1710 resultaten.
Dichter in z'n element
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 de lucht betrok
het begon te waaien
en te regenen, niet normaal!
de dichter trok z'n zondagspak
aan en begon te dichten…
6811 BJ Armhem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 274 Op het Johnny Van Doornplein
Stapelen de zuipers hun sculpturen van blik
En lunchen dorstig op betonnen nasischijven
Strikt gescheiden van de patatjepeeërs
De dam van kots, zweet en verschaald bier
Hun openluchtbar is een effectieve barriëre
Tegen het V&D-volk dat jij ooit van alles toedichtte
Totdat je hier bekaf en ademloos nederzeeg
Electric…
DE OUDE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 Zij, zij is terug, zij
Van ver voordat ik dichter werd
Wat moet ik met haar
Ze ziet er goed uit, lijkt gelukkig
Heeft verwerkt, keert versterkt terug
Niet langer gedwarsboomd
Droomt zij een voormalig paar bij elkaar
Waar was je vraag ik, ik had niet verwacht
Je ooit nog terug te zullen zien
Diep weggeborgen zegt ze, zwart gemaakt…
RAMSBECK
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 249 Zo liefelijk als het stadje was
Zo toegetakeld de poëet
Van wie niet een de naam nog weet
Van wie niet een de verzen las
Versvoeten vol versplinterd glas
Spoorden het dier aan dat hij reed
De schrijftaal die hij openreet
Vormde een incompleet karkas
Het vakwerk dat het stadje sierde
Kenmerkte hem nu niet bepaald
Tot hij een kleine kerk…
ALLES WAS ODEM HAT
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 168 Vandaag heeft hij een Muzenberg bestegen
Heeft op de top zelfs Hercules ontmoet
Zijn zintuigen met opnemen gevoed
Een springfontein verspreidde nevelregen
Vrouwen, kunstzinnig, lachten alle negen
Een dichter kreeg weer broodnodige moed
Kon schrijven weer na alle tegenspoed
De goden waren hem weer toegenegen
In Kassel’s Bergpark, fel zonovergoten…
Gedicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 Ik heb een zin nodig die mij baat en verder
niks terwijl ik me er mee bezighoudt. De
hele wereld verdwijnt en ik druk het
ongeluk uit als een peuk in een asbak.
Alles wat ik nodig heb is het lege beeld, vel,
en de hele wereld kan me gestolen worden.
Als een mooie vrouw is de poëzie maar on-
zichtbaar zolang zij naakt is en eerst met
Een…
RÊVERIE
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 192 We lagen op een vlonder, hand in hand
Met achter ons een brede kraag van riet
Het was hoogzomer, blad dreef in de vliet
We hadden weer een hele sterke band
Luchtig gekleed was ik en bruinverbrand
Zilvergrijs haar had ik maar jij nog niet
Omdat ik je nog lange niet verliet
Vandaar dat beeld daar bij de waterkant
Je droeg een rode, wollen…
Sneeuwuil
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 470 ( voor Judith Herzberg )
Dichteres zonder weerga, zonder schijnvertoningen,
een ziel zo mooi als Marilyn Monroe op haar beste
poses, als Anne Frank in dat vernederende, uiterst
beklemmende verstophuis, moedig de pen hanterend
als vreedzaam wapen, maar effectiever dan heel het
Duitse wapenarsenaal. Hitler heeft het nakijken
met zijn bombastisch…
Een stille moeder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 646 Roerloos staat ze
voor het venster
in het schijnsel van de maan.
Haar hart schreeuwt
de hunkering,
vragenworstelend
snikt ze zijn naam
hoe vaak heeft ze hier
haar hartstocht gestild
gekweld door verlangen
de nacht onderbroken
fluisterhuilend
haar liefste gezocht.
