Alle inzendingen over lockdown

Anders, Het brillenslijpersgilde van Oom Carel, Dat in de ogen van veel Nederlanders Door lockdown toch behoorlijk werd ontwricht Werd bange hoop de bodem in geslagen Toen aan het eind der tunnel nog geen licht Noch aan de horizon een stip kwam dagen Hetgeen ons zichtvermogen wat verlicht Het OMT raadt Rutte wat het wil Het kwaad dat…

de wereld treurt ligt lockdown in zuchten en klagen vandaag ijl en blauw in de warme voorjaarszon in 't volle zicht van vogels, ik nestel me op het balkon en luister met een hart dat tegen eigen ribben slaat alles zingt stijgt op naar boven met warmte binnenin dat uitstraalt naar de mensen in 't volle zicht van vogels in het openluchtconcert…

Men ziet de ernst in van een lockdown. Anders valt dit virus niet te temmen. Ik draag een mondkap - wat een plaag... Als de winkel maar weer opengaat: mijn ultieme lente!…

Dan gaat voor mij dit tijdelijke Lijden op in het grote lijden Dan is mijn lijden slechts Een schriel aftreksel En heb ik het moeilijk Dan denk ik aan Anne Anne Frank en/in haar lockdown Achterhuis een paar straten verder dan die van mij 'Blijf thuis is de slogan' Ik blijf gehoorzaam vrijwillig thuis Anne moest wel thuis blijven…

de zomerfeesten zijn weer begonnen in de parken zijn stoelen en tafeltjes gezet met parasols versierd met kleurige lampionnen en worden door jong en oud heel druk bezet de strijd om het virus is eindelijk overwonnen na een lange lockdown is het hunkeren naar verzet de zomerfeesten zijn weer begonnen in de parken zijn stoelen en tafeltjes gezet…

een bioscoop met de kleintjes gaan stappen met je vrienden feestjes om van te dromen ze mogen nu even niet de frustratie van de afsluiting de hulpeloze machteloosheid van willen maar niet kunnen het knaagt ons de verwachting het verdriet boost het gemoed dat niet wil of kan begrijpen dat een onzichtbare vijand ons in beperking ketenen…

Ik mag alwéér niet op m’n werkplek komen, Daarom heb ik me thuis geïnstalleerd, Ik raak volledig in mezelf gekeerd, En zit achter m’n laptop weg te dromen. Een enkel dingetje bevalt toch beter: De koffie binnen anderhalve meter.…

Het kledingstuk was onlangs nog verboden, Maar komt in deze tijd juist wel van pas, Wie had gedacht dat het zo praktisch was, Het raakt misschien nog volop in de mode. Want als het zo nog even verdergaat, Durft niemand zónder boerka over straat.…

De kamer warmt goed op met volle zon. Bij 30 graden lijkt het of het kleed, dat van mijn oma was, van mufheid zweet. Dus hang ik het maar even op ‘t balkon. Zoonlief van zestien heeft een bariton, waarmee hij, zonder dat het hem verveelt, steeds weer hetzelfde punkrocknummer kweelt. Ik wijs hem resoluut naar het balkon. Mijn man bedient…

Met langzame maar zekere tred raak ik meer en meer vervreemd van 'vrienden' kennissen maar vooral van mijzelf. Het is nu zelfs zo erg dat het mobieltje mijn vingerafdruk niet meer herkent.…

Ik ben door kringen rond het kabinet Benaderd om géén snelsonnet te maken, En om tot na de stembusgang te staken, Mijn dichterij heb ik tóch voortgezet. Zo komt er wéér iets ernstigs naar ons land: Een uiterst enge Haagse variant.…

Even een toelichting bij het snelsonnet hieronder... Bestaat er een grotere grap om een voorstelling te verbieden, optredens te moeten annuleren, is het niet een godgeklaagde farce majeure om de poorten naar het theater te sluiten, om professionele podiumartiesten de kans te ontnemen hun kunsten te tonen? Er worden zelfs min of meer clandestien…

[escapistische sensualiteit tijdens een lockdown] 1. “ontmasker mij, mijn lief, en geef jouw afstand prijs besmet mij met jouw lusten en ga mijn vlees te lijf.“ 2. haar lippen lijnden zich afgetekend uit in het linnen: er stulpte een tententuin van tongen om haar heen. 3. “won’t you be my number twenty?“ 4.…

De aandachtslust van toeters en radio's is herleid tot een lethargische lockdown, het therapeutische principe van stilte. Tijdloos inhoudsloos kaderloos Plots het knorrig geronk van een motor. Ik open beduusd de ogen: een vliegtuigje trekt een condensspoor Een streep door de rekening…

De boodschap uit het Torentje was hard, Heel Nederland wordt andermaal gesloten, Hoewel hij buiten nog werd uitgefloten, Zet Rutte deze maand compleet op zwart. Aan moed ontbreekt het mij, hoezeer ik schraap, Ik ga maar eventjes in winterslaap.…

