Zeepbellen blazen
Drukke winkelstraat,
ieder gehaast en verloren,
een klein jochie op de stoep,
zeepbellen blazend.
Niets wordt gezien of gehoord
door dat kleine joch op de stoep,
zeepbellen blazend,
dan het licht dat kleurt
door de dunne wanden
van de zeepbellen
die juichen en springen,
dansen en zingen,
Niets wordt gezien of gehoord
dan leven en dromen,
geboorte en dood
doorheen het rood
van het zeepbellen blazen.
Geplaatst in de categorie: kinderen
toebedeeld, meestal nadat de eerste echte cijfers zijn gegeven. Troost je met de gedachte dat er met jou en mij velen zijn waar ik dit bij bemerk.
Ik vind dit een mooi en zacht gedicht en en geef je de waardering die het verdient.