Netgedichten

netgedicht (nr. 72.420):

zeuren

ach zo veel om over te zeuren
niemands leven verloopt perfect
in ieders leven zal wel iets gebeuren
wat niet tot persoonlijk geluk strekt

maar als alle treinen
op tijd zouden rijden
vertrekken en aankomen
op de hun beloofde tijden

mag het wel perfect schijnen
maar dan verloopt het te glad
zal het niet tot geluk leiden
waren we het leven snel zat

er zijn nu eenmaal herfstbladeren
in de winter en pegels van ijs
zij maken en breken de spoorwegen
elk jaar is het immers weer prijs

echt een hobbelvrij leven
zonder enig vertragen vervlakken diepere lagen
niets is dan nog echt fraai en het is een gegeven
de mens moet iets hebben om te klagen

zonder zouden er geen dichters wezen
om hun ervaringen een vorm te geven

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 8 oktober 2020

Geplaatst in de categorie: emoties

klagen

ervaringen

2.0 met 4 stemmen

127

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Max de Lussanet
Datum:: 16 oktober 2020; Ha Catrinus, ik kan mijn naamgenoot niet helemaal ongelijk geven. Maar je hebt het nu eigenlijk al verwoord: een gedicht zonder boodschap - noem het motto, oproep, duiding voor mijn part - waarmee de lezer zich kan identificeren, in herkennen en waar die zich een mening over kan vormen - zijn voor mij althans "te vrijblijvend en gratuit". Smaken verschillen - de gustibus, etc.

Je toelichting verheldert echter zeer veel. Met name wat 'de Nederlandse jeugd' betreft: geen wonder dat die, volgens CBS e.a. "de gelukkigste ter wereld" is en ergens heb ik zelfs het rapportcijfer 8 voorbij zien komen. Veel te vrijblijvend allemaal waar ze mee opgroeien.....
Waar blijven de echte, serieuze maatschappijkritische klimaatactivisten? Als ze dat eens serieus namen, dan zouden ze niet achter iedere neurotische zgn. "influencer" aanrennen....

Naam:: catrinus
Datum:: 16 oktober 2020; Beste Maxim een gedicht moet dus volgens jou altijd een boodschap hebben? Meningen verschillen daarover b.v emoties of herkenning oproepen, mag dat ook aub?
Mijn boodschapje hier is dat de westerse mens(met name de jeugd) te weinig tegenslag heeft gekend en als er dan wel eens iets gebeurt zoals nu het Coronagedoe, weigeren ze om zich eens een poosjes niet massaal in feesten te storten. De uitzonderingen daargelaten en trouwens niet alleen de jeugd. Ze hebben blijkbaar niet geleerd dat tegenslagen juist mede je leven vormen. Hun leven heeft de afgelopen jaren waarschijnlijk iets te veel uit feesten bestaan en het rekening houden met anderen is dan ook een grote opgave. Hebben we het te goed gehad de afgelopen jaren en te veel vrijheid genoten(o.a. sociale media - dom schreeuwen en schelden)? Alles moet kunnen tegenwoordig en als iets even niet kan, komen we in opstand! Of kunnen we er niet mee omgaan? De gevolgen zijn duidelijk - volg het nieuws maar.

Naam:: Maxim
Datum:: 15 oktober 2020; Wat is eigenlijk de diepere bedoeling of strekking, van deze gemoedsopwelling Catrinus en welke verborgen boodschap
wil je de lezer meegeven?
Of is het een losse flodder wellicht,
onder het motto 'niet geschoten altijd mis'?

Naam:: catrinus
Datum:: 11 oktober 2020; beste kerima dat van die treinen is natuurlijk een metafoor. Daarmee probeer ik te zeggen dat als het leven verloopt zoals gepland, het wel perfect lijkt, maar de vraag is of het dan niet te saai is. Het leven kent nu eenmaal pieken en dalen.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 11 oktober 2020; als het geluk enkel van treinen zou afhangen...mochten we ons heel gelukkig prijzen dat er treinen rijden.

Naam:: Max de Lussanet
Datum:: 8 oktober 2020; Terecht, Catrinus. Kreeg vandaag - weliswaar dankzij ons stelsel van binaire codes - een artikel onder ogen in Vrij Nederland.
'De digitale revolutie is ook een vaarwel aan de fysieke wereld. We verliezen het contact met de wereld om ons heen...'
Eventueel ook te beluisteren in de betreffende podcastaflevering van MENS.

Geef je reactie op deze inzending: