Alle inzendingen over kracht

genoeg voor onze kiezen Schrijven is spelen met de geest Jezelf vergeven Maar nog het meest Naar buiten en weer gaan leven Natuurlijk zijn er tegenslagen Verdriet dat nooit slijt Iedereen mag klagen Krijg lekker allemaal de schijt Maar mocht je dit lezen Zomaar deze zomernacht Het duurt nog maar even Je krijgt vanzelf weer de kracht…

luister luister naar de stem die fluistert naar de stem die fluistert dat je leeft door de stilte van het duister je niet zien kon waar je bleef nu fluistert waar ik ben daar wil ik wonen waar ik ben daar wil ik zijn hoor in dit refrein heel zacht de stem die fluistert van de rustplaats voor jouw pijn luister luister naar de…

willen het weer winnen ik voel me misselijk en beroerd Er vloeien wat tranen over mijn wangen ze zijn niet meer te bedwingen dus ik laat ze gaan ik voel hun overwinning als een verlangen naar de ruimte die daardoor zal ontstaan Huilen is geen roep om aandacht huilen is een sterk gevoel dat je zwak doet lijken maar juist het huilen geeft je kracht…

De ellende die je meemaakt geeft je een innerlijke kracht en het maakt je sterker, ja, meer dan dat je zelf ooit dacht. Anderen kunnen je raadgeven, soms is goede raad ook duur. Maar als je werkelijk goed wilt leven moet je zelf door het vuur.…

Mensen bewonderen je om al je kracht. Dat je zelfs op vandaag de dag nog lacht. Jij zit boordevol levenslust en vrolijkheid. Dat is waarom je opnieuw begon aan deze zware strijd. Hopelijk zullen onze innige gebeden niet voor niks zijn. En dat je alles mag overwinnen, ziekte, angst en pijn.…

Kracht is bijzonder,van ontschatbare waarde het is het belangrijkste wapen op deze gevoelloze aarde Kracht is mooi, een onbetaalbare schat het sterkste wat je kan vinden op je levenspad Kracht is pijnlijk, gaat samen met veel verdriet waarom het er is, weet men vaak niet Kracht is woede,soms met hard geweld maar vragen wordt bijna nooit gesteld…

kan verliezen, noch winnen Zolang men door gedachten kan bladeren Denken is niet iets wat je kunt Maar wat je leren kan Het is hoeveel rust je jezelf gunt En hoe kritisch je het bekijken kan Maar als je jezelf leert kennen Bewust kan relativeren op je gedachten Is negativiteit is wat je jezelf kan afwennen En kan je leven met je eigen krachten…

geluiden in de branding het gebulder overstemt in zee verzwolgen dromen de deining breekt ze zacht jouw stem uit het verleden stormen in een traan getemperd is het heden verwoest haar bestaan…

hier besta ik alleen tussen verre groene einders geplant in felpaarse golven van de geurige heidevlakte niets dan zoemende bijen roepen van hoge leeuweriken fluisteren van de wind in dorre ritselende struiken onder mijn wijde hemel duizend eeuwen geleden speelden stormen en zand een spel met de vormen van dit weidse landschap in de…

kiezen Wat ik voor je lozen zou De teleurstelling was van mijn gezicht te lezen Onverrichter zaken gaf ik jou je tas terug Moedig nam jij hem aan En droeg hem toen op je rug Ik stond er verbaasd bij te kijken Die tas was immers nog even zwaar Hoe kon je hem nu wél dragen Ik vond dat een beetje raar En toen vertelde jij me Dat ik je kracht…

En voorts – een forse lichaamsbouw, Een grofgespierde knuist; Wie met de kracht des vlezes lacht, Iets olifantisch’ baart ontzag En ’t geestje vreest de vuist. Ik wenste, ik ware een dikke reus, Geboren Stoïcijn!…

Krioelend zoeken wij connecties geinspireerd door imperfecties voortgedreven in ons leven door een onbepaald soort streven verwonderd zwerven soms gedachten zonder richting, onbestemd vrijgekomen krachten werken vormend, ongeremd ingeklemd of vrijgevochten stoeiend met een ideaal torenhoge aspiraties zwijgend maak ik toch kabaal.…

Hoe diep ook het dal Met pijn en met tranen Met woede en wanen Een keiharde val Hoe diep ook dat dal Die kracht van binnen Om opnieuw te beginnen Overwint steeds de val Want al glij ik uit Ik sta ook weer op Voel de wind voor de kop En ga weer vooruit Omhoog naar die top De ene voet voor de andere Ik zie de zee veranderen En kies…

Hoe functioneer je zonder kracht? Het betekent vaak Je donkerste nacht. Alles wat je zou willen kan je nooit meer optillen. Mijn geest werkt niet op spieren, wat een geluk.…

