Alle inzendingen over leven OR actualiteit OR realiteit

Dromend over later Besef ik opeens Dat later al gekomen is en ik nog steeds die dromen mis…

de regen van verveling spoelt de witte schoonheid weg die mij zo boeiend kon verblinden de grauwe werkelijkheid komt weer natuurlijk bloot te liggen onder deze zwakheid kom ik niet vandaan daarom staan er nu wat doodgezwegen woorden op de bleke wind van mijn gelaat…

door je problemen weg te zuipen verdrink je niet alleen jezelf [senryu] foto: Martien Montanus…

Het feitelijke kennen hoe alles met alles samenhangt In verband brengen met het ingebeelde waarin lijkt alsof verschillen onafhankelijk van elkaar gebeuren Niemand verwacht dat jij consequent en exclusief in één richting denkt…

Wat is realiteit tijd gaat zo snel voorbij Ik kijk links rechts Duizenden dingen passeren mij Niet stilstaan Geen gedachten Ik zijn en tegelijk mij De toekomst overkomt mij…

we zijn gevangen in wereld belangen leven in een tijd van virussen treurwilgen plassen tranen wat zou ons nog kunnen verbazen?…

Kom eens van die wolk Van onwetendheid, dromen en oneindige zonneschijn Tijd heeft hier beneden niet stilgestaan Dromen zijn inmiddels begraven en van de baan Kom eens van die wolk Van negatie, zelfzuchtigheid en vallende sterren Tijden zijn veranderd De wolk kan jou aanwezigheid niet langer verbergen Kom eens van die wolk Verplaats je…

Ik twitter functioneel, niet voor de pret En las daar over ‘Fear of Missing Out’ Mij laat de actualiteit vrij koud Tenzij ik werk aan een nieuw snelsonnet Toch, als ik mijn mobiel soms eens vergeet Voel ik me onbehaaglijk incompleet…

In dit actualiteiten hof als onverstoord gebied jaagt en bespringt de vos; Pieter Jan Hagens, liever zijn prooidier overdag doch Ahmed Aboutaleb is als prooi zelfs sterker dan de spreekvaardige slimme vos.…

De actualiteit is mooi en prachtig.…

'Lawines van Roemenen?' Maak het zeg. Zijn metaforen klinken vaak bijzonder. Maar nu: "We sneeuwen door die Polen onder, en zijn als land volkomen van de Lech?" De dag erna, je weet al hoe het gaat, weet hij natuurlijk van de prins geen kwaad.…

Drie enorme reuzen omringen mij. Zorg...Tijd en Geld. De derde is nog een beetje groter, want alles draait om hem. En ik lig aan hun voeten, roepend: “Help... help, help. “Tijd, wat denk je? Vijf minuten?” “En Geld, kan dat?“ “Hangt er vanaf hoe goed ze is verzekerd: AV-plus of AV-optimaal.” En ik lig daar maar, voor paal. Eindelijk word…

Ik kan er ook niks aan doen wie of wat ik ben geworden of zal zijn is de enige waarheid in hoofd, hart en ziel die ik ken en waarvoor ik alle dagen met mijn energie voor viel.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wat enkel nog bestaat is de actualiteit tot amusement gemaakt. Ze regeert in huis op ieders scherm. Straks worden zeker ook nog de kijkers uit henzelf gejaagd en prijken zij nog alleen als cijfer.…

realiteit je wekt…

niet te verbranden lijkt voorzichtigheid geboden want wie wil er altijd leven in een droom of in de realiteit…

de geheimen van het leven zijn mij niet algeheel onbekend tussen dit eindeloze zweven is door mij een weg herkend tussen zoeken en vinden ligt mijn realiteit die het leven word genoemd of ook de gevangenis der halve waarheid…

Trots ben je op die iconen, die je herinneren aan je eigen realiteit. Die realiteit, die je als een winnaar in dit leven deed kennen. Waarop je vaak harder loopt dan wie je bent. Meer voor die anderen dan voor de echte persoon zoals ze die nog niet eerder hebben leren kennen.…

De blauwe stralenkrans met witte stippen Op de vleugels droeg het licht Van hoop en wensen Hij was een vlinder in de geest Een eenling onder mensen Hij zag de ruimte en de zon Zag geen beperking Als hij weer eens aan iets nieuws Had lopen denken en er dadelijk aan begon Het had voor hem de diepte van de onrust En de korte lengte van…

wil ze met een open einde de realiteit bespelen tijd nemen een nieuwe waarheid te creëren of gewoon zichzelf verzwijgen…

ik ga maar roept mijn gevoel nog langer hier verblijven gekluisterd aan een onaantastbaar doel is teren op starre beelden, vastgespijkerd aan ijle lucht ze zullen eerder, wat komt en gaat, aan stijfheid rijgen hoe kwetsbaar is mijn hiel onder deze verlopen zucht…

Langs wanden van ’t verleden Klim ik door ’t heden heen Naar een toekomst van gedroomde Beelden van hoop en bidden Vrij van afkeer of aversie Beklim de toren van toen Die slechts angst en onwil kent Legde op mijn doen geen zegen Zie in spiegelglas van ’t heden De breuken en barsten Door gedachten, woorden En daden die elkaar bestreden…

Dromende zee Als ik droom is de wereld mooier dan ik in realiteit beleef droom de mensheid waardiger dan ik die ervaar daar leef ik vele jaren mee die twee samen droomde ik als een wonder van groei en liefde die droom droomde ik als druppel van mijn zijn vloeiend in een oeverloze zee * Anneke Bakker…

'Waar twee geloven slapen op één kussen neemt Lucifer de plaats in 't midden in' zo luidt hier de alom bekende zin niet meer de actualiteit intussen in welke God men ook gelooft doet er niet toe zoveel dilemma's maken zelfs de duivel moe…

van verbrande synapsen en echo's van flarden bewustzijn in verstard grijnzende ogen gevangen ging hij neer, zijn doembeeld achterna op de bodem van zijn onsterfelijke ziel maakte hij onzacht een noodlanding niet de eerste en zeker niet de laatste maar net zo goed weer de zwaarste beschermd door zijn apathie maakte hij de som van zijn leven…

Wanhopig tot op het bot wachtend wanneer de realiteit zal komen in zijn schulp van spijt en hopen lege dromen verblijft hij tot hier waar mist zijn dagen blijft bestoken, dronken in licht en donker richting onbestemd. Elke regel is een nieuw begin elk midden blijft erin en elk einde verlegt wederom zijn zin.…

opent zich de wereld langzaam kiest alles zijn plaats ik vergelijk en kijk of alles nog op mijn laatste update lijkt zie meteen verschillen in vorm en kleur een vreemde geur is het wel mijn wereld die ik heb gemist of heb ik mij schromelijk vergist het bestaan dat ik heb opgebouwd bekend en zo vertrouwd in vergelijk zonder realiteit…

jouw oogopslag zat altijd boordevol illustere ideeën vandaar mijn wat afwachtende lach je handen spraken gaven vorm aan wat jij al tijden in gedachten had dat nu het zonlicht zag plannen groeiden maar tijd en geld snoeiden hun bloeien met wanhopige groet wierp jij het boeket de hemel tegemoet ik heb de bloemen in armoe opgeraapt…