4907 resultaten.
Wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 In ’t ogenschijnlijk rechte laantje
Waar ik sinds ik ik ben loop
Zijn de bomen blijven bloeien
Leeft er angst en zingt de hoop
De takken van weerzijden
Raken elkaar in top
Nu is dat simpeler onderscheiden
Er zit geen hullend blad meer op
Bijna aan ’t end gekomen
Je zal het altijd zien
Rest een brugje te dromen
Van verder moeten of misschien…
is het zo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 het leven wordt getekend
door natuurlijke seizoenen
daarbinnen, in mij, werkt ook
de wet van komen en gaan
van telkens vallen, terugtrekken
maar het kan ook rijpend zijn
of vernieuwd weer opstaan
ook al is dit bij ieder bekend
toch is het niet zo,
leert de ervaring,
dat men daar aan went
eb en vloed
schetsen een verklaring,
en dag…
zo het is (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 de tijd is rijp
om te oogsten
dat houdt ook in het
erkennen van de
onbereikbaarheid
van het ideale hoogste
wat ik mij voorstelde
telkens door de jaren heen
het is aldoor wel grenzen verleggen
immers dat drijft een mens voort
terwijl om je heen muren worden
neergehaald of gevoelens in de
grond worden geboord
of aan het hart worden gepaard…
Veni, vidi, vici
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 nu ik bijna weer de jeugd
nader en de jaren achterlaat
ervaar ik beter de vreugd
in de veelvoud van eenvoud
en minder de veelvraat
die op de verslavende zuchten
van mijn wegen heeft ingewerkt
en vind ik tussen kaf en koren
het onaantastbare prille zaad
dat niet meer door onnozelheid zal vluchten
maar enkel verstild, blijvend in zonlicht…
[ Ritselend bamboe ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 26 Ritselend bamboe
omsluit me, ik kijk omhoog –
en volg de vogels.…
is het voorzien
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 wat ik je zeggen wilde
verstilde
in de taal die ik liefheb
grenzenloos vervlogen
dat wel
het is de beweging achterwaarts
in een diep gevoel
ja, ik weet dat mijn bestemming
verloopt langs die ene weg,
een enkeling begrijpt wat ik bedoel
ik was nog kind toen het
zich openbaarde,
maar hoe te gaan
ik zat daar in het gras
wist van heg…
treden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 112 naarmate de tijd vordert
kleurt het afscheid
zich steeds verder in
mijn gevoel dooft
voor al wat ik bemin,
het lijkt alsof de huid zich sluit
wijl een zucht zich weliswaar
vast in een herinnering neder vlijt
wordt wat mij nog rest
vaker door gongslagen ingeluid
en volg ik het opstapelen
van komende momenten
onvoorspelbaar,
onvermijdelijk…
Pizzicato
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 20 nog even en de trein vertrekt
in metrische cadans op weg
naar een afgebladderde bestemming
gedurende de tijd dat we verbijzonderen
zonder dat ooit sprake is van ‘halverwege’
al doende gaandeweg te louteren
voorsorterend
geknipt, geplukt, gemazeld…
[ Het leven: een reis ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 36 Het leven: een reis.
Je leert wat wegen kennen –
en wat gewoonten.…
[ Op reis in al mijn ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 Op reis in al mijn
herinneringen zoek ik –
waar ik naartoe ga.…
[ Wij zijn verhalen ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 28 Wij zijn verhalen,
verhalen van verhalen –
verder zijn wij niets.…
ik zag en hoorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 ik zag
in jouw getekend gezicht
ook de warmte die sprak,,
aldoor de jaren heen
verspreid over ieder
die echt naar je keek
en op je ziel was gericht
ik zag ook de schreeuw
doorheen een lach
of het stil geween,
je was krachtig en tegelijk
weerloos week
maar sterk was 't licht
dat sprak als je getuigde,
niet altijd
in woorden te…
Ik lag wakker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Pas later speelde ik
zonder te acteren
de hoofdrol
in mijn leven, mijn lot
voorgesorteerd of toevallig
pech binnenin
mijn begeerde lichaam
bemind
zonder blijvende interesse
in mij, mijn aanwezigheid
mijn begerige geest
die wakker lag
van hen, hun dromen
die ik niet volgen kon
die mij versmaadden
bang
voor de moeite die het kost…
Passagiers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Mama's nachthemd aan
midden op straat schaatsen
en op zolder met treinen
verre reizen maken, maar
als iemand later zegt
...Het zat er al in
...weet je nog, toen?
...Twaalf jaar oud...
