Alle inzendingen over herfst haiku

Roestbruine tenten staan gerijd op de vlakte: buitenaards gezicht.…

Geheugensteunkous Onontbeerlijk voor mijn geest Handig hulpmiddel…

Vrienden vallen weg. Mijn habitat wordt schraler. Ik tob maar verder.…

Ooit zullen wij staan In bloesemend Kyoto Dronken van liefde…

Met elf op de brug. Lentezon op ons gezicht. We lachen de toekomst in.…

de lucht breekt open haar gezicht klaart langzaam op morgen schijnt de zon…

Herfstzon streelt mijn huid Het licht van de dag waarop jij de dood opzocht…

de blote woorden dragen het meest om het lijf de naakte waarheid de woordkarigen zwijgen als waterwilgen zacht buigzaam en taai…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

haar blond golvend haar als van lady Godiva bedekt mijn schouders…

weelderige zomer roept broeder herfst met kleuren van haar lichtend kleed hij komt met zijn roestbruin seizoen bomen gaan gloeien in goud en rood nevel glinstert op grijze webben het gistend vergaan wasemt kruidig het lied van de herfst blaast majeur met wisseling naar een stil mineur oogst wordt in schuren geborgen…

Na de Zomer Wordt het langzaam weer Herfst En ook nog die koude lange Winter Maar ook daarna wordt het Wederom Voorjaar Zolang er momenten Zijn van geborgenheid en rust En lachen van mensen om mij heen Zolang verdraag ik het Het wordt ook herfst en winter in mijn leven Totdat mijn handen beven Maar gelukkig kan ik dan zeggen Ik ben…

Wat een roffelen wat een kwakken wat een trommelen wat een smakken eikels en kastanjes tuimelen herfst in vrije val…

ze dragen de herfst nog vaag terwijl de winter zich reeds vertaald in koude windvlagen die het nog omvattende naar zich toehaalt…

Daarbuiten was herfst een mengsel van kruiden iets van rozijnen een rode wijn het kon onmogelijk een geur van nog zomer zijn…

Wanneer de ochtendmist niet prijsgeeft al wat is en ik in mijn auto door de versmalde wereld rijd dan weet ik: het is weer herfst…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

De laatste bladeren vallen nu af dwarrelen weg drijven mee met de herfst de winter in…

Klemmende haiku: hoe zeg je heel eenvoudig wat stikmoeilijk is... Peinzend vertaal je wat er achter 'moeilijk' zit naar eigen zeggen. Schrale woorden die schrijnend zullen onthullen wat er conflicteert: haarkloverijen, rancuneuze spelletjes, raketaanvallen. Plotseling zie je hoe tegenstrijdigheden 't af moeten leggen.…

Zomer sluit haar hemelsblauw Herfst opent met wolken grijs en grauw Toch staat ze nog even in de wacht Om straks genadeloos toe te slaan Met regen en stormenkracht Bomen verkleuren En worden langzaam kaal De herfst, ze doet het allemaal Met haar schoonheid en onstuimigheid Raakt ze bij velen gevoelige snaren Maar... er komt een dag Dat ze…

tot de mooiste bloem die in zaad naar een volwassen herfst gaat…

Een vliegenzwam ontraadselt veel geheimen Bijvoorbeeld hoe je herfst kunt laten rijmen…

ze kleedt zich in een rode tooi om zo de herfst weer te behagen, die haar -verliefd: wat is ze mooi- de winter in zal dragen. Dan kleedt de storm haar gretig uit; Ze laat het blad slechts langzaam vallen, ze koestert nog het bladerbed om dan grillig verlaten door de herfst de witte winter toe te vallen.…

Herfst in wintertijd De klok een uur terug Zomer zijn we kwijt De kou hangt in de lucht Vorst op autoruiten Vogels op de vlucht Blaadjes van de bomen Oktobergloed in het bos Laat november komen December komt eraan Maand van vele feesten Denk er nog niet aan Herfst in wintertijd Laten we dat vieren Met een uur respijt !…

Bij de buren openbaart de herfst zich rood in appelbomen. 't Lokt hem naar buiten de fris ijle lucht verspreidt een spoor van kruidige geuren zo spreekt de herfst van tijdelijkheid ook in zijn leven. Melancholie overvalt hem waar is de tijd gebleven.…

Vandaag is het herfst geworden in mijn hoofd. Ontdaan van alles dat mij lief is blijf ik kaal achter en wacht op regen.…

wie leest mijn dromen nog na ’t afknakken van de tak in volle bloesem van vroege herfst verbannen naar een woordengraf…

zelfs geurverliezend beroeren zij weten een plukkende herfst met schoonheid te misleiden zich met gratie de winter in te vlijen…

het gevallen blad houdt zich niet stil in tegendeel het kleurt de herfst terwijl zij een langzame dood sterft…

Als ik de herfst voel Van binnen zo leeg en koel Soms op die momenten Maak jij het in mijn ogen lente…