Alle inzendingen over lichten

Omhoog kijken naar de ster van Bethlehem die eenzaam en groots aan het hemelse zwartblauw prijkt bij een half gesloten oog rekt haar onderste punt zich uit tot een lange straal die de aarde treft daarbij door hart en brein glijdt vrij maakt van zwaar denken onsterfelijke genade van Heer Jezus laat voelen.…

Jouw licht In het begin schiep God de aarde, die dan nog in het donker ligt. Totdat zijn machtig Woord verklaarde: ‘Er zij licht’; en toen was er licht.. En eeuwen later schrijft Johannes: ‘Nu is er een waarachtig Licht. Komende is het in de wereld; het Licht dat ieder mens verlicht.’ Elk mens, u, jij, werd ooit geboren.…

berispt door de chaos en de storm terug naar het begin de eeuwige rivier op zoek naar de zee de mens bestaat in zijn droom van hoop en dood keer op keer mag het geluk aangereikt of gevonden worden, steeds overeind komend, al is het schaars gekleed geen verzet, geen noodzaak tot actie, eindelijk geen keuzes: simpel wachten op groen licht…

is aan vervanging toe herstel is al te vaak geprobeerd dit gaat het niet worden zelfs de trap kreunt zacht bij verlaten ineens heel lichte akkoorden…

langzaam worden de dagen korter en als je dan even zit droomt het licht zelfs al voor je slapen gaat je streept af wat je allemaal hebt gedaan en concludeert vroeger deed je in dezelfde tijd veel meer nu langzaam en behoedzamer dat is mijn live style geworden strakker aan het ritme en regelmaat anders kom ik tijd tekort voor…

juist in het heel licht raken van jouw huid knetterden kleine vonkjes met een verrassend geluid ook onze blikken sloten vaak kort in lichte verblinding en wegdromende ogen voor een klein liefdevol moment heel even dicht om met verbazing weer te openen pas later zijn deze eigenschappen verdwenen toen volwassenheid voorzichtig…

het verwaait als schuw licht dat de waarheid nooit zal openbaren stille woorden schreeuwen leugens van de daken worden niet gehoord toch gaat ieder gebukt onder de terreur van angst als bange wezels het de ander achterna is kringetje lopen zonder eind zonder horizon in toekomst bewegen zonder enige vaart voordat wij de…

mijn liefste het Licht, het Licht het Licht, het Licht…

Duizend en één lichten die samen één worden met mijn licht. Licht voor lichten, om te belichten, wat beter kon. Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen worden en zijn. Eén licht tussen vele, vele verlichte lichten! Zó licht als ik weer licht ga zien.…

De Aussies twijfelen - is het bericht - Aan de vaste snelheid van het licht En daarmee aan de goeie ouwe Einstein Als Australië zo ver is als het lijkt Mag het blij zijn dat het licht tot daar nog reikt…

mijn boom spreidt vanuit het donker zijn takken open in het laaiend licht van liegende reclameborden ongezien ongehoord noordwaarts zuidwaarts glijden auto's in kolonne voorbij…

met je vlottend hare met het licht gebaren van je blauwe vervlietende ogen in het allerhooghoge het hoogheilige luchtige goudluchtere licht? hoor je 'm komen tederstil licht?…

Door de nacht straalt reeds het licht, waar aan 't einde van het leven je verheven reisdoel ligt. Daar zal God je welkom heten met een vaderlijke groet, ga je aan Zijn hand naar binnen en de vrijheid tegemoet!…

we liepen scherven sneden onszelf met diepe kerven door breuklijnen in het glas verblind door kleuren van brekend licht verwondden wij ons in de stroboscopische enclave door de hoog frequente ragfijne schittering werden onze hersenen getriggerd tot vrij spel weg vielen alle beperkingen ongecontroleerde contacten…

van de nacht Zodat het licht me beter valt Dan hoef ik ook niet meer te denken Mijn leven is vergald…

