Alle inzendingen over liefdevol

Als ik vermoeid met lede ogen ietwat verwaasd zicht wil volgen achter zich de kim verzadigd zucht voel ik opgekomen mededogen voor een boompje door eenzaamheid verzwolgen vermist onder verdwaasde wolkenlucht de weide vlakte roept en wenkt mij dichterbij en smeekt om hulp er naast te gaan de eenling bij te staan het kleine ding beweegt…

onvergetelijk heeft zich in ons brein gegrift respectvol omvat…

zich vormen tot een klagelijke massa regen valt onverdroten neer op hun reeds doorweekte en verkleumde lijven even staren ze naar de golven waar schuimkoppen zich grauw en ruw bollen om vervolgens met geweld uiteen te rollen op de zandbanken voor de kust ze richt haar hoofd naar hem op terwijl ze zich tegen hem aandrukt en hij liefdevol…

Hang naar het leven is grensverleggend Liefdevol lig je daar met de dood in je schoot Geduldig wachtend tot hij de strijd verliest…

Je gooit me hard zonder de stukken te willen lijmen je legt ze liefdevol op een rij mooie stukken mooi stuk…

Het willen bestrijden of liefdevol dulden? Een nieuwe levenskunst luidt: "Zoek strenge verdraagzaamheid!"…

Geduldig wacht de oester in de branding op de golf die haar liefdevol openen zal Maar de meeste golven beuken ongeduldig tegen haar aan en zijn haar parel niet waard…

Slechter dan slecht is het om sprankelend liefdevol creatief leven weg te geven en daarbij een Gelukkig Nieuwjaar groet te geven…

grijpen ik heb het ook allemaal geaaid Liefdevol aan je lipjes hangen alle lieve woordjes uit jou eten Wild smachten van verlangen om met jou…iets uit te vreten…

Ze zei mijn kinderen wonen niet bij mij In haar ogen de pijn die zij moet dragen ieder uur, alle dagen Zij heeft bewezen hoe liefdevol en wijs een moederhart kan wezen…

twee-eenheid zo pril dat zij zelf nog niet weten alleen het vergeten wat zij willen zeggen zou 't uit kunnen leggen maar dat houdt zich liefdevol ademloos stil…

Onzichtbaar, onlosmakelijk verbonden, Liefdevol omarmd, doch heengezonden. Weg van de plek, die zij veilig vonden. Terug, naar waar zij ooit stonden.…

Het voelt zo koud, leeg en kil zonder jou Het kaarsje in mijn hart zal altijd voor jou branden Liefdevol blijf ik jou in gedachten omarmen…

Een uitbarsting van liefde, zo liefdevol gegeven, overkomt alleen een oma, door kleindochter(s) gegeven.…

Eerst liefdevol gekoesterd met plezier gedragen. Nu heb je het weggeduwd, er nooit meer naar vragen.…

Een liefdevol hart een lachende mond sprekende ogen, zo zacht in een wereld waarin je stond weg gegaan maar nu alleen zo ver weg en waarheen...…

in 'n mist van tranen zoekt zij naar een begin waar is de tijd van rust en liefdevol samen zijn verdoofdheid maakt zich meester van haar zodat ze ongemerkt verdwaalt…

Ze is liefdevol. Ze is fijn. Het NU is haar eeuwigheid. Het hier is haar domein. Ze is ieders toeverlaat. Mijn vrouw steunt. Is geen filosofe. Wel stoïcijn.…

verfijndere openbaring Dit was mijn vurige wens om te komen tot waar de horizon zich uitgelaten strekt Liefdevol, over kostbare levens die de wereld in bruikleen hebben N.B.: Kunstwerk Oersoep V, Irmlinda de Vries…

Roos, je leek liefdevol attent charmant maar nu allemachtig de doornen die ik voel doordringende doornen boren tarten mijn levensdoel mijn verweer ‘Jij krijgt geen water meer!’…

ongenaakbaar koester jij je maagdelijkheid jouw naaktheid is gekleed met bloot opportunisme voor wie liefdevol de sluier licht is er intimiteit in een teder ontdekken van de paradijselijke werkelijkheid…

Kasplant zo liefdevol Verzorgd, zo Zorgvuldig opgekweekt, Toch teer geworden Met de tijd en geleidelijk Aan van ' t leven losgeweekt Met liefdevolle wensen opgedragen aan Anton van der Giessen…

de zon slaapt een gat in de morgen zachtjes rekt de wind zich uit trage golven omarmen liefdevol de kust waar schelpen zich ter ruste leggen…

Eervol, respect, bijna liefdevol wordt er gekeken, ademloos, stil.…

Vingers volgen liefdevol de grillig koude lijn die zonder duidelijk beginpunt nergens stopt zijn enige houvast is herinnering aan haar dat als warm bloed door marmeren aders klopt…

Zijn moeder trots en liefdevol erbij. Het veulen staat daar nog trillend en wankelend op zijn lange benen. Stil en ontroerd, ga ik weer henen.…

Ze komt jouw leven binnengevlogen ineens, plots als een eenvoudig gegeven zo fraai, zo mooi zo liefdevol en zo teder zo licht, lichtgevend en lichtbrengend verdwijnt ook weer als een veder.…

Je leeft in mij bij elke ademhaling en droomt dieper dan mijn huid die je lijf verwelkomde Je kijkt in mij bij elke hartslag die beeft in vragende vingers die menige zin liefdevol kromde…

zie het glippen door vingers die je eerder behoedden voor een lijf dat je liefdevol omstrengelde rilt verlaten aan de flanken van oeverloos stroomt het net zolang totdat het al haar kleur verloren heeft…

als nooit verwacht dit alles door jouw vier woorden uitgesproken met tovermacht zij hebben dit alles bij mij los gemaakt en teweeggebracht het enige wat ik dan hierop vol overtuiging liefdevol terug zeggen kan is: ….... en ik nog meer van jou ......…