2137 resultaten.
De dood als een concept
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 het broze leven herkent de zwaluw
die aflatend het tij laat vieren
om dan toch te vluchten daar de
nieuwe kou te striemend
voor hem zal wezen
de dood als een concept in een
oude jas kleedt de jaren magerder
dan de tekenen van de herfst die
de bladeren ontdoen van de titel
dat schoon ook schijn kan zijn
geen minachting van het seizoen…
Advent
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 215 worden steeds korter
De aarde verliest zijn kleur
Het wordt koud
De mensen verzamelen goud en goed
Deuren worden gesloten
Banden verscheurd
Liefde sterft
Er is angst
Maar ik ben niet bang
Want ik weet zeker dat
uit de stad van David een verlosser komen zal
Hij ontsteekt in ons het heilig vuur
Laaiende vlammen verdrijven duisternis en kou…
nachtvorst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 nu kou de adem nam van zachte bloesems
twijfelt leven of ze verder kan, de
kille dood neemt kleur uit welig groen
de lente wacht
alsof ze stilletjes vertellen wil dat
uit één nacht
geen gram valt te behalen
over zeven weken bloeit april in witte jacobsladders
tree voor tree beklimt mijn spijt
langs bloemen die er niet toe doen…
Jouw tweezijdigheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 212 jij hebt een stralende blik
maar soms duisteren je ogen
met schaduw uit een dieper ik
je lach daagt uit
in lichaamstaal verkrampt
als ik jouw grenzen haal
sprankelt in een
vlot gesprek maar stokt
als er iets vreemds wordt gezegd
hebt een warme kant
die onverwacht kan nevelen
met vlagen strak bevroren kou
ik houd van
jouw tweezijdigheid…
Alles beter dan...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 295 En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken
regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid,
maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg,
in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze,
nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…
De minuten tellend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 149 Het brengt wat wanhoop
Als je weg bent
Voel wat leegte
Zonder jou
Ook al weet ik
Dat het kort is
Het maakt onzeker
Geeft wat kou
Het is niet de afstand
Die het rot maakt
Het is ook geen afgunst
Die ik voel
Ik wil oprecht
Dat je het fijn hebt
Ik gun je alles
Een heleboel
Het is gezond
Om je te missen
De minuten tellend
Van de dag…
Een lente vol bloemen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 258 alleen hij
zag haar bloeien
in een lente vol bloemen
zij kleurde
voor hem opende
haar mooiste knop
in een zomer
vol geluk kwam
hun liefde tot vrucht
maar de warmte
verdween naarmate
de zon korter scheen
het praten
kwam later
met herfstige kou
in brieven
vol zinnen kwam
het misverstaan binnen
zij hebben
woorden gehad…
Zich laven aan het licht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 316 Wie kan de klamme kou verwarmen tot
er weer vreugde gloeit onder de as?
Weemoed schrijft met loden letters
maar onvermoeibaar groeit verstaan.
Ons hart wil schoonheid drinken, zich
laven aan het licht en laten gaan.…
Thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Ik zie de horizon, ik ben thuis
Ik sluit ieder in mijn armen
en zal de kou verjagen en het
hart verwarmen..…
"HERFSTDIP & WINTERSNIK/STIK"
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 631 Nederland krijgt met wat regen te maken
'god-vorme-me' dat Hij ons laten stikken, snikken en
Nederland laat barsten, rillen van de kou zodat
velen gaan kennismaken met "´n wintersnik/stik"…
Rudimenten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 laten we bij het begin beginnen
als voorbeeld
om niet vroegtijdig te eindigen
ik heb nog een dagdeel liggen
zwervend door kou
door de zwijnenstal van omgewoelde tijd
het oogt verloren
zo tussen de snoeren van verlengd respijt
tussen stukjes toekomend ongeboren
ik ben degene die de regen verwaait
die bladeren verstijft in windstilte…
Ontdooien
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 98 Dit gaat niet meer over vluchtelingen
Maar over andere belangrijke dingen:
De natuur laat ons wel/niet in de kou staan
Het wil namelijk nog niet vriezen gaan !
Tijdens de verlichte kerstnachten
Kwam de vorst nl. op andere gedachten:
Met een warm gevoel van binnen
Kunnen we alle angsten overwinnen !…
De winter van mijn hart
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 553 ik vond je
in de winter
van mijn hart
beademde
je vleugels tot het
ijs heel langzaam brak
zag je sprieten
rekken en de kou
uiteindelijk vertrekken
nu toon je
lentekleuren in de
warme geuren van mijn hand
bent klaar om
uit te vliegen en naar
onbekende oorden te gaan wieken
ik geef je zon en al
mijn liefde mee zoek het land…
wortels diepen winterslaap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 420 ze waren nog
als kinderen
in lente uit
de knop gekropen
en zomers tot
volwassen blad ontloken
hebben zon gezien
hun stukje wereld
meegewaaid gezwaaid
naar vogels en insecten
totdat de herfst
hen kleurrijk buitensloot
wind zal hen
van takken rukken
kou gaat aan het schaarse
leven plukken wortels diepen
winterslaap maar de…
water is mooier dan ijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 838 mijn steen is gebroken
door de tijd van voorheen
in zon en door wind heeft
vocht mij sijpelend gewroken
water is mooier dan ijs
in de hand van ontdooier
je wacht tot de nacht en
mijn breuk is dan je voltooier
in heldere maan
oogt de kou, zij vriest
in seconden de monden
die zeggen dat ik van je houd
gespleten ontwaak ik
en ruim…
Kleurenspel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 De kou triomfeerde met
overmacht, maar het werd
een mooi spektakel bij de
zandmotor aan zee.
