STREEP
Ik lig op mijn rug in het gras,
kijk naar de egaalblauwe hemel,
laat mijn ogen als rolluiken dichtglijden.
Er rest alleen het ruisen van de stilte.
Geen vogel zing
geen kerkklok luidt
geen hond blaf in de verte.
Lichtvoetige gedachten sluipen
op wollige kousenvoeten
stiekem mijn hoofd uit.
De aandachtslust van toeters en radio's
is herleid tot een lethargische lockdown,
het therapeutische principe van stilte.
Tijdloos
inhoudsloos
kaderloos
Plots het knorrig geronk van een motor.
Ik open beduusd de ogen:
een vliegtuigje trekt een condensspoor
Een streep door de rekening
Zie ook: http://www.christophemailleux.be/
Schrijver: Christophe Mailleux, 10 april 2024
Geplaatst in de categorie: humor
en weer
jagen straaljagers
hun stille witte strepen
door mijn blauw