17 resultaten.
Najaarsnachten (haiku)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 332 De maansikkel maait
de zieke zomerblaren
in najaarsnachten.…
NAJAARSNACHTEN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 137 De maansikkel maait
bloemenweiden en grassen
in najaarsnachten…
Haiku XVIII
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 427 de maansikkel uit
zilver gesmeed, doorklieft de
schaduw van de nacht…
verstilde schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 een uil rust op
een knoestige tak
zijn vleugels
licht gespreid
laag aan de hemel
verlicht de maansikkel
het donkere tafereel
de wassende maan
en de kale tak
verhalen over het
einde van de herfst
de aankomst van de
winterkoning is nabij…
Avondwonderen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Ondanks de kortwiekende maansikkel
bereiken die meteoren toch mijn oren.
Stil weergalmen luid in mij
de vreugdeklokken.
Gonzend doen ze konde van
een blijde boodschap ...…
Zomernachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.286 Klaar
voor hoogtij en onbescheidenheid
De nacht geslonken tot een slanke maansikkel
transparant cellofaan waarin ik de uren wikkel
Zo ijl en flinterdun de overgangen
de laatste stralen kussen al het schemerlicht
van de volgende morgen en het verse vergezicht
het duister is te kort voor hartstocht en verlangen
De zomernacht waarin de dag…
Een uit de hand gelopen haiku
gedicht
2.0 met 15 stemmen 9.658 Maansikkel, koud schoudertje
tegen haast donkerblauw
van zonnige wintermorgen.
Te klein om er mijn hoofd
moe tegenaan te vlijen.
Eerder geschikt om er een hand
zorgzaam omheen te leggen.
Gesteld dan dat ik groter was
tot kosmische proporties uit kon dijen.…
(i) Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of aan?…
Vervagend vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Een berk gloeit na in de sleetse dag,
een eik hult zich al in het donker
van de nieuw geboren nacht,
terwijl laag boven me een maansikkel
wolken oogst –
liminal
eng
in de hoek
wacht de grens:
hoe zal die vallen,
uit of aan?…
GRENSVERLEGGING
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 258 Het openduwen van het paradijs
brengt verwarring met zich mee:
is het nu maansikkel 3 of 4?
Moet ik door dat hol?
Met een stenen omheining
heel laag, tot onder de knie
gemaakt om er in te trappen.
Wil niet falen dus volg
blindelings de prikkel.
Waarschijnlijk kan ik links
wel ergens lucht happen.…
Zo boven, zo onder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 221 Een paar dagen geleden stond
de maansikkel pal boven
de Venusster.
Ik had dat nooit eerder gezien
en de goden tipten me.
Dat was een goed teken, wist ik,
harmonie uitstralend.
Ik had er nog een foto van willen
maken, maar ik had zo veel wel.…
BREDA 'S VOORJAARSTROTS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Een open maansikkel met wijnvlekken
tussen verstrooid wit; hieruit straalt hechte raad:
teerheid kan onblusbare kracht verstrekken.…
EEN NITTE KERSTTUIN
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 315 Wit berijmde bomen
daken van huizen
het gazon met glinsterende
Pareltjes bezaaid
grachten en beken met
een dikke ijskorst bedekt
de winterhemel helder wit
scherpt de maansikkel
om harder met de vrieskou door te gaan
wonderlijk mooi ; een witte kersttuin!…
Sterrenzee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Donkere golven rijzen op
In klanken van ruisen en zuchten
krullen zij langzaam om
Alsof zij de maansikkel aanbidden
die badend in bleek licht boven hen hangt
Een zilte adem wordt ingehouden
vergezeld door een korte stilte
Boven de golven van donkerte
verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen
Dan buigt het geheel volledig neder
Stort in en…
In mij woont de tijd
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.425 waar in mijn lichaam wonen de geuren
van Brazilië of van pepermunt op zondag
zuinig en voorzichtig geschoven uit
en gewikkeld in een koker van zilverpapier
nog ruikend naar gemorste Eau de Cologne
waar bleven de stemmen die klonken
achter geblindeerde vensters waar uit
kleine maansikkels het spaarzame licht
verloren ging in de veel te grote…
Lichtmis 02/02/2024 ///muz.Mà Vlast Smetana
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 301 Missen wereld-wijd
Vrouwelijk schoon in “Haar- Tooi”
Mà Vlast mama’s Kant en Land
Mare-Kronen indringende doornen
Goudsbloem gesneden woorden
Zuurdesembroden
Besneden maretaktwijgjes
Bomen die één-drachtig wuiven
Maansikkels
Graancirkels
Dolmenkring
Zen-introspectie bij ieders zin
Rustig wiegelied meditatief
Stille tijd ontdaan…
OERSTILTE
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 439 gevoed en gelaafd aan eindeloze woorden,
dansend langs de woordeloze einders,
onzuiver trekt een satelliet zijn spoor
langs Grote Beer en Poolster,
in geluidloos, zilver blinkend metaal,
nu alle vogels zwijgen, geen ritseling
geen bladerfluisteren meer, een stille nacht,
terwijl met een helder, zilvereren silhouet,
de blinkende maansikkel…