Een langere lockdown wordt een feit. Helaas is dat de werkelijkheid. Niemand zit daar op te wachten, want we zijn het echt zat. Het is nodig zo zeggen ze, met al die verschillende virussen. Voor iedereen is het moeilijk en daar is niemand van uitgezonderd. Alle mensen willen erop uit, want zo zitten wij in elkaar.…

Ik neem een bad in zout water waar zwaartekracht niet bestaat Op het blad ligt een nieuw stel van dezelfde kleren klaar Er is hier geen concertzaal en geen buiten om te wandelen alleen een plantenkas waar ik graag geuren snuif vrij van mensensporen de huidcrèmes en de zeep waarmee wij, getelde bekenden ons onderscheiden En als ik moeite…

In de lege stad ben ik een levend standbeeld – ik voel me half dood.…

Weer een saaie dag Alles is wat het lijkt zonder fantasieën ik ben geen professor T die Jeroen Bosch laat schilderen wat er aan de hand is: alles belichaamd als wat het is en dus transparant De stad is groot, maar klein is mijn uitzicht, alsof we ver weg van elkaar leven in ruimteschepen, bebouwde kommen zo klein als gehuchten…

Een maand voor onze lieve vrouwendag Geldt vlakbij Beek en Donk op Eyckenlust Voor alle poezen absolute rust Geen krolse kater die 't domein in mag De lockdown heerst hermetisch overal Geen bronstig ruin, noch reu of everzwijn Alleen de merries mogen op 't terrein In quarantaine na het Hengstenbal Zo droomt de poes op wereldvrouwendag…

voor mij verandert er niet veel in deze lockdown. toch voel ik een somberheid die van diep komt. alsof mijn leven met 50% is afgeprijsd.…

brengen ze voor het leven binnenshuis; de zonneschijn zo verbinden huis en tuin zich in licht en groen voor kerst de vuurkorven en -schalen, de lantaarns en tuinkaarsen we zoeken naar gezelligheid, want alles moet op zijn best we maken veel en vroeger licht in de hoge kandelaren we schrijven zelfgemaakte kaartjes,-bakken koekjes en cakes een lockdown…

Soms gloeit ons hoofd van pijn en zorgen Maar in de roos van Sharon zijn wij geborgen Terwijl ik schaatsend letters kras in ‘t grijs blauwe ijs Zwaaiend van links naar rechts in het winterparadijs Door het onverklaarbare in U gevoed Zingend met ‘t hart naar boven door een blij gemoed Het addernest uitgeworpen dat op eieren broedt Tussen…

Ik liep verloren door de lege straten Wanhopig speurend naar gezelligheid Op zoek naar wat vertier in deze tijd Helaas, ik zag geen mens om mee te praten Zelfs hoeren zijn niet langer aan het werk Uit nood geboren dan maar naar de kerk…

De patriot, de oerconservatief Verdeelt en heerst, in 't pakhuis van de tijd Waar hij zich zeker waant, besluiten mijdt En de gelegenheid hem maakt tot dief Gods water vloeit van akkers naar de dorpen De wei, de es, de visafslag stroomt leeg Het relvolk hokt bijeen in stad en steeg De bijbelbelters voelen zich verworpen Opgehitst…

Ach al die slappe regels helpen niet De hoogste tijd dat ze eens op gaan treden Want des te sneller is de strijd gestreden En klinkt weldra ons overwinningslied Duterte helpt de wereld uit de nood Nog geen vaccin...schiet dan het virus dood…

Het einde van de tunnel lijkt nabij, Wat grijs werd zal voorzichtig weer gaan kleuren. Er staan weer leuke dingen te gebeuren, Met mitsen en met maren en tenzij. Op voorhand wil ik niemands vreugde doven, Maar het is wel éérst zien en dan geloven.…

Mijn nicht Harriet stuurde mij een app met de vraag hoe het nu met ons gaat vergezeld van twee schattige video’s hoe zij heerlijk ouderwetse spelletjes leert als schaduwspel en kiekeboe aan dochter Isa De vrolijkheid hiervan is zo aandoenlijk Het komt binnen in mijn hart, dat wel De emotie in mijn brein laat mij in de steek Hun gelach verdrijft…

Bel Jacqueline van de Kinderphone Blijf-van-m'n-lijf huis, lockdown, kamernood Of Iron Man, die zanger uit Nieuw-Zeeland Tien keer gevaccineerd! Da's pas tantième Hij deed het voor het geld, maar met zo'n dosis...…

Het is een te bewonderen man Maar Rutte blijft een crisis-manager Hij refereerde aan het trieste verleden Nam ons mee in het heden, maar toekomst! Gelukkig was daar Ds. Gremdaat op ‘M’ Die weet wat leven, lust en licht is Dus zijn fakkel al klaar heeft staan Om het licht te laten ontbranden Na die lange donkere bange tunnel Van nu…