Alle inzendingen over herinnering aan lang

de agenda van het leven was ons voller dan volst dankzij de liefdes en de naasten die ons het leven vieren lieten in het nu elkaar weten aan de overkant van de tijd zullen wij steeds weer genieten van de langzaam groeiende berg van opdiepende herinneringen die gelijk herontdekte brieven zich steeds opnieuw lezen laten die kunst van herinnering…

En toch kan je ze nog vinden... Die oude vervallen straten met hun eigen verhalen van Miet de dochter van Marie getrouwd met Jan van de visboer en achter het raam op de hoek van de straat de dorpshoer. Enne.... De facteur van toen dronkend zwalpen van nr. naar nr. zijn werk zo goed mogelijk doen. De blaffende straathonden…

ik herinner me de kersenbomen in bloei langs de weg de zon die al het groen van het korenveld verzamelde het schaduwspel van licht en donker in het weidse ademende landschap in deze uren van gras herinner ik hoe helder sprekend alles was…

Nooit hielden we op samen te wandelen op de dijk, langs de Waalkade, in bossen en steden. We waren verwonderd om het leven op aarde: ons niet gegund.…

was me was de herinnering van mijn huid de keuze tot vechten bracht niets dan vocht en kwaad de illusie van verbondenheid de strijd verloren in alle dwaasheid was me was de herinnering van mijn huid te lang leef jij in mij voort te lang leef ik in rouw en spijt laat me ontwaken tussen de golven van liefde tussen de sporen van…

In het levens-dal van uitsluitend herinneringen loopt een lange weg! Maar uiteindelijk een doodlopende!…

Een gedichtje voor het slapen werkt als een gebed tot God dan lig je niet te woelen of te verlangen naar genot Een gedichtje voor het slapen werkt als 'n geestelijk medicijn wat je lichaam laat voelen dat je er dag en nacht mag zijn Een gedichtje voor het slapen maakt zo veel meer mens van je zowel gapend, wakend en slapend God, mens…

zinderende verwachting van het ruisend avondrood waarin klaterend het lief en het zoet van de verwantschap stroomt nu het leed van de strijd ons tot afscheid maant herleeft zich in hart en hoofd heerlijk en groots dat wat samen werd gebracht tot vindtocht van geluk wordt schuil en schaduw gevonden waar het laantje verder gaat laant de herinnering…

. --------------------------------------------------------------- ... nieuwsfeit: Lange Frans en Baas B zijn niet welkom op Bevrijdingspop Haarlem.…

soms te gehaast, 'k had weinig tijd, de weg was nog zo lang, totdat 'k ineens, heel onverwacht, een rimpel tegenkwam, ik struikelde en viel voorover in het zand. Veel voeten gingen langs mij heen, niet één hield bij mij stil, ik was, beneden hen in 't zand, gevaarlijk noch belangrijk meer.…

Geplaveide woorden ben ik gaan haten wat ik wil zijn lijkt niet meer te passen simpele scheuren kun jij niet lassen de kracht om te leven heeft mij verlaten tijd en ruimte zullen ons passeren jaren verdwijnen zonder zelfverwijt maar nooit zal ik meer om kunnen keren naar het begin van die keiharde strijd mijn ogen kijken zonder registreren langs…

Al dagen lang, waarom dat was, dat wist ik niet. Ik leefde in het duister 's nachts, en overdag bewoog ik in het schemerlicht. Met een boek over ziek en dood en de geur van vochtig Russisch land, bevond de wereld zich nog slechts, tussen mijn muren en gordijnen.…

Ontsnappen aan het verleden kan niet, wij bestaan uit herinneringen en begeleidende gevoelens, reden dat door werkelijkheid achterhaald mijn lyrische bevlogenheid in de loop der tijd verdween, begraven in de klei waar ik zelf eens uit te voorschijn kroop.…

Als u een zakelijk conflict hebt uit te vechten Denkt u dan ook eens aan de vrouw van Lange Frans Die is in dat soort akkefietjes heel wat mans En kan het zaakje in een handomdraai beslechten Dan komt ze samen met haar moeder bij je bellen En schiet je zomaar voor je rap, die Daniëlle.…