Ik weiger je dood
zie je leven in mijn dochter
jouw Loenia
hoor je,…
GEEN GEHOOR
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 181 Mijn zuster is bespiegelend
Ook ik dook eens mijn pijnen in
Kwam uit bij kind en het gezin
Ik leerde houden van een Man
Die op Zijn beurt boos was en ver
Maar hoger dan de blauwe luchten
Toch veel van alle kinderen hield
Tussen servet en tafellaken
Zong ik verlangend als een bruid
Om deze vreemde bruidegom
Die zwijgzaam was en zelden thuis…
HIPPOCRENE
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 222 De laatste keten weegt loodzwaar
Haar handzaag is niet sterk genoeg
Ze spant hem rustig voor de ploeg
Op vliegt hij en het is al klaar
Ze geeft hem telwoorden, een paar
Omdat hij haar zo vaak al droeg
Van basiliek naar bruine kroeg
Van schommelwieg naar dodenbaar
En weer terug naar het gedicht
Haar thuishaven haar heiligdom
Haar bidkapel…
Dat ene woord
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 520 Er is een woord op aarde
van onschatbare waarde
duizendmaal al opgeschreven
voor het ‘veel om iemand geven’.
Er is een woord gehoord
waarvan de betekenis wordt verstoord.
Niemand schrijft wat het is,
behalve dat gevoel van gemis.
Er is een woord al zoveel malen
opgeschreven in honderden talen.
Maar nog steeds is het voor groot…
Sylvia
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 274 Ik heb je ooit een hart onder de riem gestoken,
je aangemoedigd om gedichten te blijven schrijven
en zie aan, ik had gelijk, je bent een ware ster
geworden in gedichtenland, je drinkt teveel, dat
valt je te vergeven gezien je mooie droomwoorden,
gedrenkt in oeroude wijsheid en ervaringsleer, kom,
madame Hubers, even oud als ik, durf je nog of…
Auteursborrel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 229 Dat Gerard reve riepen de brouwers
Jeroen toen Willem Frederik Hermans
palmen overnam maar de eerste schots
van de winter Leon overboord sloeg
waarop de zeilen van Roy en Heleen
scheurden en hoewel sinds Bern lef
tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…
Hebban olla vogala
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 Ik zit zo knus te kniezen in een Engels klooster
een Vlaamse monnik te veel mijlen af van huis
ik ben gehoorzaam, zielig arm en karig kuis
maar kijk als ’t even kan naar een Mariaposter
waarop de Maagd mij als een ziekentrooster
aanblikt, schenkend volle kracht naar kruis
en rondom klinkt ’t treurig monnikengedruis
op vaste tijden volgens ’…
SIXTY GOING ON SEVENTY
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 204 Vandaag naar Lauterbrunnen afgedaald
En daar de hoge waterval bewonderd
Me even op het kerkhof afgezonderd
Met Zwitsers geld koffie en taart betaald
Nog naar mijn strooien zonnehoed getaald
Me over ‘t klingelende vee verwonderd
Chalets gezien stammend uit achttienhonderd
Besneeuwde toppen dichterbij gehaald
En dan, het groene gras in Interlaken…
10 december
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 257 O schrijver klein, treur niet te zeer
en voer uw pen met ijver.
Op 10 december is ´t al weer
´Dag van de kleine schrijver`.…
Blad
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 153 Zij was een
onbeschreven blad
omdat niemand
de moeite nam
haar te lezen!…
De eenzaamheid van de priemgetallen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 331 Onder het gaas
schuilt een ragfijn
viooltje
dat eerder krimpt
dan groeien wil
een gebroken
spiegelstukje,
dragend
zijn eigen wonden
doorsneed
de tere bloem
liefde
leek ontoereikend
voor wie zijn geschonden
gebrokenheid is
wat hen heeft
verbonden.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Paolo Giordano…
Aan Rika, Jacoba en Betsy
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 222 Zoals ik ooit beminde,
zo minde slechts Piet Paaltjens ooit.
Zijn stenen harten, mijn houten harten.
Zijn grieven, mijn huilen.
En had ik al mijn vrienden vroeg verloren,
dan was ik zonder liefde ook
al bij het breken van de dag,
met morgendamp en herfstdraad,
zo zeker ook als druppels op het gras,
tot sterven veroordeeld.
Zo moedeloos…
VAN DIEUWERTJES VRIJER
poëzie
3.0 met 16 stemmen 12.549 Dieuwer is verliefd (bij get)
Op zulk een reine vrijer:
Maar ze heeft er niet eens op gelet,
Hoe krom dat hij zijn benen zet,
Gelijk een kreup’le snijer.
