Alle inzendingen over kroost

Een boom die heel wat eikeltjes liet vallen Zo zag BB zichzelf met al zijn kroost Dit reikte hij hun moeders aan als troost: Ze kregen veel talent mee met z'n allen Het beste bracht hij voort met zijn Lucille, Die hem zijn hele leven lang beviel…

Dus wijs ons kroost de weg in 't wild geraas, vertel ze hoe het zit met Sinterklaas.…

Mijn dochter baalt enorm door al die lessen De leraar Engels is niet leuk genoeg Voor mijn gezin begint de school te vroeg Mijn zoon moet bij het huiswerk hevig stressen Mijn kroost presteert daardoor op school ál slechter Dus ik stap deze week ook naar de rechter!…

Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij) met toegewijde prachthaan. Waar is hij?…

Armoede is de wanhoop van de moeder die zichzelf niet langer in staat ziet om haar kroost te beschermen tegen het lijden dat gepaard gaat met verachting.…

vóor de grote supermarkt staat een grote camper met draaiende motor te ronken vrouwlief rent zich rot om tassen vol te smijten voor manlief en kroost pa blijft breeduit staan verspert iedereen de weg totdat de buit binnen is…

Spreeuwen koketteren In de voorjaarszon Met hun pas Verworven kroost Bloeiende bloemen Bijen die zoemen Spreeuwen schreeuwen Naar het beest Boom in Boom uit Het vogeltje Is er geweest Vogel verscheurt Gras rood verkleurt Overal veren In de voorjaarszon De kat in zijn sas Vogels zonder troost…

Vol hart uitgezaagd uit stam van geknotte wilg door kunstenaar de holle vorm verwerd als uil door hart heen plas waarin zwanenpaar zwemt en koost straks met kroost doorboorde geknotte wilg hoe jij gewillig leven blijft jaar na jaar…

Zweeft ze in de lentemorgen tintelend in ijle lucht buitelend en schaterlachend springt ze heen en weer tussen trotse moederogen en haar kraaiend kroost woont ze in najaarsgeuren kleuren strooiend in de grauwe lucht ik ben vergeten hoe ze voelde onvatbaar is ze weggegleden langs de kille winterwanden van mijn uitgesleten hart…

Ik heb geen ogen in mijn achterhoofd, ook al zei ik dat vroeger tegen mijn kroost, die het klakkeloos aannamen. Maar ik kijk naar voren, en zie dus niet, wat er achter me gebeurd. Dat is maar goed ook, want teveel achter je om kijken, is ongezond!…

ik ben een beeldhouwer maak armpjes voor een kind geef het tevens beentjes en een mondje voor de pret volmaakt hoeft het niet te zijn want mijn mond staat niet recht spreekt onvolkomen woorden en kwijlt als een dronken gek ze lachen de mannen en vrouwen die gluren door de winkelruit want ja ik ben anders dan hun kroost dat zich verschuilt…

Schavuiten die op uitgestorven uren Muziek uit hun mobieltjes laten schallen En laveloos door stille straten lallen Die zijn natuurlijk altijd van de buren Die halen voor hun wangedragexcessen De etiquette van hun Breezerflessen…

De ouder brengt zijn kroost in vijfentwintig jaar groot tot volwassen mens denkt dan, nu ben ik klaar gevoed, gestraft, getroost. Tòt die volwaardige mensen voor het feit zelf staan om de ouder te verzorgen met hun lot zijn begaan ze blìjvend gezond wensen.…

ik ben het eerste van de kroost, daarom zeg ik chanté, proost.…

Deze vleugels gaan zich nu verder uitspreiden om onze kroost uit het horst te doen begeleiden.…

De perfecte wereld, het perfecte gezin, huisje, tuintje, boompje moeder, vader, kroost. Maar zonder vader? Wie deelt er dan de lakens uit en wat moet er met de broek gebeuren? Wel, dan draagt moeder de broek, moeder de vrouw met de broek. 't Is geen zicht zou je denken, welja, dat hangt ervan af welke kleur de broek heeft.…

