Alle inzendingen over liefde laat veel toe

Vertekening van de werkelijkheid Verbeelding van de waarheid Verdediging van de trots Veroordeling van de onschuld Verspreiding van het slechte Vernietiging van het eigen Wij, die zijn ondergedompeld in het onjuiste Verdrinkend in de de diepte van het vloeiende Water als normaliteit Doorgebroken door de dijken, om de mensen te bereiken Onwetend…

is een wandelende kaars druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan…

de zon gaat onder in mijn ziel glans en levenslust zijn zo verdwenen neerslachtig mag ik overvloedig wenen plots klopt "schitterend idee" aan mijn deur maakt bonte schetsen in oranje kleur losgekoppeld van die domme sleur ik kom terug in harmonie, ben niet meer ziek maak fantasie en droom weer identiek nieuw is het leven dat ik nu zie…

Laat ik het toe... dit mooie gevoel of ben ik nog moe moe van het verleden? het mooi en warme gevoel.. jij weet wat ik daarmee bedoel laat ik het toe... het verleden laten gaan er niet meer stil blijven staan.. gewoon laten gaan laat ik het toe... genieten van het heden genieten van dit byzondere gevoel..…

Laat ik het toe... dit mooie gevoel of ben ik nog moe moe van het verleden? het mooie en warme gevoel.. jij weet wat ik daarmee bedoel laat ik het toe... het verleden laten gaan er niet meer stil blijven staan.. gewoon laten gaan laat ik het toe... genieten van het heden genieten van dit bijzondere gevoel..…

het wel leuk vind om nog eens af te spreken maar wil daar nog even mee wachten Hij is er nog niet aan toe Oke, jammer zeg ik Kwam ik te dichtbij?…

klinkt als een dessert of als mosterd na de maaltijd voeg zelf een netgedicht, toe en ik had nog niets geschreven in keurige volgorde, ingedrukte lettertoetsen, opdracht volbracht zonder meer waarde…

Het leven, net een storm, die over het land trekt af en toe loos jij een regenbui, soms een orkaan jammer, dat jij die stormen niet hebt opgemerkt dan was je denk ik vast niet bij me weg gegaan Het leven zonder jou, zonder storm, zonder zon is een aarde, waar nergens meer op hoop van leven is 't mooiste, wat hier toen eens zo liefdevol begon…

Zwijgt de liefde niet.…

In het levens-dal van uitsluitend herinneringen loopt een lange weg! Maar uiteindelijk een doodlopende!…

Er valt geen strijd met een ander uit te vechten, niettemin een gevecht met mezelf mijn lichaam of met mijn geest want mijn ziel meent het nu oprecht.…

Publiek is welkom, maar niet te massaal De burgemeester heeft het zo besloten Als altijd klinken de vertrouwde noten De trompettist van dienst blaast zijn signaal Om acht uur wordt het twee minuten stil Of zijn er toch verstoringen op til…

Het kind in me roept kom ga met me mee ik zal je laten zien wat echte liefde is. Luister naar de stem die komt uit je hart dan weet je dat het voor jouw ook bestaat. Laat je niet leiden door de angst als hij jouw heeft in zijn macht laat de liefde weer toe.…

Ik wens jou alle liefde en licht toe in dit leven, weet dat het niets kost om liefde te geven.…

Je komt naar me toe als ik denk aan dood: moe en grijs ben ik van binnen. De liefde van toen: Laat het zo sterk zijn dat ik strijden kan en richting weer kan voelen.…

Weer Leren Vertrouwen Na Onrecht En pijn Weer Leren Liefde Toe te laten Vrij Het leven Te kunnen Leven Ik moet het Weer Leren…

Laat mij die engel zijn voor jou en mij, laat me toe vraag niet waarom en hoe maar voel dat ik dit wil zijn als een warme deken voor jou wil ik jouw mantel der liefde zijn ik schilder liefde over jouw gelaat zodat je sterker staat sterker dan de wind waarin ik mij en jij jezelf weer terug vindt.…

