Alle inzendingen over mane-schijn

Jij bent mijn zon en mijn maan de sterren van het heelal, maar het licht van mijn leven dat ben jij bovenal.…

de avond valt het koele laken van je wezen dat me optilt en samen met de wind zachtjes wiegt op het ritme van de maan de wereld wordt zwart jij blauw je ogen doen me dromen laat je sterren voor me schijnen heel eventjes alleen voor mij…

De mannen worden ouder mettertijd Ze schijnen zelfs op vrouwen in te lopen Voor paren gaat straks vast een wereld open Wanneer een man een langer leven leidt Maar welk verschil de tijd ook zal verdrijven Er zal er altijd ééntje achterblijven…

de wind ten huwelijk gevraagd opdat hij mij altijd strelen zal de maan als getuige gevraagd opdat hij mij laten schijnen zal de regen om hulp gevraagd om mij te reinigen van mijn zonden de zon om haar warmte gevraagd en mij met haar liefde te omarmen hou me vast…

Een ster die schijnen gaat. Eerlijk is de werkelijkheid, die op onze illusies jaagt. Illusies, die verduisteren, hetgeen werkelijk bestaat. Een vrouw die baren moet. Een man die sterven gaat.…

in de luwte van de zonnewind waar veel manen schijnen ben jij mijn kind geboren tussen sterren die verbleken nova gaan expanderen imploderen naar een nieuw bestaan ja licht maar op met jou wil ik in zonnetijd de eeuwigheid met onze liefde evenaren…

van alle manen die schijnen is maar één een heldere bron die wegneemt alle pijnen verlicht door milde zon wees gegroet, eerste groen verrezen uit uw moederschoot laat het licht schijnen doen zo zacht als wittebrood van alle dagen in het jaar uit honderden welgeteld zijn het eenendertig maar die springen in het veld het is een bekend…

hij sprak tegen de oude boom maar als antwoord slechts geruis fluisterde tegen de maan maar ving slechts druppels van een passerende wolk aaide zijn trouwe hond ach kon jij maar praten kreeg een lik als antwoord ging naar het aloude orakel hoe kan ik communiceren als ik niet weet hoe en wat ruis als de wind schijn als de maan voel…

ik schijn in het verdwijnen mijn laatste zon heb nog een aantal planeten als zegen weg te geven een universum vol onbekend leven in de theatrale afscheidsregen heb te veel gereisd om de man met de zeis te ontlopen zag hem in de ruit hij lachte in verwelkomen ook mijn dromen logde ik uit…

maan ze schijnen en gloeien het artistieke duo die me altijd wel zal blijven boeien!…

De zon begint te schijnen. Ik zie zijn vleugels.…

Zaterdagmorgen zonnebloemen zover het oog reikt geel de temperatuur stijgt zwarte zaterdag op de wegen naar het zuiden hier niets van te merken de katjes slapen eindelijk, na nachtelijk kattekwaad in de heldere schijn van de maan Zaterdagmorgen de vakantie is begonnen de crisis thuisgelaten…

Wijs haar de weg naar het licht geef de toekomst een gezicht laat in haar hart de zon schijnen. Draag haar last van een grijs verleden, over de drempel zodat de schemer kan verdwijnen. Breng haar terug naar het licht de maan zal voor haar buigen als ze weer zal dansen in de zon.…

hoe voelt het als de zon niet meer wil schijnen zal dat bloemen doen verwelken en andere zorgen niet verdwijnen hoe voelt het als golven niet meer willen rollen de maan langzaam wordt vermoord wij te veel met ons laten sollen hoe voelt het wanneer mensen er aan onderdoor gaan daar zij er geen heil meer in zien heb je daar wel eens bij…

schijn een beetje volle maan dan dwalen wij zonder te verdwalen zweeft de loden last ver weg luchtig als een veertje vangt het hoofd weer dromen tussen wolken waarbij zware tranen drogen in een zachte wind…

ik vlaag een sterrenstreep naast wat er is geweest geboren in een veeg van wolken kolken wij de maan zij schreef in schijnen af en toe verdwijnen maar haar golven maakten alles waar je glinstert weer jouw stille kou mag ik warmen in onze sterrenarmen…

stroomt door mijn haren en neemt al mijn gedachten mee in ondergelopen wegen vissen springen op zij spelen krijgertje zo hoog waar de maan niet schijnen kan slaan ziellozen op de vlucht zij zoeken hun heil daar waar wij nog niet rijp voor zijn het kleurt de winter blauw…

