Zijn spraak
stelde hem voortdurend
in gebreke
Lezen, Jeronimo dacht dat hij het kon maar elke tekst wemelde
van de voetangels en klemmen. Hij startte goedgemutst maar in
zijn mond regeerde een duiveltje.…
Mijn dijen klemmen
rond het in-uit
van haar ademhaling
als we versnellen,
draf en dan galop.
De paardenjongen rent en hijgt
zoals hij ’s nachts zijn lief berijdt.
Ik houd van hem, het paard, de zee,
het leren tasje op zijn buik.
Zware Van Nelle, zoete pijn
als hij mij zuchtend
op de grond tilt.…
zij draagt een jurk van knopen
over een poederwitte huid
(zij voelt mijn aanwezigheid
mijn adem als een zachte bries
over haar blote schouders
sluit zij de ramen)
haar kont duw ik in het venster
als de nacht zich bedwelmt
haar lichaamsgeur
lavendel en ik ontknoop
in een regenend geklater
haar enig gedragen knopenjurk
mijn armen klemmen…
Verzin er liever een die wipt
en foezelt met een dominus
- Brillie 3.0 of Knutsel Plus -
met klemmen op haar tepels
chinezend van geteerde lepels,
uitzinnig van het vuurballet daaronder
en met verse pollen in haar donder.
Dat altruïstisch lieve lachje?
Ons idool gaat voor haar eigen hachje!…
verandering is een avontuur
een lange oefening in geduld
langs kansen en mogelijkheden
naast klemmen en klippen
in sfeer die als weer wisselt
verandering is tijd doden
met geloof in juist daarvan
de waarde en kracht daarvan
die betekenend blijken zal
voor draagvlak dat nodig is
verandering is een zoektocht
met in de rugzak overmoed
naast…
Allen, rondom opgetast,
Klemmen we aan het rad ons vast,
Als in wedloop voortgestoven;
Allen, op de prijs verhit,
Draven we in de dolle rit,
Maar wij wentlen ondersteboven…
Veiligst wie in ’t midden zit.…
voor ons beider tongenspel:
dat mijn zachte tandenbeetjes
door die balsemige reetjes
boren mogen zonder pijn:
en uw tongetje het mijn
zacht ontmoeten, lieflijk klemmen,
bevend in uw mondje zwemmen,
tot het, spartlend van vermaak,
aan mijn tong geschakeld raak.…