Alle inzendingen over in Atonaal

LIEFDE Hij pakte een doek uit zijn zak En reikte die haar Zij bracht de doek naar haar neus Een niet ongebruikelijk gebaar Daarna klaar Ging de doek weer terug naar hem En daarna heus Ging de doek naar zijn neus En daarna weer terug in zijn zak.…

Een schitterende zondag veranderde in een regelrechte nachtmerrie met een ongelofelijk kabaal en waanzinnige herrie, reed de truck het publiek in. Een aantal doden te betreuren, een aantal gewonden die vielen, de berijder van de truck zal niet snel van zijn netvlies de ravage zien verdwijnen. Wat begon als mooie dag, eindigde…

Wij weigeren te buigen Voor gevoel van angst en haat Zodat liefde kan groeien Tot ongekend formaat…

Wat is de wereld toch licht als het donker is verdreven langzaam de trap bestijgend die de aarde beneden laat de zongele hemel naderbij fel knipperend in de ogen Alleen is daar helaas nu echt de laatste tree de keuze is afdalen of toch verder Aarzelend wacht hij de komst van de avond van de nacht tot de eerste langs zal komen Springend…

Anoniem beweegt de amorfe Kuddemens langs onzichtbare Paden - niemand die hem kent Of zelf gekend wordt - de mens niet Meer dan een microbyte op een Overlopend computerbestand Zo kan hij gerust misdaden begaan Niet alleen door het hacken van Andermans databestanden met Dito bank- en creditcardsaldi - Heel anders wordt het ineens…

Kijk naar de heelheid Van mijn leven, Naar de heelheid Van mijn bestaan, Waarvan de loper Oneindig ver wordt Uitgerold - Waarbij de tijd Verdwijnt, mijn tijd Verdwijnt, en naadloos Overgaat in de eeuwigheid…

Krater in mijn Ziel geslagen, Mokerslag die Alles in mij, En ook deze dag Vernielt, verwoest, Tot op de laatste Vierkante centimeter - Het liefste dat ik Had is me vandaag Ontnomen, en vandaag Duurt weken, maanden En wie weet, wellicht Decennia, misschien Wel levenslang Voordat ze zich Volledig heeft uitgerold Tot dan…

Ik mag Herman zeggen Omdat we elkaar kennen sinds een kampeerweekend In Limburg eind 1979 Ik was speciaal uitgenodigd Door mijn eerste grote liefde Hij, Herman was er met een collega De secretaresse van meneer Van Agt Ik vond het interessant Zij waren zeer interessant Ik luisterde met rode oortjes Hij vertelde wat Haagse geheimpjes…

In een volle gang Is er geen doorkomen aan En blijf je stilstaan…

Wij reden door de tunnel met de wagen En waren toch wel lichtelijk bevreesd En daarom was het eventjes groot feest Toen wij wat verderop het licht weer zagen. Het einde van de tunnel, meende ik, Maar niks, er stond een auto in de fik.…

Opnieuw een akkefietje met de Russen Nu is er ingebroken in Den Haag Frans Timmermans krijgt weer de volle laag En hij moet al die brandjes zien te blussen Natuurlijk wordt het incident betreurd En Moskou is daarna weer aan de beurt.…

Diepte gesprek waarin stilte en kleur ons een weldaad doet zo verlaten we de kloostertuin herfsttinten strelen onze ogen je kunt goed zwijgen zegt hij dat is een kunst van God gegeven als we stil zijn is er een wacht voor de lippen want soms in ons spreken praten we onze mond voorbij hoor en kijk toch eens zegt hij alles spreekt…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

Met pinkster, vierenzestig jaar al her, ontstond het voor het eerst. Een groot festijn: een file! Die primeur – bij Oudenrijn – trok massa’s kijkers aan, van her en der. Wat zijn we anno nu toch te benijden: zien wij niet aldoor mooie files “rijden”!…

Ik durf het woord haast niet meer uit te spreken, Maar dit staat vast: hij meende het toch goed? In fleurig pak verkleed en zwart als roet, Bracht hij ons kindervreugde, die drie weken. Al is het tijd dat hij van kleur verschiet, Ik zeg nog één keer: dank u Zwarte Piet!…