Want als ze naar z’n aanzicht ziet,
Zij kan d'r niet uitkomen;
Zij weet dan van zichzelve niet.
Zij staat, wanneer haar dat geschiedt,
Al waar zij opgenomen.
Maar, Dieuwertje, je hebt…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 148 De kaasschaaf is om kaas mee te schaven
het varken is er om op te eten of te knorren,
de mens weet niet waarvoor hij leeft, ja, som-
migen, maar dat zeg ik even tussendoor.
Een steen is om te bouwen of om te be-
werken tot een mooi beeld of om in het
water te gooien, snijdend langs het opper-
vlak, en met een boor boort men meestal
-tenzij…
O liefde!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 268 De dag is vol klachten, de avond om te schuilen
de nacht is een angstige plek en ik kan wel huilen,
wanneer maak ik in mijn leven nu eens vaart
en hou ik op mij voor dat leven te verschuilen?
Ik kan wel willen en mezelf opzwepen maar ik
weet dat er geen redden aan is voor mij, dat ik
ten onder zal gaan als een angstige haas die z'n
demonen…
UITGEWOOND
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Arm, oud pand
De tijd zette zijn tanden in je huid
Maakte je blind en monddood
Je had nog wel oren naar glas en cement
Ik vroeg nog monumentenzorg aan
Maar in aanmerking kwam je niet
Je baard een verwilderde klimop
Kwijl je gekleed in vuil grondvest
Scheefgezakt ochtenddauw
Binnenin je is het donker, smeek je
Om sloophamer of pyromaan…
Dwalingen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 407 Wat begrijpt de mens
ten diepste van de puurheid
van de ander
wanneer het om
oprechte liefde gaat
waarbij met diep respect
de reinheid wordt bewaakt,
wie kent de wreedheid
van de pijn waarmee
de scherpe tong
meedogenloos verwondt,
het scheuren van het heilige
dat zo eerbiedig werd gemeden?
Waarom zo velen onbeschaamd
over één kam…
Kwatrijn,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 296 Omringd door zwarte kammen,
mist verhuld gelijk een nauw gewaad,
kille gezichten op alle stammen
omlijst het blozen van een teer gelaat.
Bevende bloem in een bevroren staat,
waarin het tij de kleuren niet wil verlammen,
geen dichterlijke nevel haar geur in kan dammen
broos in schoonheid bloeit naarmate ze vergaat.
Gedreven door de nachtelijke…
nacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 115 De nacht duurt lang, geen vogel klinkt er,
de stilte is zo groot als het huis nee groot
als de maan nee net zo groot als het heelal.
Ik zet het raam open om mijn ijle geest
te laten wegvliegen maar er gebeurt niks,
de kou waait waardepapieren op de tafel
weg op de grond en cirkelende kou en
vlagen verleden komen me opzoeken,
ik pak…
Max Havelaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 376 ‘Keizer van het prachtig Rijk van Insulinde
dat zich slingert als een gordel van smaragd
om den evenaar, hoor aan toch deze klacht
er wordt gekneveld in Lebak, ondervinden
dertig miljoen onderdanen in den blinde
aangepakt door aanbidders van de macht
mishandeld in Uw naam en niets verzacht
hun lot, noch God noch Gij, twee dikke vrinden…
PETRUS
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 227 Met gebalde vuisten
Beukt ze de hemelpoort
Zakt ineen
Hopeloos hulpeloos
Wat kan ik anders dan
Met de deur op een kier
Mijn zware sleutel
Laten neerkomen
Op haar glazen stolp
Opdat die barst en ook
Zij aan diggelen richting
Kleefstof kruipen kan
Zij is bepaald geen steenrots
Zoals ik, hooguit een uit een
Rozenkrans gevallen…
Vergeten verhalen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 201 Vergeten verhalen
zijn verhalen
die niet meer worden voorgelezen
of verteld
vergeten verhalen
die niet meer in het hoofd zitten,
zijn verhalen
die hebben bestaan,
waarvan men het verhaal
niet meer vertellen kan.
Verhalen vertellen
blijft dus net zo belangrijk
als eten en drinken,
want vergeten doen we allemaal!…