Netgedichten

netgedicht (nr. 50.163):

Kaf en koren

Mijn rust- en werkkamer,
verandert in een museum.
Het museum van mijn leven.
Voor mijn oude speelgoed.
Voor mijn schoolschriften.
Voor collegedictaten.
Nalatenschappen van ouders.
Duizenden boeken.
Aantekeningen en publicaties.
Ontelbare folders.
Alle jaargangen Donald Duck.
Onmisbare tijdschriften.
Platen, tapes, CD's en DVD's.
Geluidsapparatuur.
Computers, printers en routers.
Diskettes en USBsticks.
Generaties fotocamera's.
Duizenden dia's, foto's en films.
Harde schijven met ontelbaar meer.
Mooie en waardeloze objecten.
Reisherinneringen en ansichtkaarten.
Fiscale administraties.
Ongesorteerde papieren.
Een complete kantoorboekhandel.
Mijn humidor en mijn sigaren.
En de rest.

Het is hoog tijd geworden.
Tijd om gaan te gaan ordenen.
Tijd om te gaan lezen wat mooi is,
voordat ik blind word.
Tijd om muziek te gaan luisteren,
voordat ik doof word.
Tijd om te ervaren,
tijd om te beseffen,
wat kaf is,
en wat koren.