Kracht.…

Geschreven taal verrijkt Het gesproken woord heeft macht Maar stilte spreekt met kracht…

mijn lieve spruit wat ben je mooi en enorm lief jij bent een ware hartedief jij straalt iets uit wat mij doet glimmen lachen en stralen maakt me warm van binnen jij geeft me kracht dank zij jouw liefde kan ik veel overwinnen. kus mamsje…

Waar komt die kracht vandaan in dagen na het overlijden bij ziekte, leed of pijnbestrijding de ander zwak jouw hulp verwacht mensen op je weg gebracht als vleugels onder over en om je voel je hoe door een wolk van gebeden Zijn scheppende kracht rechtstreeks wordt gegeven.…

Als ik het kon delen Alle pijn en het verdriet Als het echt zou kunnen Dan wilde jij het niet Als ik je echt helpen kon Je krachten mocht versterken Ik zou het doen, wel nu meteen De pijn ging weg, jij zou het merken Jij mag huilen, op mijn schouder Als je denkt te moeten vluchten Jij kan schuilen, ik zal er zijn Om simpelweg je hart…

Donkere woeste wolken razen over haar heen ze voelt zich plots weer zo intens klein en alleen ze wil wegkruipen, zich verstoppen voor deze angstaanjagende razernij ze wil hier aan voorbij maar weet, ook dit hoort bij het leven dus blijft zij met al haar verworven kracht dapper en fier, rechtop staan zij laat deze waterval van woesternij…

Ik heb zoveel om voor te leven Maar ik mis de kracht om door te gaan Ik zou alles willen geven Maar ik kan het niet meer aan.…

Mijn handen houden de dingen niet meer alles valt voor mijn voeten neer wat ik ook probeer alles valt telkens weer ik was er niet op voorbereid de kracht die ik eens had wordt geschreven in de verleden tijd.…

en ik in een gemakkelijke stoel zit te fantaseren hoe het vroeger was en dat ik door een wonder ineens terug ben in die tijd weer 24 volle uren per dag mag voelen hoe het leven was in mijn 38 jaar oude lichaam in het licht van later, van half verdoofd pijnlijk versleten zijn, bijna weg uit het leven dat ik koester weer midden in de Kracht…

Onwetend denkend mens gevangen in zichzelf vasthoudend aan verleden immens pijnlichaam geen vooruitgang neerslachtig verdriet, in geestelijkheid geen bestaan van tijd enkel geschapen door de mens. In het moment is er enkel het NU eigen invullings keuze oproepend vreugde of verdriet niemand bepaalt voor een ander ieder onafhankelijk in…

Geen kracht overdag Geen slaap in de nacht Nu alleen nog ontzag Voor die laatstgeleden lach Gordijnen nog dichter Dan mijn gesloten gevoel Vuurloze brandstichter Gevoelens onderkoeld Zo was het niet bedoeld Waarom zijn anderen zo cool Waarom weten zij wat ze moeten doen Waarom hebben zij zoveel poen Waarom kom ik mn bed niet uit…

Jaren sleepte hij zijn ziekte als een zware last waar hij moeilijk mee leven kon en die hem bleef belagen na uiteindelijke acceptatie vond hij de kracht het niet te slepen maar te dragen mijn kind met Parkinson…

Als mijn dromen zijn vervlogen en illusies zijn vergaan, als de winter is gekomen en het licht is uitgegaan, als het leven me te druk is en mijn lichaam te vermoeid, als mijn vrijheid werd gevangen en de wanhoop is gegroeid, dan wil ik mezelf bevrijden en gaan stappen in de wind, wil ik net zolang gaan dwalen tot mijn ziel de rust hervindt…

jij bent geen dag alleen, geen minuut is het stil, er zijn vele vrienden om jou heen, jij hebt echt alles wat jij wil, toch voel jij je eenzaam, krijgt op wat jij gelooft geen enkel begrip, blijft in wat jij doet alleen staan, zit daarom in een dip, maar er is veel kracht tussen de hemel en de aarde, zeg niet nee ik wacht, want daarvoor…

Als hopen geen zin meer heeft harde woorden je zielenrust verstoren luister dan naar de stem van je hart zet een streep door wat je verdrietig maakt sluit voorgoed het boek het is geen zwakte maar het toont juist je kracht.…

De paarden renden in galop uitgelaten in de grote wei rennend, springend, vrij verleidden ze mij tot een stop Ik keek naar hun kleuren zag de fiere manen staan trokken zij zich van mij iets aan, roken zij soms mensengeuren? Ze gaan met snelle benen elegant over het veld vol gras slechts een moment dat ik er was maar dat beeld is nooit…