Mn gevoelens voor jou kan ik niet meer onderdrukken Je bent gewoon leuk Je tilde me op en kuste me Ik keek je aan En jij mij Ik zag je liefde En die van mij Ik durfde het niet toe te geven Ik wilde het niet toe laten Maar je hebt mijn hart gestolen Je bent gewoon de ware voor mij…

laat ogen blind handen vrij vingers teder strelen laat oren doof wangen rood lippen kussen stelen laat haren los zinnen gaan armen zachtjes sluiten laat liefde zijn adem in angsten altijd buiten…

Neem Uw harp en speel voor mij, Laat trillen de tonen, luid en blij, Want in mij brandt der liefde felste gloed, Toe speel, speel voor mij luid en zacht en zoet, En dan weer hartstochtelijk, wild en vol vuur, Zodat ik lachen en schreien moet, en o, dat op dit uur Ook in hem de liefde ontbranden moet, Ontbranden zoals mijner liefde felste…

Je komt altijd te laat tot de ontdekking, ik wilde nog een keer... 't Is vaak zo makkelijk om iemand blij te maken, met een klein gebaar en als dat bestaat in schrijven, bellen of "luisteren" naar, dan niet getwijfeld, maar gewoon je gevoel volgen, 't is toch zo gemakkelijk, dat tonen van een beetje menselijkheid!…

af en toe zijn mensen saai eigenlijk heel vaak.. af en toe ben ik óók saai précies net zo vaak..…

Ik zie de laatste nachten steeds vaker die uil terug van Fabeltjeskrant, doemt op uit mijn trage geheugen, steekt zijn valse snavel in mijn hart en krijst wreed: Snaveltje toe!…

Laat je traditie je niet verhind’ren, ook voor hén verdroeg Ik de pijn”. Want ieder die met de mond belijdt: “Jezus….mijn Redder en mijn God”, is dan door Hem van schuld bevrijd en deelt met ons een geweldig lot!…

Kracht en broosheid tekent, een halo rond haar zonneogen tranen uit haar licht ontsnapt als meiregen beneden lijkt alles nog onbewogen in de droge grond, evenwicht in een onbedorven landschap. Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen, onder het droeve regenkind, dankbare dromen zijn haar volk waaronder het gras zich opricht…

Hou me vast, Maar niet te strak, Laat me wel mezelf zijn, Als dat mag, Hou me vast, Geef me liefde, Wees de stiller van mijn pijn, Want alleen jij, Kan de genezer zijn, Hou me vast, Maar laat me delen, Sta me echter wel de vrijheid toe, Dan hou ik jou, Hoef jij me nooit te volgen, Kom ik vanzelf wel naar jou toe.…

toe droog je tranen ik ben er steeds nog zwevend op vleugels om jou heen toe huil niet meer ik blijf jouw liefde zoals in elke herinnering jij de mijne bent toe stap uit de leegte die jij met tranen vult terwijl het boek vol is dat wij samen schreven toe laat je niet pakken door de kou van eenzaamheid warm je hart en handen…

Sla je arm om mij heen Laat me schuilen in deze pijn Geef me woorden van troost Maak dit verdriet weer rein Kus mijn tranen weer droog Laat de lach weer toe in mijn leven Tover een kleur in mijn bestaan Zodat ik je alle liefde weer kan geven Sla je arm om mijn heen Laat het zonlicht schijnen Vul mij met je heerlijke liefde En laat al…

Ik liep verloren door de lege straten Wanhopig speurend naar gezelligheid Op zoek naar wat vertier in deze tijd Helaas, ik zag geen mens om mee te praten Zelfs hoeren zijn niet langer aan het werk Uit nood geboren dan maar naar de kerk…

mijn woorden kunnen kussen mijn handen helen pijn mijn adem kan verwarmen zolang ik hier mag zijn mijn tranen kunnen sussen mijn ogen kunnen praten mijn liefde kan omarmen zolang jij dat toe zal laten…