Het ongelooflijke
kleurenpalet sloot de dag
magistraal af.
Heel tevreden keerde ik
huiswaarts, als ik eraan
denk krijg ik alweer
heimwee naar al die
kleurencontrasten.
Foto: Dick Voogd…
die wintert in niet kunnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 719 ik weet het niet begrijpen
ideeën die niet rijpen in de
geesten van de mens omdat
warmte hen niet kan bereiken
is het de eigen kou
die lente tegenhoudt
die wintert in niet kunnen
zich het zomeren nooit gunnen
die eeuwig herfst blijft
in storm en nattigheid
vergrijst in saaiheid van de
dag die nooit verrassen mag
ik weet het niet…
geven zo hun zomer vrij
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 459 ik hak het hout
zie de spaanders vallen
als jaren in getallen
en het deert mij niet
de gave blokken
stapel ik heel trouw
tot voorraad als het wintert
splinters aanmaak voor de schouw
zij smeulen tot een vuur
als ik hen aanblaas
hun vlam verdrijft de
kou uit het vroege uur
de jaarringen verdwijnen
geven zo hun zomer vrij…
Indian Summer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik weet, er wacht een nacht
waaruit ik niet ontwaken zal,
een duistere diepte
waarin ik zal zinken en verdrinken;
dat is oké,
daar kan ik mee leven,
elke zomer eindigt immers
in herfst en winter, in kou en dood.…
Indian Summer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Ik weet, er wacht een nacht
waaruit ik niet ontwaken zal,
een duistere diepte
waarin ik zal zinken en verdrinken;
dat is okè,
daar kan ik mee leven;
elke zomer eindigt immers
in herfst en winter, in kou en dood.…
Vanonder de Linde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 vanonder
de linde
overzie ik de tuin
het stille wonder
van bomen met hun bloesem
de noten de appel en de pruim
en ik verbaas me iedere keer weer
over hetgeen ik dan ervaar
het intense van dit is het leven
zo noemenswaard het ontvangen
van de zon de warmte de regen maar ook
de kou de storm donder en bliksemgevaar
en al het leven is in…
kust krokussen met natte sneeuw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.407 striemt
lente is verhaal
gaan halen en de
winter is weer terug
keert zijn rug
de zon toe en
kust krokussen
met natte sneeuw
als het licht
verdwenen is
bevriest hij snel het
geel van de narcissen
moet gissen naar
de tijd die hem zal
kooien als hij door de
warmte gaat ontdooien
hij heeft de mensen
lang genoeg verveeld
met kou…
'n Dag ...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.319 'n Dag zonder lach
Is 'n dag zonder doel
'n Dag zonder schater
Is 'n dag zonder gevoel
'n Dag zonder verhaal
Is 'n dag zonder leven
'n Dag zonder droom
Is 'n dag zonder beleven
Maar 'n dag mét jou
Is 'n dag zonder kou
Mét een glimlach
maar ook geschater
Bij jou voel ik me als
een vis in het water ...…
Een sprankje ondeugd
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 56 zon
van binnen
een sprankje
ondeugd lag
als verrassing over
je bruingebrande jeugd
op het warme strand
kleine cirkelwinden
speelden met
achtergelaten dingen
waaiden op in
een minitornado
bestrooiden ons
met zand als
offerande van
de natuur op een
godvergeten uur
wij holden naar de
zee om af te spoelen
joelden van de kou…
Het leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.478 En ik, ik zit hier doelloos
nog steeds denkend aan jou
Het leven gaat door met leven
kent geen warmte, kent geen kou..…
Herfst
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 551 Val tegen de wind in
val de regen aan
voel nattigheid en kou
voel mij verraden
tegen reistijd scheen onlangs de zon
als ochtendlicht van laat september
nu striemen regenvlagen zelfde tijd
het wil niet dagen
terwijl oktober net begon
ik val de regen aan
voer strijd met harde wind
zoek woorden om terug te slaan
ga druipend door het lint…
Herfst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 850 Val tegen de wind in
val de regen aan
voel nattigheid en kou
voel mij verraden
tegen reistijd scheen onlangs de zon
als ochtendlicht van laat september
nu striemen regenvlagen zelfde tijd
het wil niet dagen
terwijl oktober net begon
ik val de regen aan
voer strijd met harde wind
zoek woorden om terug te slaan
ga druipend door het lint…
Het skelet
gedicht
3.0 met 48 stemmen 13.442 Hier zijn de duigen van een leven,
aangetast door vuil en kou;
een roes van bloed en spieren,
vliezen die als schalen
hersens droegen en
hun idealen, zijn verdwenen
in de grond.
Tuig waarin de tocht een liedje fluit;
koets van been onder de zoden
vastgereden, ooit geledigd
en vernietigd door de nacht;
ribben klemmen als een deur.…
De zomer is voorbij.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 568 Voor even zal de kou verdwijnen,
maar langzaam sluipt in haar bestaan
de winter haast onmerkbaar binnen,
knaagt de tijd zich ongestoord
verder in haar voort,
slaat gaten in haar zinnen
tot ze verzucht: "Ik ben zo moe".
Dan dekt de sneeuw haar toe.…
lente
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 873 als het groen uit winterslaap ontwaakt
geluid de stilte overstemt
het licht de avond intrede doet
nog door voorjaars kou beklemd
lente trekt de mensen voort
in buiten zijn en bezig wezen
de stilte van de buurt verstoord
door zagende mannen en zingende mezen
geen seizoen zo fijn om aan te beginnen
als lente met al zijn pril geluk
alles…