Met al haar kracht
Donkere woeste wolken razen over haar heen
ze voelt zich plots weer zo intens klein en alleen
ze wil wegkruipen, zich verstoppen
voor deze angstaanjagende razernij
ze wil hier aan voorbij
maar weet,
ook dit hoort bij het leven
dus
blijft zij met al haar verworven kracht
dapper en fier, rechtop staan
zij laat deze waterval van woesternij
gelaten over zich heen gaan
wachtend tot
het vredelievende leven
haar weer als een warme deken omarmt
en haar zoals voorheen, opnieuw, liefdevol verwarmt.
Geplaatst in de categorie: verdriet