Berusting zucht uit de geur van verse grond, houdt het verstilde hart omhoog, onophoudelijk stroomt bloed door de navelstreng van tijd, niet vergeten het verdriet dat ik als kinderbrand ontstak, blijft vonken in de as, wind en regen, een broedplaats vind, lang verzwegen.…

Joost las: `Poëten leven lang.' Hij greep de lier en stemde een zang. - Veel boeken heeft hij vol geschreven, En 't doel bereikt, waarmee hij zong: Hij bleef tot hoge jaren leven; Maar al zijn verzen stierven jong.…

Moet het kort of moet het lang Dat is wel degelijk van belang. Het is altijd juist de maat Waar het eigenlijk over gaat Want wat komt er in het gedrang ? Het onderwerp heeft mij zo gegrepen Om je er met de haren bij te slepen.…

Toen ik A zei had ik geen idee dat het hele alfabet nog volgen zou …………………… …………………… …………………… en ze nu zijn pas bij B....…

Heel voorzichtig solidair in gemoed en bedoeling als dat onderhuids samenvloeit, is de essentie die wederkerig wordt bedoelt, slecht aangevoeld uit de lange schaduwen uit het verleden, die de zon onmogelijk kan wissen, steeds kwetsbaarder worden als die worden opgerekt, diepgewortelde wensen, dat respect naar beider kant zal worden…

Uit haar schoot weerklonken sirenen, gestrand zonder woorden, stapte ze uit haar lichaam, gebaarde met de ogen en haar lippen, vast besloten, alsof ze mij haar zegen gaf,- wacht met wegen niet te lang -, er ligt een een zoete vrucht te rijpen met onontdekte pit, die zal botten, als de blanke toppen in dat silhouet van het snel…

Berusting zucht uit de geur van bemeste grond, het houdt het groenste hart omhoog, onophoudelijk stroomt ververst bloed door de navelstreng van genegenheid, nooit vergeten het verdriet dat in mij een kinderbrand ontstak, vonken blijven springen in wind, as en regen, z’n broedplaats vindt, veel te lang verzwegen aan ieder…

De wagens zouden weer langs onze huizen rijden. Daarin het schuifelen. Het zachte bonzen. De snuiten. Het vermoeden dat gedurende jaren in hun genen was geslopen. De ontreddering van soortgenoten, het recht op leven en voor wie dat dan wel gold.…

Vakantiegangers zijn in rep en roer Wie staat er straks nog op de lange latten Wie kan er après-ski een biertje vatten Het virusmonster ligt weer op de loer Al komt u met de lift straks boven aan Het zal daarna geheid bergafwaarts gaan…

Wij bleven nog lang.…

als Richard Burton dansen als Michael Flatley zingen als Angelo Branduardi ik zweer dat ik de zee kan horen ik proef het zout op huid en lippen draag me en neem me mee voordat de legers komen het vuur is dood, het water slaapt we zijn hier veilig maar ook wel moe we houden de gele hesjes aan het lijkt alsof we niet anders kunnen en de lange…

Onder de deur wat licht. Vage, gedempte stemmen bewegen ergens onder mij, onzichtbaar, bevestigend aanwezig. Mijn handen klemmen het laken vast, we zijn niet alleen.…

want alleen bij notabelen nog hangt een telefoon de glazen weer gevuld kijken wij elkaar met glimmende ogen naar een volgend verhaal weer genieten wij in korte broek van onbezorgde jeugd als aan de zahnstraat naast een ballentent voor het ouderlijk huis de kermis schommelt die ‘s avonds ons niet slapen laat opnieuw grasduinen langs…

Mijn tranen voel ik langs de wangen lichtjes, naar beneden rollen. Momenten van herinneringen komen terug in mijn gedachten. De druppels zijn tastbaar. Herinneringen blijven voor eeuwig. Fotograaf onbekend…

de naald in haar hand zoekt haar weg gestuurd door herinneringen langs paden van haar geest al lang telt tijd geen uren meer schakelt beelden van nu en lang geleden zij praat met hem die ik niet ken vraagt of ik ook thee wil…

Herinneringen met gevoelens en momenten die zijn geweest kun je koesteren, je hele leven lang.…