Alle inzendingen over kaarsje

VREDESKAARSJE Ik brand elke dag een kaarsje voor de vrede Ik laat het vuurtje los! Dat het als een lopend vuurtje vrede moge brengen!! DAT ER VREDE MOET KOMEN!!!…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

om een gedicht te schrijven over weemoed en duisternis ben ik naar de Harz gegaan doch wat opviel waren de kleuren naar weemoed heb ik vergeefs gezocht en bij duister stak ik in de avond gewoon even een kaarsje op...…

En deze ochtend besef ik weer eens dat alle eerdere dagen dan wel verleden zijn maar veel er van dichterbij lijken dan vandaag decemberdagen ze donkeren lang ik steek nog een kaarsje aan om wat licht te vangen…

Ik brand een kaarsje Doe er ook wat spreuken bij Kom terug bij mij..…

ik kan alleen een kaarsje voor je foto laten branden en dankbaar denken aan die blije dagen waarop jij mij toen van ganser harte dagelijks hebt bezield. jij hebt mij hoopvol leren kijken naar een nieuwe morgen waarop alles veel lichter en minder hard zou zijn.…

Wat kan ik anders dan een kaarsje branden; de liefde is bij lange na niet klaar. Ik voel de warme gloed in deze koude en zoek de moed van ieder mens te houden.…

Want deze dag veranderde in een ogenblik hun hele leven En morgen zal nooit meer hetzelfde zijn Ik hoop dat mijn kaarsje hun een beetje tot troost mag zijn.…

wacht u op mijn brief ga zo naar Antartica steek er een kaarsje op voor mijn lief misschien ligt ze onder het ijs en anders in het hemelbed het is een paradijs waar ik haar schiep ze is behoorlijk wit maar alles is beter dan een grauw gezicht in opkomende mist…

Jouw stoel is leeg, het is donker, maar toch is er wat extra licht, ik heb een kaarsje aangestoken, denk aan jou en zie een lach op je gezicht.…

Tussen verkleurde tierelantijnen staat de foto van een kind dat elke dag weer wordt gegroet met een brandend kaarsje ook na vijfduizend branduren is het gemis nog even jong alleen de foto meer verschoten en zijzelf steeds dichterbij…

De Tsaar Geen feest, geen taart, geen trommel en geen fluit Blaas toch maar spoedig Poetins kaarsje uit…

KAARSLICHT Waar jij nu bent tussen droom en daad het is donker buiten Ik werp een lijntje uit een spinnendraadje op de wind het is nat en koud Er brandt een kaarsje een warm licht verspreidt ik voel hoe het jou bereikt…

ademloos lijkt ze kijkt ze in het kaarslicht doet haar ogen dicht adem in, adem uit om kijkt ze niet vertrouwt de toekomst ongedwongen ze zucht, vult haar longen vol met lucht en blaast het kaarsje hartgrondig onderuit adem in, adem uit….…

Voor jou zal geen kaarsje branden jouw bestaan is slechts op aarde af Gisteren vouwde ik jou de handen morgen zakt je lichaam in het graf Van jou kon de dood vlug komen jouw lichaam schonk je maar pijn Je bloed zal bij het mijne stromen zodat je voor altijd bij mij zal zijn Voor jou bestaat nog slechts rust liederen bij je uitvaart hoor…

Te lang al heb ik Mijzelf in jou verloren Te vaak al door dik en dun Je op handen gedragen Terwijl dat voor jou nooit Zichtbaar was, en nooit te Ver kon gaan - zie ik Eindelijk in dat ik de Mot ben die zonder uitzicht Op beter om jouw kaarsje In steeds kleiner wordende Kringetjes zijn leven aan Het verliezen is…

Hoi Ma, ik steek weer kaarsjes voor je aan Elke avond weer. Zie ik bij je foto je ogen met me meegaan Alsof je zegt: steek eens wat aan! Je ogen volgen me door huis Genieten mee als ik koffie drink. Ik praat tegen je in 't geheim Voor mensen denken da'k niet helemaal in orde zou zijn. Maar jij en ik weten allebei Wat we bedoelen, wat…

Nog een keer wil Ik bij jou zijn Alvorens ik Verdwijn Als een kaarsje In het duister Uitgestorven in ‘t zacht gefluister Vlammetje teer en klein In z’n laatste tel verstikt Laatste momenten weggetikt Ik vlieg Op de flanken van de tijd Naar de mooie Eeuwigheid……

