Alle inzendingen over lief OR bijzonder OR onmenselijk

Ik wou dat ik bijzonder was Waarvan iedereen zegt ja zij!…

zij begrijpt die ander niet zij is zichzelf in voor- en tegenspoed dat is toch niet om je te verwonderen maar daarmee bevestigt ze weer haar bijzonder ongewone reputatie…

Geniet van de stilte en van kleine dingen die je tot nadenken dwingen kijk naar de blauwe lucht waarin witte wolken zweven en naar de vogels in hun vlucht zie de schoonheid van alles om je heen al ben je alleen en heb je verdriet rijs als een feniks want een ander doet het niet ga mee met de stroom van het leven zie het bijzondere in het…

Een kleurenpalet, daar hoop je soms op als je op het strand bent. Waanzinnig kleuren deden de lucht breken. Magnifieke beelden draaiden in korte momenten tot echte waarheid. Een gaaf kleurenspel, kwam ten einde toen de zon langzaam onder ging. Foto Dick Voogd…

Allebei hetzelfde gevoel is ook een wonder Want ik ben gewoon en jij bijzonder. In een kamer vol kijkt elke man om Logisch want je bent een seksbom. Ik adoreer en bewonder jou Jij bent voor mij de meest sexy vrouw. Maar het blijft toch een wonder Want jij vindt mij ook bijzonder.…

Ik vind je bijzonder, ik vind je prachtig. Wonderlijk mooi, sprookjesachtig. Ik vind je uniek, ik vind je aardig. Onnoemlijk lief, bewonderenswaardig. Wat men ook zegt of van je vindt. Laat maar kletsen, ze zijn ziende blind.…

zo'n manneke klein zo bijzonder en fijn zijn persoontje uniek zijn stemmetje muziek zo'n manneke lief ook een boefje... een dief: al direct bij de start steelt zo'n ventje je hart…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

1095 dagen en nachten blijft het muis en muisstil geluidloos huilen onzer harten daar wij nog altijd op jou wachten op een bericht of een kreet roepen wij met klem iedereen op die een hart heeft naar voren komt daar iemand hier toch iets van af weet waar onze lief is gebleven wat is er met Rebecca gebeurt het niet weten is onmenselijk…

als je niet gewoon bent saai en niemand laat zien dat je bestaat alleen bijzonder bent in de spiegel en de ogen van je lief…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

één minuut stilte ik hoorde een hond blaffen die wist van niks deze onmenselijke daden zijn mensenwerk  een onmenselijke oorlog gevoerd door mensen  de hond blaftte nog een keer  straaljagers buikbommengordels kalashnikovs het zwarte gat van moord + zelfmoord drones altijd voor een God   of olie of een vaderland op moeder…

Maar toen haar lief de reddingsboot bestelde, toen vond ze dat toch wel bijzonder fijn. Zeg, laat ze stoppen met die dure grappen en spoedig in het huw’lijksbootje stappen!…

vanuit de knolneus, langs een verbindingssteel, die als climax krokust in paars, wit, geel en rozig - prolatie van de lente © Aquarel - Lieve Declerck (’t Holsbeeks Penseeltje)…

maar toch zo dichtbij het lieve snoetje van toen oh zo lief Jaren.... zo voorbij warm gevoel aanwezig mooie herinnering Dag.... bijzonder moment verrassing nooit te vergeten Veel geluk, mooie sterke vrouw!…

je volk dat een bom van je maakt dodelijk je leven zomaar weggegeven onvervangbaar je reden blinde gehoorzaamheid onbegrijpelijk je vader die je zoiets vraagt onmenselijk…

Nooit zullen wij je vergeten lief meisje, want je blijft heel bijzonder voor ons.…

De boodschap is te hard gedachten te verward niet te weten niet te voelen realiteit vervangen door vergetelheid verdrinken in de roes van zware rode wijn alleen maar drijven onwetend blijven tot het verdringen begint te wringen met elke werkelijkheid…

Door het duister stampen ijzeren zolen en af en toe wordt op deuren gebonkt en menigeen houdt zich verscholen bij het schreeuwen van bevelen houdt men de adem angstig in bij het naderen van zwaar geronk terwijl in het spaarzaam licht van een lantaren weerschijn van helm en banjonet blonk “Herr Cohen?”klonk snauwend de vraag “Mit kommen! Nein…

Onmenselijk gedrag Het lijkt helaas de orde van de dag Raketten op je huis We zien het te vaak op de buis Een ver van onze bed show? Laten we het hopen Je weet nooit hoe het zal lopen Gaza, is nu na Oekraïne, ook in zo'n nachtmerrie belandt! Was het maar een nachtmerrie...…

Achttien jaar vliegeren wij nu samen. Trekken de touwtjes op en neer. Onze vlieger duikt en stijgt, naar onbekende hoogten. Bleek bestand tegen wind en weer. Wil met jou, nog wel 100 jaar samen, aan de touwtjes trekken als weleer. Met de wind van achter, of van voren. Naar onbekende hoogten, keer op keer.…

Ik zou je nog eenmaal willen beminnen, omarmen, je laten gaan Ik zou je nog veelmalen willen liefhebben, schuldloos naïef mijn eeuwig lief…

De zon gaat onder, de dag is weer voorbij was vandaag bijzonder voor u, voor hen, voor jou of mij Een stille hint, een lief gebaar of gewoon lekker samen bij elkaar. De zon gaat onder, de schemering valt snel in Maar morgen is er weer een dag een nieuw begin!…

het is zo bijzonder, mijn kleine wonder. Nog zo klein en lief, mijn kleine hartendief. je bent wel een bengeltje, maar altijd mijn mooie engeltje. mijn kleine meisje, ik zing voor jou dit wijsje. Ik hou van jou, dat moet je weten. En ik zal je nooit vergeten. slaap nu maar zacht mijn mooie meid, bij mij ben je veilig voor altijd!…

Voorbij gevlogen aan mijn zijde de gevoelens verborgen het woelen voorbij de gedachten zo aan het eind van mijn krachten voorbij het samenzijn wat scheelt in een leven het bijzonder vele, blijkt maar klein voorbij het delen van lief en leed de tijd zal helen als ik een nieuwe stroming weet.…

ik brak vingers in vertrouwen maar je hand bleef heel samen duimden we voor het goede van vandaag om het geloof in morgen te behouden wist de pijnen die je leed de zorgen om wat het verleden met je deed toch spalk ik voor dit bijzonder ogenblik de glimlach in je wonderbaarlijk lief gezicht…

Je bent wie je bent, Gewoonlijk bijzonder. En als je weggaat Is het bijzonder, niet gewoon. Dan pas voel ik echt Hoe lief je bent. Ik wil geen uitweg!…

't is zo stil onmenselijk stil wanneer alles lijkt te zwijgen zelfs de wind waait niet meer en het fluisterende woord wordt gezwegen uit hun monden het is stil ,te stil als de aarde zwijgen zal…

klamme kleuren in een handvol leven voorgoed lagen zij geslagen op het bloeddoorlopen veld onmenselijk in de vele sporen van waanzin de stemmen van leven afgedaan voor altijd uit de tijd geheven…