inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.690):

OERSTILTE

gevoed en gelaafd aan eindeloze woorden,
dansend langs de woordeloze einders,
onzuiver trekt een satelliet zijn spoor
langs Grote Beer en Poolster,
in geluidloos, zilver blinkend metaal,

nu alle vogels zwijgen, geen ritseling
geen bladerfluisteren meer, een stille nacht,
terwijl met een helder, zilvereren silhouet,
de blinkende maansikkel de nacht beheerst,

als het zo stil is geworden en zo oneindig,
fluistert je hart je onbekende beelden in,
en hoor je voor het eerst je eigen ziel,
je ziel spreken, zonder taal of woorden,

god luistert en fluistert, vertelt je
alles over de eeuwige oneindigheid,
over alles wie jij was en bent en zijn zal,
in een zuivere stilte van gedachten,


onbekende, kosmische krachten onthullen
wie jij was, wat is, wat komt,
kortom, wie jij bent, nu en altijd,

die nachtelijke stilte doet je huiveren,
je kruipt nu snel zo ver mogelijk weg,
diep in een onbekende holte van je ziel,
en je wacht en wacht en wacht en denkt

Schrijver: Tjoke, 28 juni 2009


Geplaatst in de categorie: heelal

4.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 439

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
jan haak
Datum:
16 augustus 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Heel mooi Tjoke - deze verwondering, vooral de laatste strofe...
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
2 juli 2009
Email:
teckeltjeshotmail.com
Deze stilte heb je prachtig vol emotie verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)