Alle inzendingen over lichtblauw

als jij mij vraagt om mee te gaan laat de wind het mij weten, wat jij meedraagt zal ik geduldig wachten als de laatste nachtnevels zijn opgetrokken wanneer het zonlicht is gedoofd met mijn hart vol wacht ik op jou pluk ik sterren uit wolken lichtblauw als zomerbloesem op mijn schouders vanuit een diep verlangen naar jouw aanraking op…

laat me niet achter mijn lichaam is de zee uit vrije wil, voor jou ik wil gedragen worden boven alles uit, nog meer in kleur, rond of door praat met mij, lichtblauw en herhaal dat met het leven dat het onze is vandaag en morgen zoals gefluisterd op dit ogenblik en als je dan luistert naar mijn golven, door onrust gevangen bemin…

Lichtblauw? onbewolkt? wolken als snelle paarden ....logge olifanten? Maar ik hoor... m'n pijlers en schutten hardop zuchten kreunen van pijn De lijn.... met gele ballen door de schipper niet gezien door dichte mist misschien? het botsen en vallen ramptoeristen aan beide kanten.…

We hebben al een tijd niets gezegd het is stil, het zeil staat strak Zeedeining, niets aan de hand een heldere dag, lichtblauw zo ver ik kijken kan En toch staren we allemaal naar de belboei, alarmerend verwaait het geluid Geen vogels, windveren Storm op komst De oorlog lijkt ver weg Er zijn vage berichten over mobilisatie Zal het ieder…

zittend op het duin met mijn adem om me heen staar ik naar een oranje bol en ik ben hier, zonder jou en zo alleen gekleurd in een zachtroze waas kust de zon de zee weer lichtblauw terwijl ik ontdek hoe het kan zijn hier ben ik, op de wereld, maar zo kwetsbaar en klein ik denk aan je, met het zout nog in mijn haar vrijheid, verwarmd door…

Ogen in kassen Waarvoor het licht te fel Pupillen, speldenknoppen Op het punt te verdwijnen In dik matglas, lichtblauw Geen spoor van glans Doffe doodsheid en nee Vooral geen ellende van Anderen Hij bespaart haar zijn verhaal Ternauwernood, omarmt haar Magerte en daarmee weer de dood Hij is koud uit het graf verrezen Met zo vers…

verscheurdheid komt met de liefde wandelt zoet hand in hand naar een plaatsje bij de warme stoof gut, ze kruipen dicht in een ander vinden de zachte schoot van elkaar bakgeur vervult de keuken in de oven rijst het brood jij, mijn lief, slaat jouw armen kust me gulzig, bijt me rood zoent me, zoent me heel lichtblauw…

Rond deze tijd van ‘t jaar is alles smaak en kleur Bloesem En droesem Van lichtblauwe hemels en violettengeur Druppels van dauw Dansen in de zon Dansen op jou Je stoffige cocon De rimpels naar zee om Je mond gezweemd De droogte van je lippen Je ogen vervreemd Je had een vochtig hertenhart Verwrongen en versaagd Sluit zacht…

mijn warme wens is dat ik je vind in dit lichtblauw labyrint mijn rood gemoed schaamrood op de kaken doet me naarstig zoeken opgewonden passeer ik die blauw stralende lichtheid van jou sporen van een rein verleden ik ploeg door je gele afstandelijkheid heen struikel over je opgelegde paarse spiritualiteit tot ik je zie verschijnen…

je witte lach bracht het al gebruind gezicht een mooi contrast de lichtjes in het lichtblauw van je ogen zullen zelden zomaar doven zwart gekranst focussen zij contact die deze schoonheid benadrukken mag jouw heerlijke waterval van zachte woorden is achtergrondmuziek in liefdesmelodie juist als corona piekt maakt die anderhalve…

De zon schijnt fel naar binnen Als ik 's morgens vroeg ontwaak Vogels hoor ik zingen terwijl ik binnen koffie maak Ik open alle deuren Voel de warmte van de dag Door het zien van alle kleuren Krijg ik spontaan een brede lach Elke dag vol vrijheid Met een lucht heel mooi lichtblauw Zomer je mag nooit weggaan want ik hou zo veel van…

godengezichten in dreigend diepblauw verbleekt in de dauw een sterveling, gedreven in het nauw door het leven gebogen ten gronde vervuild met zijn zonden de nacht van zijn ziel is verlicht door de maan doorzichtig zijn ego getrokken zijn aandacht van mensen, met vliegers die schemer trotseren de hemelen strelen tot helder lichtblauw…

luchtige dag vol van blauwe weemoed zachtkens glijdt zij daar zonder dat ze hem ziet blauwe waanzin zomer vol witte hoop glans maar raak, zon blonde haren onder de essen laat zij gras vliegen de witte handekes vol van lente lichtblauwe dag een oude man in waanzin zijn dag met haar zonder dat ze hem ziet de blauwe oogjes vol…

een kakkerlak op haar rug Zij kwam juist van een missie terug Noest voedsel zoeken voor de kinderen Gebeurde in een windvlaag door haar stuntelig vlinderen Nu belaagd door honderden minimieren Die haar levend weerloos verorberde Uiteengerukt wordt zij met duizenden beten Met dit weer er op uit, ze had beter moeten weten Een schaduw, de lichtblauwe…

In de stilte van de ochtend glinstert de zon in de lichtblauwe lucht. De morgen in alle vroegte, het is nog fris. Een nieuwe dag is begonnen. Een dag waarin we kansen krijgen. Ontvang en geef in het leven, dat is het mooiste wat er is. In liefde er voor elkaar zijn, dat is heel belangrijk.…

