Alle inzendingen over joch

Het joch, dat van z'n juffrouw baalt, heeft in een dolle bui alweer wat streken uitgehaald, ook juf d'r wollen trui. De deels ontklede schooljuffrouw berispt het jochie luid: 'Ik wens geen enk'le streek van jou!' Het haalt zowaar niks uit.…

Ik had gedacht dat ik hem niet zou mogen, De dader van de aanslag op Van Gogh, Maar zo te zien leek het een aardig joch Zo zonder zo'n zwart balkje voor zijn ogen. En dat je zoiets zomaar uit mag zenden Noemt men van nu af aan het balkenende.…

puur bedrog van dat joch eigenlijk een kind nog onvervalst onvolwassen gemaakt welbespraakt en toch erdoor geraakt al die vleierij naar mij algeheel natuurlijk logisch en ook gewoon heel leuk maar toch uiteindelijk nog onvervalst bedrog?…

“De hele wereld zit nog na te hijgen Omdat ik naar dat joch mijn tong uitstak. Er was geen sprake van een hellend vlak, Veeleer dacht ik een pluim te zullen krijgen. Het moest een grapje zijn en bovendien Had men mijn tong uitstekend kunnen zien.”…

Wat bezielt zo’n joch? Wat is er mis met mij? denkt ze.…

Op één punt na bevalt dat joch mij zeer, (Want hij zegt steeds: “Tot binnenkort maar weer.”)…

Dat joch van Trump heeft weinig van een koster: “Ik, Donald Trump, ben niet gemaakt van steen”. Hij grijpt naar alle vrouwen om zich heen, Zoals naar Drake, een vroegere pornoster. Maar Trumps verweer is stommer nog dan stom, En evenals dit rijm ontzettend krom.…

Zo’n joch van twee, met vragen in zijn oogjes en nog een luier aan, vertedert vrouwen. Ha, dacht ik, da’s iets om op voort te bouwen en in mijn Pamper vroeg ik haar dus droogjes: “Zo’n luier, vind je dat niet schattig, meid ?” Maar zij werd woest, en ‘k voelde nattigheid...…

Derhalve laat dat joch wel eens een vloekje, Maar godzijdank geheel conform het boekje.…

Goed autorijden is gewoon een vak, Dat joch kan echt waar voor geen meter rijden. Ik vraag me altijd af als hij weer faalt: Heeft Max wel ooit zijn rijbewijs gehaald?…

Dat joch maakt - let op! - mijn voorspelling waar: Na één jaar is dat net zo’n dribbelaar.…

. ------------------------------------- Ik hoorde van dat joch uit Oostenrijk, Al skypend heb ik hem daarna gesproken. Mentaal leek hij me enigszins gebroken, Van euforie gaf hij totaal niet blijk. “Ik ben een loser”, zei hij mij bedrukt, “Mijn zelfmoordpoging is compleet mislukt.”…

Maar ik lijd als ondernemer door de streken van dat joch lelijke imagoschade: wie koopt straks mijn pruimen nog?'…

Geef mij maar aarde, dan maak ik vingers vuil zoals het weerbarstig joch dat maar wat aanmoddert en het gewicht van regenwormen in z’n handen weegt.…

Niets wordt gezien of gehoord door dat kleine joch op de stoep, zeepbellen blazend, dan het licht dat kleurt door de dunne wanden van de zeepbellen die juichen en springen, dansen en zingen, Niets wordt gezien of gehoord dan leven en dromen, geboorte en dood doorheen het rood van het zeepbellen blazen.…

Mijn god wat is dit nou toch dat ik dit steeds mee moet maken Ben ik nou zo'n vreselijk joch dat pijn me steeds moet raken Wat is de les die ik hiervan leer één keer is tot daar aan toe Geloof me maar, dit doet zó zeer wordt hiervan zó vreselijk moe Laat me dan geen liefde kennen heb ik tenminste ook geen pijn Hoef ik niet aan pijn…

ik wist ongeveer jouw nummer waar je woonde en het raam waar je uitkeek op de stad verlaten straat op weg, jong nog met vraagtekens misschien wel onbegrepen inmiddels zie je niet meer dat joch op de fiets in jouw straat je bent gegroeid, vergeten waar het om gaat, om niets, een kind belt aan schuif de gordijnen opzij kijk naar de overkant…

