Alle inzendingen over lightverse koor

Daar stond hij met zijn glas omhoog niet voller dan zijn gedachten hij stond al lang te wachten maar niemand geloofde wat hij loog zijn hoofd werd moe, zijn gemoed te zwaar dus liet hij zijn bedrog maar daar achter op de bodem van het glas, voor de afwas…

een beer van ijs leek niet goed wijs toen hij ging liggen zonnen naast hem lagen twee nonnen ook beiden van het beergehalte zonder nongekrijs zijn berenhart smolt bij het zien van beide nonnenberen toch kon het hem niet deren dat beide nonnen krijsten nu in een plas van ijs…

Koor: in zijn eerjacht Midas aanrakingen ontnam hij levenden alle lucht Hij: deze bittere smaak de eenzaamheid heb ik niet gewild Koor: zie hoe hij worstelt worstelt! Hij: alleen wil ik het niet geen vrouwe aan mijn zij het is afgelopen de diepte niet ver!…

Zonnestralen zorgen voor de belichting meeuwen functioneren als een vrolijk koor Op de cadans van de zingende golven drijf ik voort en zing zachtjes met ze mee.…

De velden liggen stoppelbloot, geplunderd en geschoren; geborgen in der schuren schoot ligt dorsensklaar het koren. En wat geen schuur, hoe breed en hoog, kon bergen in haar wanden, staat veilig daar, gebermd en droog, in mijten op de landen. Geen halm meer wiegt; 't ligt alles kaal.…

Tijd om te ervaren, tijd om te beseffen, wat kaf is, en wat koren.…

voor 'ons Snelsonnet' abject, te licht Ik kaats jou de bal terug Bart, om te leren Dat actualiteit iets anders is Dan zwammen over drank en zottenis LAFELLOOS Al noemde ik m'n sneldicht "Laveloos" Dan kon je die Van Dale laten rusten Jij laakt de lasten, laaft je aan de lusten Van nonsens, ongein - inspiratieloos Een lightverse…

Een alt en een bas in een koor Zij mochten graag urenlang jammen Hun sound was een lust voor het oor Zij hadden geweldige stemmen Een koor met een alt en een bas Plots bleek de geliefdheid te stremmen De roem was zo breekbaar als glas En moest wel tot treurigheid stemmen De bas in het koor werd toen alt Falset in een groepje te Emmen Zo…

het koren golfde nooit zo blond haar ogen lachten nooit zo rond de wind speelde behaaglijk om haar mond ze bekoorde hem heel prompt maar niemand weet of het sprookje ooit buiten het koren is voltooid.…

Gisteren nog volop gezongen vrolijk in dat levendige koor maar in de sloot aan de overkant klonk het nog luider en mooier dus waagde hij de sprong het werd z'n allerlaatste vandaag klinkt het koor toch net wat anders zonder die ene bariton…

Kikker kwaakt in koor aan het wateroppervlak lentegeluiden.…

De zwarte akkers, het jonggroene koren, hoor! De veldleeuwerik!…

Ik wandel in de tuin van mijn herinnering waar prachtige bloemen bloeien die mijn hart steeds doen gloeien maar waar ik ook het kaf van het koren moet scheiden om mij te verlossen van alle pijn en lijden dat kost tijd tot er een dag aanbreekt er alleen geel goud koren zal zijn en geen spijt…

in het koor dampen op de graven kookpotten de schoorsteen rookt weer…

het rijpe koren de halmen zwaar gebogen klaar om te oogsten…

-Akkers in oogsttijd- Groepjes kraaien bekvechten Om koren en kaf.…

koren in aren goudkleurig en rijp zingen ruisend hun lied meedeinen…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…

Zielen verbinden de strijd Ongeacht de hoeveelheid tijd Als het koren rijp is is dat de tijd die gegeven is. Wie het anders wil zet het leven stil maar komt bedrogen uit het is hom of kuit Ga de weg, hoe steil of laag Beantwoord zo je eigen vraag Zo laat je je eigen koren rijpen en leer jezelf begrijpen.…

het koor kent vele stemmen heeft zelfs een gezicht een repertoire bijeen gegaard door oefenen en ervaren begonnen in duet zingt nu een vast sextet het lied van alledag versterkt met passanten de een wat schuchter de ander soleert al ras pas als stemmen doven neemt het koor de melodieën over van hun beëindigd levenslied…

nacht kort nog wat moe begroetend ochtendgloren dag koren hai koe…

Wat is er met mijn koor? Het doet pijn aan mijn oor: het neemt telkens een loopje met het mooiste syncoopje!…

Een goudfazant schrijdt heel statig met een blik van - zijn hen al in het koren - hé heb je mij gezien…

Biddend zingt het koor zingend antwoordt de Geest Zijn echo vult de ruimte Het pinkstert!…

Als de wind gaat door 't koren ... wie uwer is opgestaan?…

ik wieg je in het koren bij het vallen van de nacht hoor de treurwilg lieflijk zingen zelfs de aren neuriën zacht ga maar slapen lieve jongen want jouw oogjes zijn zo moe van al jouw rare bokkensprongen nu mag je naar dromenland toe ik wieg je in het koren op het ritme van de wind welke niemand kan verstoren droom maar zacht lief sterrenkind…

In 't pandemonium klinkt steeds een echo Een die zich uitput in reïteratie Van slogans voor zijn eigen imitatie En aldoor zingt 'komkom tuutuut hoho' Het is geen wouw die je hoort dongedingen Maar 'n wouwelaar, die enkel na kan zingen…

Tussen het koren beeft het... In een tunnel sneeuwt het... Onder de golven waait het.. flink, terwijl ik flink drink…

Je mag je koren niet meer strelen je weide niet meer zien je paard niet meer bevelen het machtig oog wordt een blinde vinger.…

Het jongenskoor zingt de kruisiging van Gods Zoon weerklinkt in het koor onder het kruis doorleef ik geraakt het evangelie.…