Alle inzendingen over leven OR idealen

Met hun eigen verwachtingen hun eigen idealen, zoals ze dat zelf willen bepalen. Ik heb mijn eigen plekje al is het ook maar klein. Geniet van kleine dingen. Van vogels en vlinders, de bloempjes die er zijn. Ik heb ook niet meer nodig Het leven kabbelt zachtjes door, ook als ik er niet meer ben. Want zo is het leven.…

mijn ideale gedicht bestaat uit twee woorden mag desgewenst wel een beetje rijmen ook maar zonder kan best wat mij betreft…

Een droom over een persoonlijke geschiedenis nog niet verteerd; die nog niet volledig in het huidige leven is geïntegreerd. Waaraan nog niet alle idealen van vroeger lijken te zijn ontnomen. Die paarse schimmen, die hersenschimmen van de vergankelijkheden die nog niet vergeten zijn.…

Dromend met idealen door het donker heen. Bestemming onbekend, gevoel is het kompas. Een reis zonder begin, een eindpunt evenmin. Dolend door het leven... een reis van binnenin.…

Vergane dagen bouwden toekomst Zag, voelde en verlangde ik Nu sta ik hier, jij daar Verder weg dan voor je in mijn leven kwam verstreken dagen vlochten idealen dacht, hoopte en verlangde ik Nu sta ik hier, jij daar Verder weg dan voor je in mijn leven kwam Voorbije dagen spiegelen toekomst Denk, hoop en verlang ik Kom jij hier, kom ik…

Als een oase midden in de hectiek lijkt het de ideale dag om aan jezelf iets terug te geven. Van een geestelijk leven dat zich niet wenst in te laten met de doordeweekse dictaten. Die dictaten van het immer moeten en het nimmer tijd hebben om over die leukere dingen van het leven te praten.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een huis vol van idealen. Een huis verzadigd van nieuw leven. Een huis ... een waarlijk thuis: van mijn leven!…

Maar daar zij voor haar idealen koos Is zij als redster nu zelf reddeloos.…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

Ik wil leven, dus moet ik het leven wel prijzen, ook onze zotheid dat we plezier maken en kinderen krijgen, onbevangen en blind voor de hardheid van ons bestaan en van de mensen hun tekortschieten, dwalingen en bedrog, ja, onze vlucht voor elkaars agressie en wreedheid Zonder idealen wil ik nog steeds meer van het leven ontdekken sta…

twee zielen in liefde op weg naar de liefde van je leven jezelf in karmische relatie weerloos in ontbloting in de weergaloze kosmos stralend in de essentie van wind weerspiegelend in idealen van kracht gestoffeerd in licht wat op goud lijkt reizend binnen de grenzen van geelpaars waarin de lege bladzijden…

het gevoel van gemis over wat niet meer is soms wordt het heden ingehaald door het verleden idealen te ver heen wankelend op één been ondergeregend door de realiteit gehavend in de loop der tijd compromis is niet de ideale weg maar soms treft toeval vol de twijfel want eens dichter altijd dichter soms verder weg vaak dicht er bij…

nooit gedacht dit gevoel, dit ideale gevoel en met jou, de juiste persoon voor mij. ik hou van je alles wat ik nodig heb ben jij.…

Ik heb mijn dromen verdronken onze idealen weggesleept de horizon uitgeveegd Ik heb je gelezen gehoord en begrepen mijn hoofd opnieuw geleegd. Uit: Gekken hebben altijd gelijk.…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Helaas ontstaat de ideale situatie nooit zonder flink wat transpiratie.…

zonder idealen , in koude harde wereld schreeuwt een kind in de straten, maar niemand die hem hoort. iedereen loopt hem voorbij, niemand heeft hem in de gaten, en er is niemand die zich aan hem stoort.…

Ze willen geen belastingen betalen En ook geen boetes, evenmin hun huur Het Nederlanderschap is ze te duur Zij hebben zo hun eigen idealen Liefst zagen ze het landsbestuur verdwijnen Die ‘autonomen’ en die ‘soevereinen’…

Op drugsgebied is daar veel te beleven, Mijn ideale schoonzoons zijn het niet. Al is het bij zo ’n club voortdurend feest, Als je daar weg moet ben je er geweest.…

Als je nergens meer op rekent Je leven aan je voorbij ziet gaan Liefde niet veel meer betekent Dan een kusje voor het slapen gaan Laat dan je gedachten dwalen Langs wegen die je niet herkent Verlang naar oude idealen En wees degene die je bent Dan kan het je zomaar overkomen Dat iemand door jou wordt geraakt Dan begint het bloed te stromen…

In Hem is mijn leven, de dood al voorbij.…

Zie je lees je ervaar je begrijp je hoe verdrietig ik ben zonder de ideale vrouw die me drie weken hemel schonk en daarna dumpte als oud vuil alle gemene mannen in haar leven psychotisch op mij projecteerde en me gewetenloos de hel indrukte voel me raak me aan als je met me begaan bent ik sta geestelijk open voor je troost maar…

Hier zijn de duigen van een leven, aangetast door vuil en kou; een roes van bloed en spieren, vliezen die als schalen hersens droegen en hun idealen, zijn verdwenen in de grond. Tuig waarin de tocht een liedje fluit; koets van been onder de zoden vastgereden, ooit geledigd en vernietigd door de nacht; ribben klemmen als een deur.…

in haar fantasie is hij een man van karakter een kameraad bemiddeld een minnaar van de bovenste plank en bovenal de ideale vader van haar kind helaas zij heeft - het - mis wát moet er van haar terecht komen…

Als beiden het alleen met elkaar doen En nooit meer met zichzelf Leven in het nu, niet straks of toen Overspel een uitgedroogd verlangen Romantiek schittert aan hun gewelf Als beiden zo totaal in elkaar opgaan Dat liefde bloeit jaar na jaar Onafhankelijk van gaan of staan Dan zou je beiden moeten vangen En tonen: je hebt ’t ideale paar…

kijk naar me alsjeblieft ja, kijk maar goed mijn moppie hier voor jou staat: daar is ’t ie dan: de ideale man het absolute toppie ik doe niets fout, ik ben jouw droom gemaakt van stevig eikenhout wil met jou samenleven de ‘oude dag’ beleven jouw toekomst? mij wel toevertrouwd! een drankje…?…

Je weet het zelf niet Maar als je eens wist Hoeveel ik van je lichaam geniet Zou je het niet kunnen geloven Elk moment dat je me raakt Opent de hemel even zijn deuren Is de tijd even niet aanwezig En zijn er geen verloren kansen te betreuren Dan is er slechts het gevoel Dat mijn lijf en verstand weet te overstemmen Elke keer weer even…

III O haar weer rauw & roze in de oren bijten en giechelend de heuvel op (langs ideale lijnen van vermaak), en als je huilde was het van verlangen, om wat je zocht: een warm bevrijdend ledikant -…