O Nachtvrouwe Luna Nooit zag ik u staan Zo dicht bij de aarde O megalomaan Door blauwe gordijnen Van mijn kamerraam Laat ge 't licht schijnen Van uw supermaan Ziet u mijn meermin Mijn lorelei staan Kus haar dan teder Als Sélène maan…

Strak zijn gezicht Glad geschoren Strak zijn haar Een man naar behoren Flirtend lachen zijn ogen Vrouwen hangen aan hem Zijn ego voelt zo sterk Warm is zijn zwoele stem Strak zijn kleding Mooie gladde vouw Strak zijn sieraden Een man voor elke vrouw Schijn bedriegt o zo vaak Macho’s lachen erom Laten hun pokerface zien Vaak in werkelijkheid…

Wolken drijven langzaam over en waken over de zon die het liefst op je huid wil schijnen maar niet echt de kans krijgt. Ondertussen slaap ik te weinig omdat de maan de zon niet ziet en de kaarsen niet branden niet branden zonder jou.…

Vrienden je de hand niet meer willen reiken, dan zal de zon even niet schijnen. Liefde is toch niet gebonden aan een man of een vrouw gevoelens kan je niet verstoppen al is je liefde niet voor een persoon zoals ze van jou zouden verwachten.…

veilig binnenin werd je al die maanden gedragen van onzichtbaar naar voelbaar groeide je waardig vele zonnen en manen later werd jouw komst ingeluid met muziek als door engelen gezongen zag jij het eerste levenslicht en huilde 'n nieuw sterretje is geboren die voor altijd in ons midden schijnen zal…

De maan gaat ongezien voorbij het sterrenlicht zacht, maar zo ver weg warmte geeft hij niet ik voel me weer een nacht weer een nacht een nacht ik voel me weer een nacht alleen, een zwarte maan een zwarte maan zwarte maan waar niemands licht op schijnt Ik adem ja en nee of morgenvroeg de zon zal schijnen in mijn tuin of er iemand…

samengaande zonnestralen schijnen als een laatste overblijfsel in mijn toegeknepen ogen en rijgt zich dan in mijn hart de dag sluimert in als de zoveelste dag en nachtvleugels settelen zich in de sluier van het sprankelende gebroken wit van de maan ze neemt de dagelijkse zorgen weg in een brede hemelse lach en in een fluistering een…

Al is de nacht nog zo donker en verschuilt zich de maan als hij mijn serenade heeft gehoord zal hij straks weer schijnen gaan. Hij baant zich dan een weg dwars door de wolken waarna hij naar beneden kijkt waar ik mijn lied zal vertolken.…

of ik je al mijn liefde zal schenken en als ik het nog niet kan ben jij de begripvolle man de man die begrijpt, het komt nog wel bij het volgende spel heel stilletjes aan je leunen heel lief elkaar steunen even uit deze harde wereld verdwijnen in de verte de zon zien schijnen dat is wat ik wil.............…

Ik kijk vragend naar de maan naar de sterren in de nacht wat is er misgegaan dat haar taak al is volbracht. Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen.…

brengt helderheid bij regen zon maan in hunne schijn immer tere tederheid je ziet de wereld opgeklaard je ervaart de wankelheid als wereldkaart: de wereld weegt beweegt en wankelt zo edelachtig zie je eigenlijk zelden nooit hoe weerloos wankel de wereld waarlijk werkelijk wel niet is…

ik spreid mijn vleugels vlieg de manen terug die dit jaar verschenen zijn een gebroken vlucht de wereld op zijn rug in hun reddeloos verloren schijn de existentiële pijn van het onzichtbare bestralen chemo’s die de metastases achterhalen de klauw van kanker is gespreid het verenkleed nieuw aangeregen nu vliegensvlug terug naar het…

het orkest speelt zacht de bloemenwei waarbij hobo’s de klaprozen doen wiegen het gras nog groener lijkt in speels vioolgestrijk de paukenslag ons geuren duidt van een exotisch kruid als de dag het doek laat vallen van de nacht schijnen sterren hun applaus en geeft de maan vol staand ovatie…