79 resultaten.
Herfstslaap
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 427 De kapotgedichte herfstbladeren die ik als kind
ving - in die dagen werd geen val voltooid -
zijn ijdel en dor, betekenen niets.
De herfstdichter zoekt zijn hol
op, niet langer gaan dagen aan hem
voorbij tenzij in uitgeharde lijm,
geen tam geluk is hem in te slaan.…
Kleurrijk seizoen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 661 de herfstbladeren liggen smoezend
op de grond tussen de eikenbomen
sommige hangen lusteloos rond of
liggen besmeurd in de goot komen
nauwelijks meer tot leven beroerd
door de wind een groot esdoornblad
houdt tientallen eikenblaadjes in zijn
ban andere vrijen achter een bierkrat
op een stiller plekje is gezang hoorbaar
het dubbelbeukenbladkwartet…
Ontruiming
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 34 Ik dans op mijn
rubberen sokken in deftige graffitikamers
en onder de bloeiende moerbeiboom zing ik
over een vurig verschiet in kleuren
als herfstbladeren, terwijl de gnomen
alles weggraaien, vergeet de eerste drukken
in het antieke kastje niet, achter de rode
gordijnen, want, zo is het ook nog eens
de boeken in mijn hart, de waarheden in…
Herfstgeluk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 Ze slalomt langs
vergeten vergeelde beelden
die als gekleurde herfstbladeren
dwarrelen door de tijd.
Ze volgt het spoor terug
waarlangs ze ooit is gekomen.
Haar stem verstilt.
Haar woorden doven
alleen nog een mijmering
aan herfstgeluk
schijnend in haar ogen.…
Adembenemend panorama
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 688 gevangen genot
licht als een veertje
door het tijdloze
gegeven moment
uitkijkend, verlangend
Ontwaakt de dag
en reikhalzend licht
streelt warme gevoelens
intens vreugdevol
als goudvlokken sneeuwen
en een regenboogkrans
de hemel vult
Ik adem diepe geuren
proef de dichte stilte
die zich opent
in een adembenemend panorama
omgeven door herfstbladeren…
zeuren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 127 niemands leven verloopt perfect
in ieders leven zal wel iets gebeuren
wat niet tot persoonlijk geluk strekt
maar als alle treinen
op tijd zouden rijden
vertrekken en aankomen
op de hun beloofde tijden
mag het wel perfect schijnen
maar dan verloopt het te glad
zal het niet tot geluk leiden
waren we het leven snel zat
er zijn nu eenmaal herfstbladeren…
Mistige Allerzielen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 469 Een mistige Allerzielen
gehuld in treurnis en tranen
zoeken wij verwante namen
van hen die ons nog bezielen
zij die ons zijn voorgegaan
hun afdruk hebben nagelaten
liggen onder een steen begraven
waar wij nu biddend voor staan
een steen die mossig begroeid
tussen ‘n gazon dat pas gemaaid
met rosse herfstbladeren…
Lenteblues
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 290 ieder jaar een nieuwe lente
maar de lente van mijn leven is lang voorbij
en mijn zomer ging veel te snel
een herfst deed onherroepelijk zijn intrede
met bladeren die blijven vallen
terwijl de winter in de verte wacht
het leven kent slechts vier seizoenen
oh, kon ik mijn lente en zomer nog eens overdoen
met de wijsheid van de herfstbladeren…
- Herfst is de kleur van de oude dagen -
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 2.965 Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet
nazomers sterven, herfstbladeren dansen ballet.
Onder een zucht van voldragen pracht dat zwicht
bewaart hij de tijd, warm gekleed in avondlicht.
Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend..
buig je sterke eikentakken..jij kende mij als kind.…
Gewichtloos ?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Herfstbladeren zo bros, er
waren tranen opgedroogd,
strijden stralen in zeeën licht,
gericht op komend seizoen,
de boezem van ander zicht,
gaat het gerucht dat de zomer
daar sterven wil, kiemt zaad
onzichtbaar uit de prille vrucht,
onomkoombaar voor elke vloek
of zucht in een bekend bestaan,
veegt de laatste zon de sproeten
van mijn…
Verlichte liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Liefde valt als herfstbladeren,
die van kleurrijke bomen zijn.