...twee vier zes acht tien
...wie niet weg is, is gezien
...kijk maar om je heen:
...mensen zijn op weg
...allemaal passagiers
...op een eigen stoel mee…
Het bestaan van een oceaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 89 Ik zie uit over een ware oceaan
in mijn gedachten wel te verstaan
en nader het einde van een oprit
of als ik even om me heen kijk
nog een kleine toegift of korte uitwijk
Zo doordrenkt de natuur mij
van een dikke mist, voor mij althans,
het is de gang waarnaar men gist
na een klim vooruit in de jaren,
om alles wat stoffelijk is te vergaren…
levenswater
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 62 als vanuit de bron ver in de hoogte
het pure water wordt geboren
is zij nog pril van aard en sprakeloos
alwaar de hemel de aarde ons
met een levensader wil bekoren
is de aanschijn van 's mensen beleving
nog o zo vluchtig en broos
door de stroming te breken in fasen
schenkt dat tevens inzicht op onze levensweg
regelmatig wordt er onderweg…
Herboren,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 107 Vanuit de culturen, de abstractie en
objectiviteit gelijktijdig openbaart,
zich achter het prisma van de universele
regenbogen schaart, lichtend beeld van
de zon op de nog te verdelen taart.…
Flogging dead horses
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 277 Wat zijn er weer veel mensen tien jaar dood
Hun levenslopen worden doorgenomen
Dat zat er vanzelfsprekend aan te komen
Daar elke sterfdag tot ‘n mijlpaal noodt
Zo dient voor prominenten het creperen
Als opmaat voor geregeld jubileren…
Interactie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 113 letters larderen
de loop van het leven
versmolten tot klanken
geklonken tot woorden
koud, koel
warm, zwoel
verstandig, onhandig
klinkend of blinkend
de oren beroerend
en ogen beloerend
vertaald in de geest
mij makend
tot minnaar
tot beest
of doen mij berusten
in wat verontrustte
maar ook inspirerend
de levensloop kerend
hertaald…
Nain
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 een nieuw begin die stoet van dood
keerde zich om
is weer in beweging gegaan
loopt opgewekt weer Nain in…
Tango wordt werelderfgoed
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 360 Na Kinderdijk en de Aalsterse stoet
werd nu de tango werelderfgoed.
Dus, sleur ik een fee
tegen mijn gilee
dan krijgt de danstent Unesco-poet.…
De wel
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.722 Als een die, wandlend in een groot groen woud,
Een wijle neerzit bij een waterwel*,
En in zijn handen 't water schept, dat snel
Vervliet, tot hij geen druppel overhoudt;
En, in gepeinzen, telkens weer dat spel
Herhaalt, als had hij nimmermeer aanschouwd
Hoe 't vonklend vocht, als levend zonnegoud,
Zich niet laat vangen in de kleine cel;…
DECEMBER
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.442 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar ’t geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze, kale kruin.
In de oude toppen…
de kosmos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 de kosmos spreekt
tot mij in beelden,
mijn geest antwoordt
in woorden en muziek.…
Slapend kind
poëzie
3.0 met 1 stemmen 596 Terwijl daar buiten wilde stormen loeien,
Slaapt, in haar bedje, 't lieve kind tevreden
Half blootgewoeld, de reine rozeleden,
De frisse wang nog blozend-warm van 't stoeien.
Het donzen dek is losjes neeergegleden.
De blonde lokken, gouden sluier, vloeien
Om 't zacht gezichtje, dat mijn blik blijft boeien.
't Half open mondje heeft…
BADENDE KNAPEN.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 573 Mild zaait de zon, door 't klaterloof der popels,
Haar gouden spranken op het stromend water,
Waar, slank en blond, twee vlugge knapen zwemmen,
Als zwanen blank en fier als jonge goden.
Op hals en armen beeft der blaadren schaduw
En vonklend vloeit, van beider brede schouders,
In 't golvenblauw een regen van juwelen.…
Aqua-forti
poëzie
4.0 met 2 stemmen 477 Weet gij wat etsen is ? — Het is flaneren
Op 't koper; 't is in 't zomerschemeruur
Met malse vedelsnaren fantaseren.
't Zijn hartsgeheimpjes, die ons de natuur
Vertrouwt, bij 't dwalen op de hei, bij 't staren
In zee, naar 't wolkje in het zwerk, of waar
In 't biezig meer wat eendjes spelevaren;
't Is duivendons en klauw van d'adelaar.…
Verschil tussen vreugde en verdriet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 85 Echter de beelden
op het vlies,
zijn schokkend
haast irreëel,
de vreugde verdwijnt
want het verdriet
is teveel!…
Verlangen.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 478 In de nachtlijke stilt' van mijn dromen,
Als geen windeken ruizen in 't groen,
Als geen vogelken fluit in de bomen,
Wekt mij telkens hetzelfde visioen.
Langs de ronding der reuzige bogen,
Stort haar zilveren stromen de maan,
Op de golven, zich heffend ten hogen,
Waar de sterren te vonkelen staan.
Ach! de maan is zo hoog aan de kimme…
DECEMBER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 795 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar 't geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wie grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze kale kruin.
In de oude toppen…