Alle inzendingen over het ware

De chrysanten, die in de vaas op de tafel bij het raam staan: dat zijn niet de chrysanten die bij het raam op de tafel in de vaas staan De wind die je zo hindert en je haar door de war maakt, dat is de wind die je haar verwart; het is de wind waardoor je niet meer gehinderd wilt worden als je haar in de war is. ----------------…

Waar zal ik zijn als mijn zwaan het water raakt de zon de hemel topt bloemenzee op bloemenmarkt waar zal ik je kussen zal ik een vreemde zijn een vriend misschien bij jou of bij mij waar zal ik zijn als mijn droom een bodem vindt de boom zich wortelt op een eiland in zee.…

Je vraagt je soms af, waar te beginnen denkt soms aan één of meerdere zinnen, je denkt vaak, er is zóveel om over te schrijven, aan het worden én aan het blijven. Aan ziekte, leed en andere vervelende zaken, maar ook vreugdevolle, die de dag én het leven aangenaam maken...…

volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de vraag weet of je eens de Ware vindt namelijk "hoogstwaarschijnlijk niet" –…

Wars ben ik Van mooipraterij, Zei de stoere Vent die overal Wars van was Tegen zijn chef En kwam zo bij Hem in 't gevlei…

in avonden zonder strelen zachte handen waarheid waar voelt sneeuw alleen zijn avonden zonder waar…

Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

In de ware liefde heb ik nooit geloofd, maar nu .... zit zij in m'n hoofd. Mijn leven was donker en zwart, maar nu .... zit zij in m'n hart. Ook al is het nu zwart, dan .... zie ik toch licht. Ook als is het nu donker, dan .... sluit ik m'n ogen en zie haar gezicht. Geloof nu toch echt in de ware, maar ..... ben ik ook de hare?…

Ik ben je kwijt Ik voel het als ik naar je kijk Als ik je hand vast pak Als ik je zoen Je bent zo diep in gedachten Dat ik af en toe wil weten wat je denkt Je bent zo ver… waar ben je? Ik vraag het me af Je kijkt me zo diep aan Het lijkt dat je wil dat ik die gedachten zoek Ik vraag het me af Waar ben je? Zeg alsjeblieft……

de lach in het donker glimmend in het licht het verlangen gevonden een schaduw van jouw gezicht jouw ogen warm en lief ben jij mijn hartendief je armen om mij heen ik wilde niet dat je verdween dromen die niet stopten en ik die jou fopte gedachten over jou waar jij over denken zou ik wacht op je zwoele blik en de geur van je haren…

Waar is geen honger, leed of pijn? Wil men nog met weinig tevreden zijn? Waar is geen oorlog, geen geweld? Wie helpt nog zonder geld? Waar zwijgt men over een ander spreekt men geen kwaad? Is er nog vriendschap en groet men op straat? Zelfs het dierenrijk en de natuur zijn verstoord. Omdat de mens houdt van geld en van moord.…

waar was je toen ik je nodig had waar was je toen je zou me altijd helpen, zei je ik hoefde het alleen maar te vragen toen ik je om hulp vroeg gaf je geen antwoord waar was je toen mijn jaren voorbijgingen en het leven moeilijk was waarom verdween je weer toen ik dacht dat ik je eindelijk gevonden had ik zal blijven zoeken…

ik zoek naar waar of niet waar maar ik weet niet goed wat waaro is wat ik zoek…

Mijn neus in je warme vacht en we genieten gemeend en zo waar Verliezen elkaar geen seconde uit het oog en zo hoort het maar. Fluister duizend schattige woordjes in je oortjes rein Samen alles doen, uren aan een stuk en net dat is uniek en fijn.…

waar eens de kersen groeiden daar is het nu zo kaal krassende kraaien maken er een hoop kabaal waar eens de bessen rijpten door sappig groen omgeven daar heb ik in de ijzige kou een gedicht voor jou geschreven waar eens de appels bloosden in een warme zee van licht daar vecht ik nu tegen de herinnering met een traan op mijn gezicht…

Waar moet dat heen? De zomerzon. De vlucht uit de stad. Waar ligt de zin? Het verlangen om in de zomer de teugels eens te laten vieren. Waar ligt het hart, dat dan in zijn verlangen de vrijheid tart? Iets van zijn emotie met de massa deelt.…

In mijn hoofd is iets gebeurd ik voelde het wel maar kon het niet vertellen alle contact ben ik aan het verliezen waar ben ik nu, waar loop ik heen? wat doe ik of wat deed ik net?…

Waar zijn die partijleiders van weleer, waar je in verkiezingstijd week na week qua statuur en visie tegenop keek? Zoek goed, maar vinden zul je ze niet meer.…

Waar zou ik zijn zonder mijn Vrienden. Waar zou ik staan zo helemaal alleen Ik was vast helemaal nergens Dank zij mijn Vriend kan ik altijd ergens heen. Ik hou van je, Vriend, Vriendin.…

niet de hoop want eens komt echt de dag Dat je de ware man voor jou in je armen sluiten mag…

Waar ik ook ben Ik vrees geen enkel afscheid Jij blijft bij mij dat is verweven met de tijd…

het is waar dat het landschap zonder mij zal voortbestaan dat de bomen die voor mij de aarde vormen de vlak- ten beminnen die mij bijeenvegen in vaandels los- lippig licht dat het water het dichtsbijzijnde geluid van aanraking weer- spiegelt dat de maan achterover stort in een struikgewas van pasgeboren sterren het is waar dat het zal doorgaan…

zij ruikt zijn adem hij haar oksels en haar roos zit in zijn haar spreek gerust van ware liefde als je zo opgaat in elkaar…

Lieverd, ik hou van je met heel mijn hart Je bent de ware voor mij…

Leeg is het strand de laatste golven opgerold ingepakt door vroege schemer stil is het land waar het morgenlicht samensmolt met jouw kleuren en ik neem er iets van mee waar is de zee?…

Waar toch zijn de tijden dat jij sprak over liefde, waar is de tijd dat wij wateren doorkliefden? Toen wij samen spraken over alles, vooral over ons, toen wij samen leefden zonder 'n enkele frons. Waar is die tijd dat wij samen uitdaagden het lieve leven, toen het ons niets kostte elkaar liefde te geven.…

In de lucht tekenen scherpe gedachten Een opening naar de hemel Brokken van woorden knallen erdoor Binnen hangt er een paarse gloed Plots schreeuwen eerlijke zinnen: Waar ben je? Waar ben je? Waar ben je?…

ik hou altijd van jou waar ben je bel…

de levenslange maskerdragers die nooit hun echte ik laten zien zij alleen kennen hun ware maar zelfs hun beste vrienden komen niet voorbij die andere ik…

en of een dag een marge heeft niet meer of minder of het eindigen van de nacht nog telt evenwicht is iets dat je moet loskoppelen en cohesie bestaat uit factoren waar regen uit wind slaat en wandelt door mensen het enkelvoud van eenzaamheid zodra je ergens bent, maar waar…