Alle inzendingen over lang zul je leven

In mijn hoofd stromen gedachten Gedachten waar ik niks mee kan En wat ik ook zoek Het blijft een wankelend evenwicht van afwachten Jij haalt je schouders op Wat duurt de tijd zo lang, zo alleen Het enige wat ik dan wil is lopen Maar waar brengt dat heen?…

Ik zie je niet Je bent er wel Ver weg En toch dichtbij Heb ik verdriet Zul jij me troosten Die gedachte Maakt me blij Als ik val Zul jij me vangen Als ik roep Hoor jij mijn stem Als ik lach Zul jij me horen Blij Dat ik gelukkig ben !…

Voor een tijdje, niet zo lang of voor het leven? Komt er snel een afscheid? zul je alleen verder gaan? Ben ik soms bang? om zonder jou te bestaan? Vrienden is het een simpel woord? zonder gevoelens, zonder betekenis? Gewoon de tijd samen, Onze vriendschap, over een tijdje geschiedenis?…

" Of iets grootheidwaanzinnigs van die orde Toch heeft hij deels gelijk hoor, ben ik bang: Die oorlog duurde óók vijf jaar te lang...…

en 't leven zó voorbij Vroeger telde je de dagen... wanneer je jarig werd Maar dat doe ze allang niet meer... Nu wil ze het vertragen... Maar waarom zou ze klagen? Want velen halen die leeftijd niet... Dus, gewoon: Lang ze ze leven! Dus waarom zanik ik want degeen die jarig wordt.. U raadt het al.. Ben ik...…

Een leven lang leek het, Jou missen was een deugd. En nu de illusies weg zijn, Wordt het de waarheid, En die kan ik nog maar nauwelijks aan.…

Ze heeft haar leven lang de emmer achter d'oren naar water moeten boren. Omdat men 't haar niet langer vraagt is zij nu in eenzaamheid vervaagt.…

graag wil ik verdrinken in vijvers van je ogen warme handen voelen waarmee je mij als rijpe vrucht plukt in zwoele tuin tussen slaap en droom met om je hals een strik van kussen en aan je benen een kousenband van lust rode wijn wil ik drinken in ’t zuiden van je hart het verlangde voedsel vinden tussen dijen en borsten liefde met leven…

Altijd weer die verrekte vlinders in de buik het ligt aan de kleur van de ogen het opflakkeren van het blonde haar raar maar waar aan breekbaarheid herkennen van dezelfde eenzaamheid Alsof eens de goden ons kloofden uit een gevoel van jaloerzigheid met onbegrip voor menselijk geluk Op volmaaktheid lopen mensen stuk…

Levenslang geen zon, louter kou, wind en regen. 'n Eendagsvlinder.…

om jou te lieven een leven lang de hoogste toppen mee te beklimmen drijven op de zee die roerloos lijkt te glimmen de wereld opnieuw geboren mee zien te worden te dansen op het ritme van regendruppels om op te gaan in dichterlijke zinnen waarin men schrijft over nachtelijk beminnen zo wil ik zijn met jou mijn lief…

jou wou ik een ander leven Een leven dat er nooit van kwam Een kreupel paard Gebroken, lam Ik knokte door Het was het waard Al dat getrek Aan een dood paard Jij in mij Voor altijd straf Nooit meer kom ik van je af…

lang lijdt want onderzoek wordt gedaan naar waar men dood aan zal gaan een leven lang migraine een aaneenschakeling van steeds weer uitgeschakeld zijn daar is nog niemand aan dood gegaan dus besteedt men daar het geld niet aan geen collectebus of gironummer te zien voor het kind dat het licht in het donker…

Dartele vlinder, dartel maar voort de dag is nog lang, de nacht jong en stil bezoek alle bloemen die je nog wil maar dartel, dartel, omdat dat zo hoort Dartele vlinder, enig in je soort waar kom je vandaan en wie zul je zijn na de nevelen in de volle schijn mooier dan ooit iemand van heeft gehoord Dartele vlinder, kleur paars en goud in…

