Alle inzendingen over je maintiendrai

Frans Timmermans laat weer eens van zich horen. Hij schreef zijn grote vriend een afscheidsbrief. Je bent altijd weer welkom hartendief. Ik voel me hier zo eenzaam en verloren. Maar Boris denkt: de man is zwaar gestoord die moralist wil weer het laatste woord.…

de wind laat rimpels achter op het water het is dit ogenblik deze stilte waarin ik je vind jij bent zomaar even bij me terug…

Door dwarsliggers, uit wrok of kinnesinne Werd hier het scorebeeld soms wat ontwricht Dan moet het maar met registratieplicht! Iets beters schoot het webteam niet te binnen Dus meld u aan, aanvaard het ongerief Uw oordeel houdt ons scherp en creatief…

Houd je maar eens in als het goede van de ander oversteekt en je lach op secure wijze diens weke delen als een buit beschouwt en je wacht op een moment om toe te slaan de ander leeg te laten en je ogen te sluiten voor sporen van geluk die niemand meer mag vinden…

En als we nou naar buiten kijken, zien we de reuzen bijna wijken onder het geweld van de wind. Kijk daar vliegt warempel bijna een kind uit handen van haar moeder, oei wat een geloei wat een stoten, wat een kabaal het is warempel niet normaal, stormen regen, wind dan te bedenken dat over een krappe drie weken de ZOMER echt begint…

Hij vertrok in zijn open cabrio zou wat boodschappen doen en zo, ging door regen ook door wind, was warempel net een kind. Een uurtje later kwam hij thuis, was " droog over" maar per abuis, sloeg ie een winkel over, was vergeten! Och arme, nog een keer door dat heerlijke natte regen- en wind weer. Niet gedraald en alsnog het vergetene…

Laat perfectie los en geniet van de schoonheid van imperfectie …

Liefdesverdriet is als een bijl die het hart doormidden kapt…

Hij roept me Ik kom dichterbij Een warm gevoel Met elke stap Ik voel het in de stroming Elke herinnering gaat langs me Als de zachte lentewind Die grassprietjes doet kietelen aan je kuiten De stroming wordt sterker Ik word zwakker Hij kijkt naar me Ik ga steeds langzamer Grote stappen zettende, met zware benen Als beton word ik naar benden…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

Ronde van Frankrijk - een priester bidt rozenkrans met veloketting…

Zo zaten ze daar aan de keukentafel, en keken naar wat achter hen lag, de kopjes koffie die nooit werden geteld, de poezen die ze begroeven in de tuin oud en amechtig of nog tergend jong. En dan hun dochters waarin ze zich spiegelden wat zagen ze toch in hun mooie ogen het voorlezen op bed, de armen en benen verstrengeld in een tedere worsteling…

Dan toch weer doorgaan hoe moeilijk dat ook zal zijn na een zware tijd.…

Je liet mij als een vogel op een hand zweven Ik gaf mij over kreeg vertrouwen in mijzelf en in het leven. Dit zei je, met een blik of een gebaar: je bent goed zoals je bent en veilig was ik voor elk gevaar. Het leven had zijn loop soms als een woeste stroom Toen het donker werd bood jij verlichting in mijn verloren droom. Een plek…

Het is weer zondagavond en ik moet Een passend maandagversje componeren Eerst actueel berichtje selecteren De aanloop naar een slotzin...gaat niet goed Dan zie ik u, mijn mede sonnetteuren Uw plichtsgetrouw gezwoeg en denk: 'Niet zeuren!'…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

de traan die ik van binnen voel, laat ik van buiten niet zien. de glimlach die ik van buiten laat zien, daar is van binnen geen plaats voor!…

medelijwekkend mimiek en huichelarij prachtig toneelstuk!…

mijn allereerste baas zei me net iets te gehaast proberen is voor sukkelaars vond ik wel wat te barbaars want, hoe kunnen we ooit leren onze baas te blijven animeren als we nooit fouten mogen maken kunnen we ook nooit slimmer geraken ooit zei een oude wijze man doe je best zoveel je kan in het leven is het toch altijd proberen om van…

Je geest verruimt zich als je luistert naar je ziel die jou de weg wijst.…

Komt tijd komt dood!…

Onbewaakt moment. Iets dat men niet weet, niet kent. Wordt dan bewaarheid.…

In een woud van woorden Blijven ongehoorde Klanken, duister en obscuur. Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

Een tomaatje is een traktaatje voor je prostaatje zonder zorgen iedere morgen met of zonder 'n erectie tomaats-welzijns-reflectie: waar een tomaat voor staat waar een prostaat voor gaat!…

Wat ik het mooiste vind bij Adriaan is, naast de mooie vondsten in zijn versjes en mopjes overal - als taart met kersjes - zo ogenschijnlijk nonchalant ontstaan, hoe steeds een ander mens wordt aangesproken: met ‘Alleraardigste’ en dan diens naam. Ontwapenend! Ook leuk hoe hij bekwaam zijn commentaar in dichtvorm heeft gestoken. Het meest…

Zo'n droge zondag, HIJ stapt uit bed en zet de koffie aan, Ik schenk hem daarna in om weer eventjes terug in bed te gaan Val weer in slaap o jee Bel gaat voor mijn verpleging, ik schrik me verloren Kijk op het kastje waar dan nog De koffie staat die de warmte kwijt is. Een lachend gezicht van de zuster, een slaperig van mezelf…

fris hemelwater valt zacht op een jong blad wanneer wolken huilen gaan wordt alles eronder goed nat het blad zal groeien en klonen heeft het vele water broodnodig zo wordt het groot en sterk zal het mij straks belonen... wanneer wolken straks huilen gaan het hemelwater fris vallen gaat, zal ik vrij en onvervaard, onder het blad…

Discussie laait weer op We dachten het is passé Geen item meer vandaag Abortus is accepté Baas in eigen buik roepen vrouwen weer in koor Mannen hoor je weinig Al schrijven ze er wetten voor Bolle Dolle Mináá’s Waarom was je bij de daad met vrijwillig ontvangen zaad even niet de baas?…

Golvend meegenomen in de stroming van de zee, stromen mijn gedachten golvend met mij mee En vogels vliegen door mijn hoofd gestoken in de lucht Zij stelen mijn gedachten maar de vissen geven ze terug Zo zal ik blijven zwemmen met gedachten om mij heen Totdat ze weer bezinken en laten mij alleen Als ik duik in de diepte tot de bodem van…