Liefde is bewust van liefde zijn.
Liefde is grenzeloze openheid.
Liefde is van vandaag de dag.
Elke dag opnieuw.
Liefde leeft in alle mensen.
In elke onbegrepen traan,
die uit een ooghoek valt.
In diep doorvoeld verdriet.
In zuchten van verlichting.…
Avondrood
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 301 Als ik in het avondrood je gezicht sta te begluren
Als jij je ogen sluit,
alsof het eigenlijk niet mag
En als je dan opkijkt
om mij te zien blozen
Maar dat zie je niet
want het zachtroze licht mengt alle kleuren tot liefde
en ik pak je hand
in de ziel van je stap
op de vederlichte herfstbladeren
Zachtjes zitten we
over het weiland uit…
WELKOM IN JE GRAF
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 262 welkom fluisterde het steen
zie het tot mij komen dus niet als straf
Ik wachtte al even; het voelde alleen
nu jij er bent zeg ik, welkom in je graf
Ik had jou beslist heel lang verwacht
op een kerkhof lig je eenzaam, alleen;
En absoluut op zo’n december nacht
voelt het eenzaam, als ijskoud steen
Als kille wind door al de bomen waait
en als herfstbladeren…
Kleinzoon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 235 toe volledig overdonderd te zijn
Een lach van jou
Reist warm door mijn venen
Het eerste woordje
Een compleet concert
En
Onze momenten
Opa roept de vogels
Vogeltjes vogeltjes kom nou
Jij kijkt verwachtingsvol
En ze komen
Opa`s kunnen veel
Samen op het hek de auto`s
Brummmm Brummmmm
Soms wel een uur
Opa blaast bellen van zeep
Gooit herfstbladeren…
confrontatie
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.968 Herfstbladeren vol kleur,
dwarrelen omhoog van de takken.
Vrijelijk zwevend,
bewegend.
Haar geest,
aan de begrenzende motoriek ontsnapt.
Pirouetten voor de zon,
de zon cirkelend om haar.
In een stralend grijs gebied,
overlapt werkelijkheid fantasie.
In een centrifuge om haar middelpunt,
kijk ik verschrikt naar de zon.…
De droom
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 803 Het volgende moment loop ik naakt
door natte herfstbladeren
terwijl ik in mijn hoofd
nog steeds de honingraten hoor zoemen.
Dan tracht ik te ontwaken,
maar hars druppelt
uit de mij omringende bomen en
verhindert mij mijn ogen te openen.…
de man op het plein of de dood van Coster
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 al zou hij wijd open waken over de lange
stromen herfstbladeren klapperend
als een vals rapier op straat, optornend
tegen de schouder van een regenwolk,
de hoge man zwijgt vol verachting bars
in het oude hart van de stenen stad.…
De onverzettelijke
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 294 Je takken staan zwaar in de lucht, oud en wijs
Je bast geeft een zucht, gebarsten en grijs
De wind waait door je laatste herfstbladeren
Je leven stroomt door je aderen
Je leeftijd loopt in ontelbare jaren
Overleefde zoveel gevaren
Veel heb je gezien in lange, langzame tijd
Je wantrouwde de mensheid
Natuur moest wijken rondom jouw voet…
Winter 2002
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 4.220 Winter
De winter is nu gekomen, de tijd van de kou
Als ik soms kijk naar de tijd op de kerktoren
Dan denk ik weer een uur voorbij zonder jou
Dan voel ik me leeg en verloren
Ik heb de winter niet eens zien komen
Ik heb de herfstbladeren niet zien gaan
Voor dat ik het wist waren ze van de bomen
Mijn leven heeft 2 maanden bij jou stil gestaan…