de flits steeds weer dwars door de kamer schieten in de zachte trek openden gordijnen voor even een lichtende plek waar stofjes zich opwerkten in de lucht beschenen door zon op hun rug juist daar waar stilte was en tijd vergleed in generaties lange immobiliteit dansten de stofjes in een totaal bewegen enkel door licht…

zacht draagt licht zijn kleuren over mijn gezicht in een heerlijk zonnegloren wordt warmte geboren waar jij en licht jullie eeuwige passe de deux dansen raap ik schaduwen die warm van de zon roder kleuren om en om ik leg de avonduren in een ronde mozaïek bekleedt zo de aarde tot wij aangeland zijn bij de nacht waar alles in zwart…

ik zag je in terloopsheid opvlammen door een zonnestraal waarin jij een helderheid aannam die de werkelijkheid extreem overtroefde ik heb wel vaker van die deja vu’s gehad maar deze keer was het duidelijk veel meer en intenser omdat ik vlagen van verse verf rook uit frisse kleuren ik ben je achterna gegaan heb in vele lichtstralen…

verstonden met het zwerk hoe de torenkerk afstak in het licht dat zo naar boven gleed en verdween in de hemelspleet…

nooit heb jij jezelf verwond aan de scherpe contrasten van het licht altijd waren er zachte filters uit de veelheid van jouw emoties die scherpte rondden jij die altijd binding had met degene die in het donker gevangen zat zonder enig perspectief jij die wars was van alle schijnwerpers en toch je boodschap van liefde en gelijkheid…

Een helder licht verscheen, Toen jij de liefde bracht. Helaas kon jij niet blijven, je licht scheen slechts een dag. Ik zal je steeds gedenken, Tot ik je volgen mag.…

ik zag je voorover buigen met lange vingers en gestrekte armen naar de horizon wuiven voor meer licht en helderheid de ochtend kleurde al zijn zacht pastel in voorzichtig schijnen waarbij de nacht zijn donker volume liet verdwijnen in een uiterst ludiek spel waar je lach de lange nacht verwarmde met haar verbonden zijn van liefde…

Licht was je stem, ijl, broos als kant. 't Klonk als een lied- vielen hier en nu ineen- fonkelende sterren in het gras; schitterend dat je er was. En net zo licht en stil als je verscheen, vertrok je weer, de nacht, zo sereen.…

Kleine twinkelster Daar hoog aan de lucht Je bent zo enorm ver Het lijkt wel of je vlucht Kleine twinkelster Schijn nog één keer Jij blinkende glimster Op de donkere aarde neer Kleine twinkelster In de verte het morgenlicht Vlucht je weg naar ver Jij twinkelend sterrelicht...…

scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht Maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos Begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is de vijver glad en eenzaam heldere drager van het veelvoudig éne van het éne veelvoudige licht…

In wolken echter rusten nu overbodige ogen uit hun ijle vleugels sluiten alom in het sterstijve licht. ---------------------------------------------- uit 'Alfabel' (1955) van Lucebert (1924-1994)…

hoe voelt dat te spelen met gevoel voel jij geen pijn zoals ik bedoel ik wil sterven voor een vleugje licht maar is jouw lach tot mij gericht ? zeg me gewoon wat jou beweegt laat mij niet verlangen naar liefde die leegt liever sterven zonder één kus van jou dan vleugjes valse hoop van liefde en trouw…

Zon, warm mijn hart Zon, vul mijn leven Zon, geef mij licht dat ik dóór kan geven. Wind, streel mijn geest Wind, laat mij zweven Wind, geef mij kracht Die ik dóór kan geven. Zee, spoel mijn ziel Zee, wees mijn steven Zee, geef mij hoop Die ik dóór kan geven.…

De lichtjes die nooit doven Was waar de geleerde naar streefde Maar helaas ging hij te snel dood Waardoor ie het zelf nooit beleefde…

Van de sterrenhemel Hebben we elkaar gevonden De maan schijnt zacht Nog één moment Voordat we ons laten gaan In onze liefdesbundel van licht...…