Alle inzendingen over lijden en dood

Ik ben verdrietig om scheiden, lijden en dood, maar hoop op hemel. God is de eeuwige rust, het dansen van de golven.…

Over het lijden, de dood en altijd geluk van elkaar mogen. Over de eenheid van schoonheid, liefde en zo, over jou en mij.…

Aan lijden en dood, aan alle stervelingen, de vele hemels. Aan de geliefde van het moment, aan alle geliefden hoe ook. Aan iedere ontmoeting met of zonder antwoorden.…

Ik ben nog niet dood maar in de laatste fase van mijn voltooiing. Van de bevrijding van alle lijden en dood en alle waanzin. Het grote rusten is bijna aangebroken, het wordt al heel stil. Ik neem geen afscheid, want ben met god almachtig en zo gelukkig.…

Zij kunnen blijkbaar lijden en dood niet keren, dat is wel jammer. En wij maar hopen op eeuwige zaligheid en pure liefde.…

Geen lijden en dood, geen aftakeling, verdriet, maar echte liefde. Mijn kreet is simpel, laten we samen leven in pure vrede. Laten we samen het paradijs beleven van niet meer alleen.…

Of bestaan ook tekort en overmacht van lijden en dood? Zijn er ook conflicten en afgronden van misverstand? Wat is macht? Wat is dienstbaarheid? Soms begrijp je zelfs jezelf niet meer. Er is slechts duisternis en onvermogen, maar wacht: eens keert het weer.…

de dood is ijdel, ijdel in begrip maar ook in het laten lijden, de dood is als klevend rijp in een vroege lente of als de herfst die verlaten de stilte verkend in de weemoed van elk wezen dood zijn is roerloos trachten te blijven liggen, zelfs wanneer het licht zich placht te voortplanten door ogen die zich eeuwig hebben gesloten dood…

De allerkwaadste slavenvernedering brengt de Verlosser na lijden en dood tot leven van eeuwige schittering. Christus geeft de mensenziel sterkend brood, dat na beproeving en loutering zegen doet ontwaken, als herboren loot.…

Het lieve gezicht zie ik achter de maskers van lijden en dood. Mijn oude lichaam voelt zich wedergeboren, wanneer ik liefheb. Wanneer er iemand eeuwige liefde verklaart aan mij en ieder. Dan voel ik me weer in het rijk der hemelen, land of purity. Land der verbeelding van de onvoorstelbare en liefdevolle.…

Wanneer pijn net als verlies ondraaglijk lijden wordt is elk lijntje hoe mooi ook altijd te kort!…

een woord dat hartstocht en lijden verbindt het verhaal van lijden van een mens de zin van zijn lijden eeuwenlang onderwerp van discussie met een hartstocht soms zo groot groter dan voor het leven zelf meer dan de mysterie van dit leven willen we weten over het mysterie van de dood de onvermijdelijke dood waar…

ik wil niet herinnert worden na mijn crematie en ook geen urn tijdens mijn leven waren mensen mij al vergeten, al lang vergeten dus ik wil niet herinnert worden na mijn dood, na mijn verlijden na mijn overlijden, na mijn lijden want vergeten zijn doet pijn, zeer doet grote pijn, doet lijden, doet levenspijn lijden dus ik wil niet…

noem mij toch niet dood overlijden is veel meer het lijden voorbij…

Als de dood voor het lijden Slapen gaat, Laat je leven dan voor mij Een weg van straten vermijden. Verfilm mij met ernst En beloop mij, een weg, Weg van lijden…

mij dan de verdienste van het lijden de vergiffenis is die de dood ons schenkt…

ziekte jou en lijd je vreselijk indringend aan pijn Rondom je is dan je omgeving in rouw zie je de dood kan nog een uitweg zijn Als je oud bent en alles welletjes vindt en je bovendien gelukkig hebt geleefd Beschouw je de dood als je enige vrind die constant met jou heeft meegeleefd…

Als ik verlang naar jouw liefde en jouw leven, dan is het een gegeven dat ik lijd en dat de dood me pas bevrijdt.…

liefde lijden dit rood behelst ze beide licht in huis en dood zondag quinquagesima…

Kom mij maar halen goede dood. Ik wil met mijn leven betalen, mijn lijden is te groot. Je rol veranderde op slag van vijand werd je vriend. Ik was blij dat ik je contouren zag een goede dood heb ik best verdiend.…

Zijn dood geborgen!…

wil ik dood klamp vast aan kleinood mezelf vergast op onsterflijk lijden ongewoon verrast einde der tijden onaangetast…

Maar daar is Lijden schoner dan de Dood, - Want niet om niet wordt 't mensenhart vertreden, De brand der zielen is het morgenrood Waaruit licht-stil zal dagen Hemelvrede.…

was De dood nam je mee achter de tijd en hij was het die jou van de pijn genas Ik heb jou verschrikkelijk zien lijden en je dood als vriend zien verschijnen Toen je uiteindelijk mocht overlijden verkoos jij één der allerlaatste treinen Nb: Dit is een opdracht gedicht geweest…

Helaas, ze bleek een minne minnares: ze zorgde van begin af aan voor kilte en onbevredigende doodse stilte; nee, al met al werd het geen groot succes. Het beste lijkt, in plaats van zo te lijden, heel spoedig van die dode vrouw te scheiden.…

Gespleten Gezinnen stichten was het decreet Opvoeden was een bezoeking Kinderen geboren bij de vleet Niet voor iedereen een roeping Ze geven geen warmte of vertrouwen Geen omhelzing of een bedje in haar schoot Een voedingsbodem voor de eenzaamheid Afstanden zijn onbedoeld vergroot Rivaliteit in de gezinnen Vreemde rollen worden gecreëerd…

van de prins en spiegelen we ons in dat collectieve lijden, meeleven beseffen en onderkennen dat zij De Majesteit en haar familie van Oranje geen uitzondering zijn op de regel van leven en dood.…

niemand kan het lijden van jouw lijden begrijpen als je het al zelf niet begrijpt maar niemand lijdt alleen zij die jou liefhebben lijden in hun liefde voor jou nog het meest hou van ze keer de spiegel in jezelf toon ze jóuw liefde en respect kijk niet lijdzaam toe…

mij had bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk nemen we ook een lijntje en dan gooien we alle remmen los…

je ogen en je oren hangen lusteloos langszij geweten is verboden en luisteren voorbij het lijden is te dragen alleen maar door te doen alsof er niets meer is te vragen gedachtenloos aan toen van binnen roept de schoonheid die blind is en ook doof maar steeds versteent al bij 't gelaat zichzelf niet meer gelooft…