Nu zelfs blijkt dat Andries Knevel ook zichzelf kan bekeren en als evolutionist weer verder door het leven gaat heb ik als heiden - om het even voor het eerst in heel mijn leven toch een kaarsje opgestoken in de hoop dat Hij bestaat Toe Heer vergeef hier al mijn zonden hopelijk ben ik niet te laat…

zoveel moeders en zoveel vaders zoveel meisjes en zoveel jongens zijn gestorven aan een gebroken hart ik denk aan hen en hoe ze luisterden naar nog een laatste liedje in de kerken brand je dan een kaarsje steeds verwonderd over licht dat valt gebroken hart ik denk aan ons gebroken hart…

Kabouters klauteren haar bedje in en zoete dromen nemen traantjes mee Kleine fee slaapt Terwijl tegen het plafond rook van eerste uitgeblazen kaarsje nakringelt Kleine fee slaapt Sssssssttt..... 't fee...st is over en uit…

Een kaarsje voor Maria op deze Lichtmisdag. De winter gaat al henen want ’t licht is reeds verschenen zoals de oude Simeon het in de tempel zag. Wij zijn nog in het duister, maar straks komt toch de luister van ’t licht dat eeuwig schijnt. Vertrouw nu maar de zangen die in de stilte hangen tot droefenis verdwijnt.…

hoe je de dagen kon vullen gezelschap plande het alleen zijn schuwde (door de blauwe einder breken grillige wolken vol verhalen maar zoveel uren in een dag tegen jezelf praten verveelt al vlug ) hoe je ook na het afscheid ging en toch bleef nooit zo nabij geweest was of hoe een bevend kaarsje uitdooft in een spetterend vuurwerk…

Lieverd, hier een licht dat duister verplicht om warmte uit te stralen En mij na vele uren het humeur doet herbepalen Het kaarsje doet mij enkel denken aan een beeldschoon iemand en het zachte wijsje op de achtergrond zal mij nooit vervelen. Wit rode kaarsjes op kaarsenblad branden en ik vergeet even mijn verdriet draag het op handen.…

Ik ontsteek een kaarsje voor het wennen aan het licht, en je laten vergeten wat er achter je ligt.   Sta op en kom in mijn armen, zodat je rechtop de nieuwe wereld kan omarmen.   Je bent gemist al die jaren, dus nu is het de tijd om al het gemiste geluk te ervaren.…

ik dacht ik wacht op haar dan komt ze wel en ze kwam inderdaad ik hoopte daarom dat ze zou blijven maar ze ging weer en ik bleef achter ik denk dat ze terugkomt in mijn armen haar handen in mijn haren wacht ik opnieuw terwijl ze zo ver weg is zo dichtbij kon ze zijn steek ik een kaarsje aan in de gewelven van donkere…

Meisje van dertien Meisje van dertien ik hoorde je schreeuw uitgedoofd als een kaarsje van Amnesty traan op een hete plaat een wereldwonde sluier van uitgedeind verdriet nazinderend Woestijnroos in knop de kranten gehaald maar nooit je veertiende verjaardag, nooit vrouw Meisje van dertien ik hoorde je schreeuw ijzingwekkend gegil en…

hoe jij je hebt verstopt in zonlicht speels langs bomen ademt en een knipoog legt op water in mijn dag geurt een levensbloem opgestaan uit dood ik zet een vogeltje op jouw graf het zingt in blauw jouw kleine nachtmuziek als het kaarsje brandt leeft alles binnen zachte ogen en - een wereld van verschil -…

Ik zit voor het raam en sluit m'n ogen Slechts twee weken terug in de tijd Daar fiets je met je rossige haren Een glimlach die sombere dagen openrijt Een kaarsje ontstoken om het licht te wijzen Vandaag eindigde jouw levenstaak Nooit meer fietsend door de straat Zwaaiend naar allen en iedereen Mijn koffie is bitter…

Ik leg bloemen op het gras en steek een kaarsje aan omdat ik hier moet zijn, omdat ik hier moet staan. Ik wilde voelen wat het is om te zijn waar het was daarom leg ik bloemen op het gras. Ik sluit mijn ogen en vraag: "Wat ben ik aan het doen?" Ik herdenk, ik troost en geef de man die huilt, een zoen.…