Huil niet om de woeste wolk die zijn kroost verloren ziet wanneer het als verliefd verdriet neervalt als de laatste regen op klootjesvolk, ruisend riet Huil niet om de tere traan die wegrolt op de oude brug vertrouw de zon, zij wijst hem vlug als hij moet gaan in waterdamp de weg weer naar jouw wolk terug…

het gras in zomerkleed verkleurt de dijk aan één kant water, aan de ander wast een plas wat witte vogelveren en een oude zwaan staat op de weg haar borsten blootgelegd voor kroost en warme handen bij het komen en het gaan der tijd weet ze, dat -haar zorg ten spijt- het gras naar koude winters geurt…

Bij een ongevraagde bedreiging van haar territorium beschermt zij met passie haar jonge kroost, wanneer haar agressie wordt opgewekt. Zie haar daar sierlijk staan; assertief met haar vleugels om haar heen slaan.…

Zij wilden koste wat kost, verhinderen Dat een vriendelijke man, iets normaals deed voor een groepje kroost! En dat is nou de hedendaagse moraal, je kunt je niets meer permitteren zelfs verbaal, moet je op je tellen passen,maar eigenlijk, zou iedereen hetzelfde doen, toch?…

Het is niet te hopen Maar stel je voor Dat ik muteer Een stoere Henk Die kikker wordt Die scheten laat En nog veel meer De hele nacht De buurt hier stalkt Mijn kikkerslijm Op muren kalkt Met hardrockkwaak De nachten rekt Met kikkerdril Mijn kroost verwekt Miljoenen kikkers klein en dik Met net zo´n grote bek als ik Die slaan, net als…

Zwaan bezingt zijn kroost, zang van zwaluwen vangt aan, de band te breken. Ritsels in gebint, sprookjesboek wat openspringt, oneindig verhaal. Portret zoekgeraakt, jongen met een oud gezicht, gebleekt morgenlicht Achter prikkeldraad, wordt willekeur versneden tot lappenpoppen.…

De bevalling bij ’t eerste licht zwermen stijgen op zoeken voer voor kroost en zelf vullen gretig krop. En bij het warmen van de dag dan volgt een lome rust geen fluiten tjilpen kwinkelieren geen kapers op de kust.…

nog vliegt het kille witte als een doffe klap ondanks de duif is stilgelegd los en vast van schreiend aangemeten moederplicht doch zij verheft uit godverlaten zwakte welke wereldmoeder ook zo voelde toen haar zoon verging het gesloten ogenkind zijn geliefde en hun kroost het volk tast door de mist hoe sterk de band…

Zelfs Cupido suggereert wellicht Een vertoeven in dromenland Misschien wil ze hem wel, de satyr Draagt ze maar wat graag zijn kroost Hoe bevallig ligt ze erbij, deze tedere Liefelijke, eeuwig belaagde nimf en Half godin Ooit vastgelegd op een bespiedschilderij…

Ze komen niet met velen gaan alleen tegen hun mythe in lopen zij rond op zoek naar rust zichzelf teveel geworden breken zij uit op weg naar nieuwe horizonten gaan zij rechtstreeks op ongekende doelen af ze weten slechts van leven niet van dood het in hun schoot ontstane kroost leeft met hen mee de einder lokt ze zijn hier niet…

restje soep, wat brokjes kaas tien taai geworden broodjes een wirwar van fragmenten van verhalen afvalbakken overvol plakkerige keukenvloer loden benen, houten kop geur van rozen kookboek met uitdagende gerechten kroost vertrokken kliekjes van verjaardagsmaal vergeten bal en tandenborstel het nieuwe boek lijkt spannend.…

Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost, haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost. Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed. Te nacht komt mijn dode en sust mijn leed.…

dat natuur zo mooi is - sneeuwklokjes brekend door half bevroren aarde, blauwe eitjes glanzend in het nestje dat vlindertjes zo kleurig fladderen, lammetjes zo teer op poten staan dat het klopt en oké is – praat ons er niet van mama kraai voert pas uitgevlogen meesjes aan haar kroost, cheeta vilt antiloopje tergend traag om zijn…

Verpest de sfeer dan in een vloek en zucht, Zodat uw kroost vanzelf naar school toe vlucht.…