Daar zat hij, in de stoel bij het raam glazig kijkend, thee verliezend uit zijn rechtermondhoek, weet ik nog in lichtblauwe pyjama, als bevroren kan je me horen -knikje- kan je me zien knik.…

De lucht is lichtblauw met schaapjeswolken op mijn rug liggend val ik in diepe slaap de hemel opent zich een lange weg met helder licht lokt mij, de eerste stap zet ik trillend,nu zweef ik weg zie duizenden mensen ze zwaaien en roepen doorzichtige lichamen uiterlijk vol met aardse tekens ik kom nu in een bundel licht die mij doorgloeit…

Neem bijvoorbeeld mij nou: Na een bad ruik ik lichtblauw. Roze geurt mijn tante, rood ruik ik als zij mij zoent. Groen hangt om geraniums, oranje om een gepoetste schoen. Paars snoof ik eens op toen ik naast een opa stond. Wie een toverbal eet ademt gekleurde wolkjes in het rond.…

Lichtblauw: een Nederlands pakje Gauloises. De Franse Gauloise is losser gestopt, maar pittiger dan de Nederlandse. Trek een Franse Gauloise uit een pakje en je leest meteen: Gauloise. Trek een Nederlandse Gauloise uit een pakje. even wachten tot onderaan. Gauloise staat op iedere sigaret, Gauloises op de beide pakjes.…

Maar ik zweef gewoon tussen beelden van een vergeten winter de koude van ijzige lichtblauwe lucht. Dwangmatig bespeel je mijn gedachten, kunstzinnig en grenzenloos, zonder weemoed geen hapering alleen een soort van g..... e zucht! Het is als grasduinen in voorbij gegane liefdes, een labyrint van ingedompeld voelen.…

Droom weg in vlagerige zonstrepen onder de appelboom van vorig jaar in de geborgenheid van mijn schoot Hul je in zomergekleurde tuinkleden tussen coulissen van lavendel en lavas op het toneel van je wonderlijke leven Hoor het hart van moeder natuur kloppen van lichtblauw naar donkerbruin meerstemmig doorjubelend in je wezen Voel je vrij…

Misselijkmakende penetrante zonneoliëen Zand tussen tenen en bilnaad Bejaarde doet misselijkmakend yoga in spagaat Vlieger stort neder boven op mijn kruis Handdoeken op klutje mutje, was ik maar thuis Buikliggend gluur ik verhit mee naar de bevrijdende lichtblauwe zee Het terras is evenzo nog erger Kijken of ze kijken en als ze kijken…

een lichtblauwe gloed trekt op langs de hemelboog vol dalende en stijgende luchtbewegingen purperen dauwdruppels die deels in de schaduw liggen op ruwe afhangende takken schaduw silhouetten zweven boven het gerimpelde wateroppervlak ontstaat er een wereld van verschil die het frisse Friese landschap prachtig weerspiegeld op deze…

Oneindige kleuren komen in beeld, pracht glinstering door ochtenddauw, roodbruine warmte dat wijds aanbeveelt, tegen de horizon in hemels lichtblauw. Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken, eekhoorns heilzaam druk naar proviand, schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen, deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.…

Ik vind de rust die ik zoek, genietend van de zonnestralen aan de lichtblauwe hemel. Het is een genoegen om in de vroege ochtend veel vogels en andere dieren te mogen bewonderen. Het fluiten van de vogels in alle stilte op eerste Pinksterdag is fantastisch, het maakt de dag nog mooier.…

soms woon ik in slapeloze nachten op het altaar van mijn hart ligt genoeg heb nauwelijks een woord te zeggen onder het hemeldak zijn geheim dat moment is van mij, van mij alleen onder lichtblauwe ogen torent de tijd om me heen tot in de geboorte van de ochtend zon, maan en sterren geven vernieuwde kracht om het gewicht van de liefde te…

’t Is weer de tijd van de lichtblauwe brieven ze vallen altijd zachtjes op de mat, maar ja dat doen professionele dieven, die gaan geruisloos op het roverspad. Mijn handen vangen altijd aan te trillen zodra ik zo’n couvertje openmaak en wat ik lees doet mij vol walging rillen terwijl ik diepe afschuwzuchten slaak.…

ik zwem in het water en roep je woordeloos aan zie mij eens, in deze vrijheid ik verword hier tot een muze van jouw dromerig bestaan spreek niet over later dan ben ik weg uit jouw tijd maar nu drijf ik op rimpels water, lichtblauw getint alsof de hemel mijn glimlach bemint ja, ik ben ik, ik voel me bevrijd als ik terugkeer naar het stenig…

Het bleek niet eeuwig Ik zie je daar staan In het zilvergrijze kunstbont In de sneeuw valt een traan Je blonde krullen wiegen zachtjes op de wind Je lichtblauwe ogen omgeven door lange zwarte wimpers, je maskara met tranen verweven Je ogen kijken me aan Je trilt Van de kou, of misschien omdat je weet dat ik nog steeds van je hou…

losgemaakt vraagt een hand om de steen waar wijsheid gevangen inkt in gebroken plastic omhulsel zwaartekracht test op een vensterbank lichtblauw in het raam klimt Venus richting de bovenste sponning wat figureert als een lijst vierkant schilderij vol melancholiek radio bebop muziek het anp nieuws van zes uur zo vlak voor een gesprek ergens…