Alle inzendingen over je geeft me stilzwij

te veranderen is zoals het is geeft je de draagkracht om je klein zijn groots te dragen loslaten is een andere manier van vasthouden pas dán is het rustpunt bereikt…

ik draag mijn eigen schoenen die (bij) mij passen mijn eigen laarsjes die mijn voeten heerlijk omsluiten ik kijk niet naar wat anderen doen…die tijd ontbreekt me heb mijn eigen geliefden een eigen leven en weet je? ik heb mijn eigen spiegel en ben blij met wat ik zie niets mis mee.…

Je bent mijn steen des aanstoots waaraan ik me vaak stoor. Met je adem rins en je ogen doods ben je onveranderlijk goor. Je bent een naar productiedier dat ik graag slachten zou. Voorlopig ben ik slechts een gier die cirkelt boven jou. Wanneer ik naderbij kom en in je gele ogen kijk dan lijk je pas ontzaglijk dom, je bent een walmend…

In een grassprietje of iets groter het madeliefje zit al een poëzietje. In een blad de nerf of in de zon de glinstering van een glasscherf, ook daarbij is sprake van poëzie. En woorden veel of weinig gesproken of is er niets gezegd... een paar geschreven slechts, zelfs dan is er poëzie, echt! Of 's morgens bij het ontwaken met een…

de letters CDA staan voor jolijt die stikstofcrisis is voor hen een spel en Hoekstrop zorgt strategisch voor een rel: het sparen van de kool en van de geit ze romen van de taart van alles af verwarren zo het koren met het kaf…

De enige loterij die ik ooit won, zit bij me op de bank, niet in euro's uit te drukken en geen kans: dat ik hem inwissel voor een nieuwe"…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Als ik ranke stappen door vier jaar tijd zie gaan moet ik altijd denken even blijven staan bij jouw zusje wat goed gedaan ranke stappen veranderen in flink en dapper gaan ‘graag iedereen een roos’ jij, als samen aanwezig in haar lachende foto aan de doorgegeven roos.…

Alleen de wind kent haar verhaal en troost streelt zuchtjes weten door haar haren ze zou het anders willen veel anders maar ja dat kan nu eenmaal niet hij weet het ook….zij ook en de wind koestert hun geheim en draagt het mee geeft wolkjes troost just when she needed it most…

hand, zelfs de blikken pannen heeft ze roerloos laten staan, zeldzaam telt ze haar uren op een houten raam, daarop is het echte leven pas begonnen, zij kan het niet helpen want ik ben het enige dagboek wat ze ziet, waaruit bladzijden zijn verdwenen en dat van mij erbij wat ze leest om te hechten, verpakt de genen in een lied, geeft…

Het denken geeft reden om te kiezen voor een wereldse vrede. Met kerst leeft de gedachte om de pijn van het voorbije te verzachten. Het tekort in het leven maakt plaats voor de hoop die alleen het kerstkind kan geven. Het denken geeft reden om te kiezen voor een wereldse vrede.…

nieuw leven Ruim 30 jaar reizend, werkend, schrijvend Reizen is stilstaan tot je beweegt Weer of geen weer, slechts enkel de tijd die de reis jou geeft...…

Hou van mij zoals ik ben met mijn daden en gebreken probeer mij eens te zien zoals ik nimmer ben bekeken. Hou van mij zoals ik ben eenvoudig en gewoon maar met een kloppend hart die puur is en zo schoon. Hou van mij door wat ik geef alles wat ik heb aan waarde dan ben jij, net als ik de rijkste mens op aarde!…

Het voorjaar spreidt zich uit, met een tapijt van bloemen. Fel kleurend in de vroege lentezon. De donkere aarde dekkend, sierend, als op een feest. Daarboven jubelen weer de vogels, driftig trillend in hun liefdesgloed. De mens aanschouwt dit sprookje opnieuw, met grote vreugd. Het doet opnieuw een snaartje trillen in een wat oud gemoed…

Zij geeft zo gul dit kind, waarin men in haar korte leven, alleen maar onschuld vindt. De vreugde van haar moeder, en vaders grootste schat. Zij weet nog niet hoe zij hun hart verwarmt. Hoe zij vol levenslust, ook hun geluk steeds levend houdt. Zo rein, zo gaaf, zo onbewust.…

