Alle inzendingen over horen

voor eeuwig in steen gedacht in schaduw verstild na jaren door licht gekust Aphrodite hoor toch in het zuiden Ouranos daar huilen boven zeeschuim in de wind…

hoor mij….. in oude geluiden dovend in de sluier van dood zie mij….. in de strohand van het nieuwe land van kraakheldere skeletten ontmoet mij… kwetsbaar in het hart van wedergeboorte…

ik zie, ik ruik, ik neem, ik ontluik, ik voel, ik hoor, ik lach, ik stoor, ik huil, ik neem, ik beweeg, ik claim, ik rust, ik geef, ik weet dat ik leef.…

En ook vrees ik voor schade aan mijn oren, Dus wil ik geen twaalf klokslagen meer horen.…

Op het vlakke land achter de bomenwal achter de heuvelrug langs de loofmuur floot de wind een wijsje voor wie het wilde horen --------------------------------------- uit: 'De tonen van replica', 2001.…

Elke morgen opnieuw hoor je door de kamer Gefeliciteerd, o ja met wie? Nou dat zou ik echt niet weten, maar ’t is goed om niet te vergeten Dat ook een nieuwe dag een feestje is?…

Want lag het van voren, Dan zou je iedereen horen Over het voorlicht. Maar na het passeren begrip u wellicht Dat de ander zijn voorlicht nu achter je ligt.…

ik heb je nodig met je warme lijf je zacht gesnurk kan mij niet storen ik wil je adem naast me horen ga nu niet weg. Ik vraag je:"blijf" want voor alleen zijn zijn we niet geboren…

Jouw wereld mijn wereld waar in ieder ochtendglore rijkelijk doorbloed met levenslicht je eigen geluid en warme gloed je horen en zien vergaan.…

Om middernacht zit ik te schrijven, eigenlijk hoor ik in mijn bed, maar eerst nog een sonnet, daarvoor wil ik wakker blijven. Gedichten.nl zegt hoe het moet, dus pas maar op, jullie hebben wat te goed...…

Ik hoor de bladeren aan de bomen groeien de letters zijn uit mijn boek gevallen mijn woorden liggen bij het afval de dag kruipt naar zijn einde. Morgen zijn de bladeren volgroeid.…

Daar hoog op een zuiderse toren bad zij opdat God haar wou horen. Ze knielde devoot gaf haar hartje bloot en zong mee met d'engelenkoren.…

En ja hoor, toen kwamen z' er samen.…

een ring van goud verweeft ik hoor Oosters en zie een Jacobsladder naar de hemel stijgen ben je daar? vragen mijn ogen je roept dat de wolken al jouw stappen zijn naar mij en naar de wereld…

van veraf hoor ik je stem in mijn stem zie ik wat jouw ogen zien voel ik de lust zonder woorden van veraf kijk ik om en zie ons alleen in een droom…

Als ik mijn oren sluit, hoor ik je toch. Als de lichten uitgaan, zie ik je nog. En wat ik voel voor jou, is een heleboel. En het gaat ook nooit meer voorbij. Je bent een deel, Het mooiste deel van mij.…

Gelukkig ging ik weer beter horen Met apparaten in mijn oren.…

overrompelend speelt muziek woordloos verlangen melodieën komen nog voor het horen uit het diepst van mijn hart tranen zijn de pijn van ervaren hoe ongrijpbaar dichtbij geluk kan zijn…

kloppend hart gekluisterd aan het nu hoor de stilte van muziek waarop we morgen dansen we zijn de nacht voorbij als alle kaarsen branden…

Dagen, die uit de voegen barsten van geluk, uren die gekoesterd worden, kwartiertjes die gestolen worden minuutjes die je wachten moet, op datgene wat je het allerliefste horen wil, dus wees nu maar stil en luister!…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…

ik hoor de woede in je stem ken ‘t klappen van de zweep en voel de striemen in mijn hart de schaduw van jouw ijzigheid ontneemt mij alle lust…

Zie je die bloemenpracht, groet van je Metgezel, hoor je de braamsluiper fluiten in ’t bos? Raakt je hun schoonheid, zo Scheppergetuigende, barst je spontaan in een ode toch los?…

de zomer leent zich niet voor een gedicht met diepgang wat ik schrijf blijft luchtig en heeft weinig om het lijf natuurlijk het is het seizoen hoor ik alom maar voor de dichter blijft het behelpen…

al hoor je zijn sissen niet en blazen tegen de wind in hij weet niets van grenslijnen evenmin obstakels omdat hij evenzo onzichtbaar isssss...…

Mijn moeder is nog altijd aan zee bij een frisse zon en een tintelend windje Genoeg stilte om haar weer te horen Ze is hier niet geboren maar hoort hier wel Ze ziet me niet ze ziet me wel…

mijn vader is mijn naam niet vergeten hij heeft hem nooit gekend als je jezelf niet aan een naam went je hem nooit hebt horen uitspreken kon hij hem ook niet echt weten weet je je voor altijd niet erkend…

Op zoek naar problemen, alsof het je laatste avond is, Hoor ik je hart op de ritme van de trommels. We gaan jong dood, dus laten we genieten.…

Volop genieten, hoor! Langlaufen, schansspringen Snowboarden, kortom Van wat net begon Straks is het over door Temperatuurstijging Kou gaat verdwijnen Als sneeuw voor de zon…

Groter en hoger, hoor! Klein is voor minkukels Stapelen, bouwen De mens als fanaat Dankzij zijn aanleg voor Grensoverschrijdende Daden gedijt hij Tot Babels formaat…