Alle inzendingen over kweekt behoefte tot

Ik heb behoefte aan je liefde aan je stem, zo zacht.. aan je ogen die soms huilen maar ook aan je lach. Ik heb behoefte aan je warmte aan je kussen, aan je hart dan pas voel ik me veilig want jouw liefde is apart.. Ik heb behoefte aan je woorden en de zinnen die je zegt aan je handen die mij strelen aan jou..die er voor vecht!…

ik mis handen door mijn haren zoenen in mijn nek zou dat gevoel willen bewaren op een bijzondere plek waar ik me eraan te goed kan doen aan hoe het vroeger ook weer was mooie herinneringen aan toen lavend aan de geur van vers gras stroomt liefde door mijn lijf ontpoppen vlinders geheel spontaan wanneer ik over mijn buik wrijf kan er weer…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

De waan van de dag Kweekt martelaren In de kinderkamer Want papa plaatst Katusja's in de kelder…

behoefte aan zacht, het beertje slaapt aan haar borst, een licht in de nacht…

Wat heb ik nodig? Weinig. Helaas is er veel -- te weinig weinig.…

overstress voorspel je aan je buitenkant zo zeggen ze je zegt te weinig nee inzicht krijg je van de cursus mee je bent niet voor niks hier aangeland intaker vraagt schrijf eens uit voor mij waar je wel allemaal geen nee tegen zei huishouden man werk school je kinderen vreselijk mens al dat geja moet minderen je was immers duidelijk te sociaal…

mijn droom voor ons land is één woord: tolerant dat is waar het aan ontbreekt en waardoor men ruzie kweekt elkaar accepteren moet men proberen dat is een stimulans geef het een kans.…

Daar kweekt men hemelhoge paddestoelen.…

In Brabant, in het land van melk en honing Daar is een imker die zijn bijen kweekt Die wordt – hij kijkt niet uit en ja dat steekt - Mooi op de bon geslingerd als beloning Het volkje uit Breda dat gonsde even Tot hij zijn pijp aan Maarten heeft gegeven…

en Kremlinbaas kweekt voedsel voor de wormen...…

Een oude oma kweekt haar hennepplanten Getergde opa schiet op zijn PC De rechters zitten hier terdege mee Wat moet je met die ouwe bajesklanten? Niet jeugd maar ouderdom gaat naar de kloten: Bejaarden sufgeblowd en aangeschoten…

in de eurokas kweekt men hop tweemaal zo hoog als verleden jaar de gele muurbloem ruikt in het nauwe straatje naar gebakken uien voor de microfoon zingend in de badkamer de legionella aan de overkant van het grote meer brandt licht is het altijd feest…

Een vleeskroket is echt een lekkernij En ook een frikandel kan mij plezieren Het is niet langer zielig voor de dieren Want vlees komt voortaan van de kwekerij 'Niks nieuws', mijn vrouw verraadt haar binnenpret 'Jij kweekt al jaren, zeer succesvol, vet'…

Een greepje uit Viva Hollandia Al zijn we dan beperkt in de miljoenen Ons volkje kweekt wel wereldkampioenen…

Alweer wordt er iets medisch aanbevolen: Uw thermostaat dient niet te hoog gezet, Dan kweekt u voor uzelf gezond bruin vet, En stookt u minder olie, gas of kolen. Er breken kerngezonde tijden aan Voor ieder die men in de kou laat staan.…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

waar de taal als een florist magistraal tongzoenen kweekt waar traag ontvouwende chemiluminescente processen dwaallichtjes baren waar arboreale vogelgeesten boven het zonnestraal-oogstende dageraadspaard dansen daar moet de denker het oerbos van de geest betreden…

Wij zitten niet stil, streven iets na ingegeven door de wil. Een mens zoekt en probeert waardoor hij iets leert. En men vergaart zo kennis en wisselt dit uit in velerlei talen. Waar moed evenzo een rol speelt en mede daardoor telkens een nieuw doel is te behalen. Steeds op zoek naar het onbekende lijkt het mysterie van 't leven dat te…

verticaal haaks op horizontaal valt de regen op de grond akker weiland bomenlijn liggen wel parallel plat fel spatten druppels erin snel van grote hoogte weg met droogte het drinkt in doorweekt en de aarde kweekt…

Ik geloof niet dat ik mij te goed voel om te toeven tussen oorzaak en gevolg, maar ik kan slecht zonder wonderen van gratie, zon die meer mag maken dan van beton na marmer goud, onverdiende glans in den blinde, overvloed die de adem neemt en over de eeuwen stuwt. onder klokgelui ligt een tuin verscholen waarin een hovenier heimwee wekt.…

Een drama behoeft het niet te wezen. Een verandering des te meer. Pretlichtjes in de ogen wel bewogen. Het leven behoeft niet saai te zijn. Verbazing wekt het ook morgen keer op keer.…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

ontkiemend onkruid bedreigt zijn leven zodra het zich sluipend onderhuids zal bewegen woekerend onkruid geworteld in zijn brein kweekt verwarring en angst en laat ons droef te moede zijn nietsontziend onkruid doet ons de handen vouwen en stilstaan in de lucht op vleugels van vertrouwen…

Tom Dumoulin wint volgend jaar de Tour Straks kweekt men op de maan in kassen fruit Qua inkomen gaan wij erop vooruit Nog even, dan staat Dijkhoff aan het roer Een sik krijg ik van die orakelzucht: Het stikt hier al van de gebakken lucht…

Dat is die bruine kleur Die ons levensgeluk verjaagt, Die de rassenhaat kweekt Tot die éénmaal zich wreekt, Die de mensen tot dieren verlaagt.…

Waar is die zon die jou zal verwarmen waar is die zon die jou zal omarmen waar is die zon die jou weer vreugde zal geven waar is die zon die jou zin blijft houden in het leven De zon geeft zoveel warmte de zon geeft zoveel licht de zon blijft eeuwig schijnen de zon doet narigheid verdwijnen Behoefte aan warmte behoefte aan liefde behoefte…

hoe lief een nachtegaal passie leegschudt in huiverend glas woorden kweekt als rijpende vruchten tegen een bezinnende boezem net voor de val in licht en donker met een buitelend hart schaduwen temt langs de kamerwand de bodem vult met geoogste sterren : haar dromen in een komende dans…

adel hoort edel te zijn maar het edel zijn, behoeft geen adel.…

taaie tenge takken overluifelen de kreek zie hoe muskieten zwermen merk hoe de kaaiman kweekt van vuig slangengebroed krioelt het koortsmoeras tussen knoken en schedels bewaken zij ‘t gewas aanhoor de valse stilte waarin geen vogel zingt en voel het klamme dreigen van gif dat lucht verdringt…