Samen door de metro van het leven en wens daar naar te streven. De laatste regel van dit gedicht blijft;Hoop en zicht op Levenslicht.…

Wat zegt hier lang of kort, wanneer men 't wel beschouwt? De brave sterft te jong, de slechten sterven te oud.…

Want die 4e oktober is ook beladen Met die verschrikkelijke Bijlmerramp Zoals het hele leven zo, zo beladen is Maar wat het een beetje goed maakt 4 oktober Is Dierendag, de dag van onze labrador Mika En voor hem zingen we vooral Hij leve lang hoera hoera Nou dan maar toch met en voor ons allen Lang zullen we leven En ook na onze dood vooral…

Want wil je volop leven, Zul je vaak moeten overschreven, Een mooie schreef Is waar ik voor leef.…

nu je verder droomt met je knuistjes gebald voorbij de donkere nacht langs sterrenlicht en zwarte gaten waar alles in verdwijnt met uitzondering van die droom van jou zul jij je daarvan niets herinneren een glimlach van een milliseconde om mij en alles in je slaap…

zul je weer bij me zijn.…

Wat zul je doen Met mijn hart Als ik het In je handen leg? Wat zul je doen Met wat je voelt Als ik je nu De waarheid zeg? Na jarenlange strijd Moet ik dan eindelijk bekennen; Mijn weerstand is gebroken Ik hou van jou, Jij Niet meer Van mij Je hebt je eindelijk Gewroken…

Binnen In mij Ben Ik Alléén Ik Binnen in jou Ben jij Alléén Jij Wees stil Daal af naar binnen als je het even niet meer weet…

De onuitgegeven gedachten en regels grond, de gezaaide dagboekfragmenten de straten en lanen die ik slapend beliep, dat verdrietige, de liefde, die publiekelijk aan het voetlicht leggen, ik denk van niet. Bij sommige momenten hoeft niemand toe te kijken, te schoffelen in onze tuin of gazon wat we niet hadden, te maaien of betreden. Nu…

Vreemdeling ben je niet voor even, Het duurt vaak een heel leven. Want heb je een keer dat oude vertrouwde achter je gelaten en andere ervaringen opgedaan dan ben je voorgoed veranderd. dan zul je het leven altijd met andere ogen zien, Omdat je andere dingen hebt gezien en ervaren en het leven daarna voor jou nooit meer hetzelfde is.…

eens wanneer je zult besluiten je ogen te bedekken en op reis te gaan door binnenwerelden onverstoorbaar dalen in ravijnen en kerkers of zwevend - duizelingwekkend hoog door majesteitelijke luchten dan wanneer je ernaar uitkijkt zul je het vinden het allerkleinste bijna onzichtbaar pluk die dag en draag hem uit voed hem…

wel tel ik alle zonnen waarin jij jouw licht op ons hebt laten schijnen en nog warm ik mij aan iedere zonnestraal die mij omarmen wil al dans ik nu alleen toch zal ik je blijven vinden in de schoonheid van dit bestaan…

Als ik nog even moet blijven hier zul je met me praten dat voel ik En als ook mijn tijd gekomen is zul je me leiden dat weet ik Maar als we elkaar terugzien beloof me dan dat je nooit meer bij me weg gaat…

Ja, het leven is geen sprookje, meneer! Voor jonge mensen is het begin vaak wel leuk, maar ook zij krijgen een deuk. Thans zei tante Jans: "Op latere leeftijd heb je minder sjans." "Ach wat maakt het uit," zei de koe,"Jansen is nog lang niet moe!" En Kirsten heeft een nieuwe baan!…

Misschien wanneer je op een avond langs het strand loopt mijmerend over de zee die steeds weer land verplaatst en wast nadat zij nieuwe golven vond in haar verzinken zul je begrijpen dat er ook een morgen komt al heeft de nacht mijn schaduw nu gedoofd…

Een foto en mijn tranen Als de kist zich om je sluit De deur van het leven Gaat dicht Een lange reis in schemer Gaat voor jou beginnen Lieverd...zul je op mij wachten...?…