dan ook in weemoedige gedaanten verschijnen of zoiets.…

Blaadjes worstelen met takken vallen vederlicht op het gekleurd tapijt Vogelgeluiden zoete keelklanken boven het briljant bedauwde spinnenhuis Paddenstoelen tonen hun nieuwste bizarre creaties van het overgangsseizoen in een pittige wolk erotisch parfum.…

Een boom gestild verkleurd verschiet verdriet achter de huizen buigt eenzaam met de wind geef hem die hand, mijn vriend en tracht onachtzaam mee te zaaien deze droeve melancholie heel af en toe tussen het zwerven het is nu voorbij de grote trouw blijft behaaglijk binnenshuis waar haardvuur knettert en weer een jaar bedachtzaam wordt…