Alles en niets Waar alles samenkomt in openheid schijnt een zonnestraal die me verblijd Zonder schaamte rolt een warme traan Van boven naar beneden en trekt zijn tijdloze baan Het hier en nu van moment tot moment Een eeuwigheid tussen seconden ingeklemd Waar geest en lichaam één geworden zijn De tijd verglijdt zonder moeite zonder pijn…

als vader uit zijn dak gaat vliegen borden door de lucht kalmte kan je redden kees sust moeder dan nerveus maar een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar zijn bijnaam Vesuvius wordt met regelmaat eer aangedaan als vader uit zijn dak gaat kruipen de kinderen onder tafel moeders handen vegen scherven en tranen bijeen maar drift…

…En alles was weg geen geluid geen zicht rondom, stabiel in de haven of vergat ik ’t anker plotseling? Zuid naar noord,west werd oost of andersom? voer ik op nieuwe zee of vloog ik in de dampkring? Helder blauwe aanblik bij een sprakeloze band, stuurloos in elke richting welke ik wilde varen Verloren in elk kompas bij de eerste hand, spreek…

Terwijl het buikje alsmaar ronder wordt kijken we uit naar jouw komst Je mondje, oogjes, handjes, voetjes alles is nieuw, mooi en zacht Wat wensen we je te knuffelen, je met honderden wensen in te duffelen de Goden aanroepend voor geluk en vree In deze wereld die zo dikwijls turbulent is en wreed. We wensen je alle goeds en je bent meer…

DO - RE - MI - DO DO - RE - MI - DO MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) MI - FA - SOOO (do - re - mi - do) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) SO-LA-SO-FA-MIII-DO (mi - fa - sooo) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) DO - SOL - DOOO (so-la-so-fa-miii-do) (do - sol - dooo) (do - sol - dooo)…

Mijn opa is nu nog verstrooider dan voorheen.…

Waarom zijn moslims steeds zo explosief Ze kunnen niet zichzelf relativeren Ze blazen het zo op, die boze heren Vanuit een hoop op hemels perspectief Natuurlijk is hun doodsangst niet zo groot Wie zonder humor is, die is al dood…

Ik word klein Onder deze machtige Koepel met de mooiste Luchten van Nederland Hier voel ik me Nietig, klein en groots Dit is meer dan spreken - Hier zou ik kunnen sterven De zee inrollen en opgaan In deze onbegrijpelijke wereld…

Kreeg de waarheid Van jou binnen Waar ik op beter Had gehoopt - Een paar maanden Heb ik nog, hooguit Een half jaar - Ben verbijsterd, Hersens kunnen het Niet meer aan, Ik kijk door het raam Naar buiten nu, Gewoon mijn eigen Raam, het raam In mijn huis, Mijn eigen huis, Kijk naar de appelboom Die al generaties lang…

Ik kroop eens in de huid van een doorgaand puber leven boven alle twijfel verheven wilde ik er na één dag al terug uit was me dat schudden en beven al die drukte en voorbedachte leugens waanzin, idioten met flitsgeheugens pubers die flirten met het helse leven ik stond op en blies de grote fluit de stoom verliet mijn zere oren... met een…

Als je krijgslustig bent, kan je beginnen, En schraap de lijken maar weer van de straat, Vergiet maar liters bloed en praat van haat, En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen. Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen, Weet niemand meer waarom het was begonnen.…

Nabij het modderige pad, aan de rand van het Noorderplantsoen, staat, in scherpe schaduwen gevat, de grijze wisent in 't groen. Massief en vol intense kracht, de kop strak naar de grond gebogen, houdt hij roerloos de wacht, hij kent angst noch mededogen. Dreigend en aanvalsbereid, door kastanjebomen in de rug gedekt, hunkert hij naar de…

Verduveld aardig huisje heeft u toch Mijn naam is Rutte, ik ben aan het toeren Kom even bij u binnen koekeloeren Ja,Moslim, schoenen uit, dat wist ik nog Zo handig, muren van een plastic zak U bent hier toch maar lekker onder dak.…

Ooit keren we allen terug, naar vanwaar we allen kwamen. Naar het kind dat ik destijds was. Terug tot de stof waaruit ik ontstond. Verbonden in de geest die we samen zijn. Daar blijf ik wie ik ben en altijd was. Een dier zoals alle dieren waren. Als toeval dat bedoeling werd. Als kind van ons heelal.…

In mijn hart, 'mi corazón' doden de muzikanten met liefdesliedjes vol zon mijn verdriet, 'muere la desazón' Met gesloten ogen dansen we in marmeren weelde onder een versierd plafond beelden zien op ons neer Iemand neemt mijn hand laat me rondjes draaien mijn ziel zweeft omhoog schudt zijn tranen af en strekt zijn armen uit als een…