Het moment dat je achter komt dat je sterker bent Dat je je leven hebt laten leiden door invloed Die je eigenlijk niet wilde en jezelf niet herkent Wat in je binnen stroomt niet meer is dan je eigen bloed Het moment dat je achter komt dat je boven anderen kan staan Je voor je eigen mening kan opkomen Dat iemand je deur van je hart laat open…

Ik ga wat aardigs zeggen over de heer van der Staaij fractievoorzitter van de SGP de Staatskundig Gereformeerde Partij ik mag die van der Staaij wel hij is ook wel mijn vijand maar ik heb mijn vijand lief en zeker deze persoonlijkheid want hij zit er maar bij 'Jinek' hij houdt sfeervol vriendelijk vast geeft ook wat ruimte af en toe…

Dit virus, wat hen nauwelijks lastig valt, beslist over hun jonge leven, waarom geen vrijheid geven, geeft hen een leven zonder tweespalt. Het leven mag voor mij even wat stiller zijn, maar laat de jeugd leven en gelukkig zijn.…

Alles geeft nu zoveel vreugde, zoveel, zoveel. Mijn hart vult zich met dankbaarheid. Geen woord van hun zijde wordt gehoord. En toch, hun schoonheid en grootsheid vertellen mij, waardoor mijn hart zo wordt bekoord.…

Mijn leven is een flop Een voorgeschreven script, op voorhand verbrod. Een vader zonder werk verslaafd, wat losse handjes, bovendien vermoord door de Kerk. Mijn moeder is een trut Ik ben het stuk vuil. Niet goed meer bij haar hoofd Er sijpelt schuim uit haar muil. Een man op straat wou mij, tegen mijn zin, maar misschien bracht hij…

Bij de avonturen van Tom Poes en heer Bommel geeft iets kleins en nietigs misschien beeldende geest aan de geschiedenis op Bommelsteins eettafel in gerieflijk hotel groot kasteel of schamel hutje staat ergens een korte kaars dik grillig en verschrompeld vol uitstulpend vet spreekt zonder vlam schept bezadigd afwachten rustig…

De rijen marcheren gedisciplineerd commando’s volgend als tinnen soldaten lege omhulsels, stramme ledematen presenteer geweer en rechts omkeert! Het menslievend denken gereduceerd gericht op mijnen, mortieren, granaten slechts nog moorddadig beluste fanaten door ‘t doden van de vijand geobsedeerd zo denkt de sergeant - majoor bezeten…

Ik ben het woord en zoek de woorden die bij me willen horen in de zin die ik wil horen als de stilte mijn woorden weer teruggeeft.…

Vriendschap geeft een stem aan de stilte en een lach aan de afstand.…

Jij, vrouw, doet zó veel voor me maar geeft me niét dat wat ik zo graag hebben wil de kans dat jij je hart in mijn handen legt is nagenoeg nihil! Waarom zeg je me dan dat het vertrouwd voelt? Waarom ga je dan verdomme met me naar bed?? Waarom is alles voor jou ineens afgekoeld? Je deed dat toch zeker niet voor de pret??…

De drinkschaal geeft passerende wolken weer en morgen misschien wel twaalf vale gieren speurend naar dood en eetbaar.…

Let op! Sensationeel nieuws van het front: Er raakten (Wát een ramp! Wát een misère!) een stuk of drie van onze militairen tijdens hun werkzaamheden lichtgewond! En wordt het hele land ook opgeschrikt als híer een vuílnisman zijn voet verzwikt?…

Elk mens raakt langzaam in verval en stevent op het einde af. Soms zie ik nu mijn eigen graf en de bossen bloemen al. Er blijkt ook uit het gastental dat menig mens toch om me gaf. Of nee! Men betreurt achteraf zo makkelijk een sterfgeval.…

Ik prijs zelden de bekwamen Ik prijs ze niet er zou na-ijver domweg na-ijver kunnen ontstaan Ik hecht aan het zeldzame Het unieke opdat een hart opent Een ziel spiegelt en weerkaatst. ©16-5-1991…

Glimlachend in een herinnering die niet verdwaalt zou ik je stem zoeken. De stilte weg willen geven. En je weer willen vragen wat je zocht in jouw momenten van vervulde tevredenheid. In jouw gedachten van geluk dat niets kon dwingen wat niet bij je paste, steeds als je het een kleur en betekenis gaf die de stilte niet veranderde. Want de…