Eenmaal veilig op de grond, komt het joch op ma afgestormd en zegt: leuk mam, maar nooit meer doen, ze duwen je zo het vliegtuig uit en ik denk : boem! Daar gaat mijn moeder, voor de laatste vlucht, maar gelukkig liep het goed af.…

De stilte van de nacht Trekt een spoor over mijn rug Naar onder en weer terug Een traan teweeggebracht Als wees niet thuis te rade Te vroeg van mij ontnomen Aan het stigma nooit ontkomen Van een joch vol geestesschade Ik wou dat je kon zien Mijn trots verdiend behaald Op het pad weer neergedaald Een man nu van aanzien Welterusten…

chocokannetje ik had er nooit om gejengeld of gezeurd terug na een lange dwaze reis in de veilige haven kan ik eindelijk ademhalen kon ik mij maar aan het verleden laven en uit de oude verhalen warmte en zekerheid halen maar ik heb het te doen met deze soms kille dagen stilletjes kruip ik naast je zonder het te vragen ik wacht als dat joch…

Het joch verandert zelfs een mier door slechts te wijzen in een stier. Een glazen vat wordt onverhuld door deze stier met melk gevuld. Ineens begint het beest te loeien: 'Voor melk behoef ik écht geen koeien!' Te gek! Het kan gewoon niet zotter! Het is dan ook de stier van Potter.…

Zo vaak mis ik het joch dat Met zijn ogen voelde, Met zijn handen de wereld Kon verstaan, woordeloos kon Begrijpen wat er voorbij was gegaan, In seconden het besef had Dat alles invoelbaar moest zijn Om iets te betekenen te hebben - Waar is het kind in mij gebleven?…

Zo'n joch van zes, dat al precies weet hoe een moeder moet. Hij, het mooiste zoontje, zit tegenover haar; ze wil hem in haar ogen - de lelijke zoon moet in de buurt van haar handen. Mijn zusje heeft daarvan geen last.…

"Een wolf, 'n wolf" gilde hij weer eens geschrokken kwam men eraan en zagen het joch verkneuterd op zijn knieën slaan. "Een wolf, 'n wolf" schreeuwde hij huilend ach laat 'm, laat hem maar keten maar niemand kon weten dat hij door een wolf werd opgevreten. Moraal voor nu en voor altijd gil niet voor de grap of uit ballorigheid.…

Mijn handen met een verleden van meer dan dertig jaar geleden herinneren zich jouw vreugde nog dankzij dat nieuw joch.…

Het kleine joch schopt steentjes voor zich uit fluitend op zijn vingers verschrikt hij vogels aan de waterkant waar hij de vissen voert, azend op grote vangst, ’t liefst een karper of dezelfde snoek, die hij met vader ving hij zou ‘m herkennen, die blinde vlek en de ring van vuur achter zijn angst in zijn handen ligt vaders favoriet…

was Hij bouwde haar schone luchtkastelen wijl het meisje al vast zat in ’t moeras Hij kwam plotseling in moeilijkheden en klaagde bij het lieve kind zijn nood Hij verzocht haar toen..zich uit kleden en uit liefde gaf het meisje zich..bloot Ze gaf zich bloot, bloot aan zijn vriend haar vriend had haar al zoveel gegeven Waaraan had haar joch…

Het joch begrijpt nu nog weinig maar helaas wordt dit snel genoeg meer begrijpelijk dan we ooit wensen.…

al vaker heb ik je zien staan een beetje in jezelf gekeerd maar altijd vrolijk, goed gestemd dat heb je van jezelf geleerd de mensen noemen je mongool ze kijken niet verder en toch als ze verder zouden kijken zagen ze een heel lief joch Het liefste wat je doet elke dag is zwaaien naar iedereen.…

daar zijn pa en ma, ze zijn er altijd en zo zal het altijd voor mij zijn het ontbreekt me nergens aan de wereld voelt ook veilig aan mijn familie en vrienden zijn me heilig van driewieler tot een fiets met zijwieltjes speelgoed, snoepgoed en het goede wint op tv dan 'k word gewassen en ga elke keer naar school men vindt mij een leuk joch…