inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 46.048):

Vertrouwen

Je liet mij als een vogel
op een hand zweven
Ik gaf mij over
kreeg vertrouwen in mijzelf
en in het leven.

Dit zei je,
met een blik of een gebaar:
je bent goed zoals je bent
en veilig was ik
voor elk gevaar.

Het leven had zijn loop
soms als een woeste stroom
Toen het donker werd
bood jij verlichting
in mijn verloren droom.

Een plek waar ik zwijgen mag
omringd door het vertrouwde
Waar handen troosten
en stilte voelt als
warmte tegen koude.

Generfd blad je handen nu
en bij het late avondlicht
zie ik de overpeinzing
op je zacht gezicht.

... Het besef van dankbaarheid aan je oude ouders, die je kunnen je ontroeren in hun kwetsbaarheid. ...

Schrijver: Henrika van Kesteren, 7 december 2012


Geplaatst in de categorie: ouders

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 384

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
9 december 2012
Ontroerend mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)