Alle inzendingen over kadans

laaiende lansen laaiende kadans van lichtende lansen lichtend lucht kadans en dans van laaiende lansen kadans van laaiende lansedans kadans van dans Lichtende lampen laaiende lampen licht van laaiende lampen dans van laaiende lampen kadans van lichtende lampen…

Een raket schiet door het landschap trotse kracht van een winnaar ongebroken stuwt wilskracht malende tandwielen vooruit zeilend op de wind in kadans stijg je boven jezelf uit…

dampend stampt hij daverend zich stoomsissend traag op gang tsjokt en sleurt verdapperend door het donkerende land knarseknokend kraken dissels sporen ketsen vuur en glans tenderend over de wissels takketoemt hij in kadans scherend dendert hij langs bomen muren, staken, bruut beton onder bruggen, onder bogen drijft hij naar de horizon…

duizenden voeten galmen in de nacht verschrikte ramen daveren bij hun naderen trachten zich te ontrukken aan hun sponning in een roes ongeremd mee te marcheren beginnen mijn benen onbedaarlijk te trillen vurig gegrepen door die vreemde kadans vertrappelen onbeheerst mijn gekoesterde rust tot ik eindelijk het verzet moe soldatesk vertrek…

De lust in vlees begonnen verjaagt spontaan de droogte van het preutse uur duik in mijn diepste bronnen en klim naar grote hoogte in ons verzengend vuur laat ons lijf pulseren als een driftig dier in ontembare kadans wij zijn elkanders veren op de vleugels van plezier in tomeloze trance.…

Meedeinend op het ritme van moeder aarde's harteklop na eeuwen scheiding herkenning in overgave aan de oneindige beweging geheimen van de evolutie zorgvuldig opgeborgen in de plooien van haar sluiers onthullen zich in kadans celherinnering die ik was mineraal en plant zwemmend in zee kruipend in het zand me oprichtend en op…

Doch telkens bij het ochtendgloren mogen we voelen, mogen we bekoren en wakker worden uit het donker naar het licht, weer in de cirkel worden herboren nooit wetend wanneer het einde in zicht, de kadans van tijd en dood die dit spel nog nooit hebben verloren.…

blijf toch maar dicht bij mij, dan ben ik blij je nodig als water en lucht, je bent mijn eigenste ziel stem zo fluweelzacht wiegt me veilig in slaap, hemels mijn omfloerste ogen kussen je rein gezicht we zijn onze adem en scheppen de kosmos de weidse natuur danst op de kadans onzer harten het universum glundert om al dat moois al is het broos…

Als amulet om nekwervels raspend schuurde ik de luwte stram - in een door storm afgetopte kadans, reikhalzend, smachtend. Hier en nu, in vers geweven, smijt ik mijn laatste greintje tederheid op de bühne, omgeven door sneeuw en hagelstenen - En u... U verstopt uw stiften achter zonnebrillen, en pulkt mijn hulzen tot purschuimgedichten.…

Mag ik de schelp zijn- die je bij je draagt- dan reis ik met je mee- kunnen we samen praten belevenissen delen- het avontuur aangaan- als je gaat slapen- kom ik bij je liggen- fluister zachtjes je naam- streel je huid tot je slaapt- we dromen samen- onder het schijnsel van de maan- terwijl de zee ruist- op de kadans van de golven- worden…

blauwe lucht ik weet niet waar ogen rusten liggen vingers verzonken op een bladzijde melktobbe gedachten doen verdwalen voordat ik er erg in had maar adem herstelt (verkwikt) als Dante's prayer nog zonder aankomst door de ander die meetelt om niet te vergeten wat in het hart is gegrift van liefhebben tussen dauw en overvloed in de kadans…

Hoe welven zich bogen van glans Om mij heen bij der lente verschijnen, Hoe hupp'len in weke kadans Mijn gedachten langs zacht-ronde lijnen! Mijn hart roept de lente zo luid, En klopt ongeduldig haar tegen... Hoor! was dat geen merelgefluit? Wat klonk daar langs de eenzame wegen?…

Waar anders dan in ons eigen landschap doorwoelt het innerlijk, de zachte gronden voorzichtig strelend, ongeduldig klauwend op zoek, op zoek naar verborgen schatten waar hun schakels langs wel duizend wegen aan het bereikbare van ons verlangen stonden klinken vertrouwde melodieën uit de diepte, de kloppende kadans van ons wijze hart met…

zand omhelzend in een oneindige stilte langs de hemel zag ik tienduizenden in een glans hun zilver strooiend in een plezierige dans Dikwijls wanneer ik in de zetel lig met lege of volle gedachten staar ik nog steeds naar die dans en wordt mijn hart gevuld met dat ene moment van eenzaam geluk wiegend op het lied van die heerlijke kadans…

'T juk, plotseling, slaat Door, links, rechts, in rechtvaardige kadans, Want de ene schaal ving op een muggendans, Of onder de and're woei een spinragdraad - Zo schommelden de schalen van mijn ziel, Hetzij in de ene een licht vermoeden viel Van blijdschap, ijl insekt, dat scherend aait, Hetzij om de and're herfstlijk zwevend rag Van lang…

bestaan twintig vadem diep onder de opperhuid is het oorverdovend het wit onder de oogleden ruisend in de schelpen de dag is geboren in een onwisse worsteling ergens op een strand de zwaarte drukkend licht smorend om het zwarte hart de gedachte die zich tijdloos voortpompt voorbij de einder loopt zich ook iemand leeg de handen in kadans…