395 resultaten.
(al) Gemene Beschouwingen
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 332 Een ieder heeft zijn eigen plan verzonnen
Dus vegen ze elkaar de mantel uit
Van 'miezerig' tot 'zoek het zelf maar uit'
Is nu de hete herfst dan echt begonnen?
Welnee...de soep wordt nooit zo heet gegeten
Als opgediend...want het is niet te vreten!…
waar wij ons kunnen warmen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 674 stolt gekoelde schrik is blauw
wanneer de ondergrond begint te breken
de donzen mantels als een loden deken
ons doen verzinken in een meer van kou
o waar is dan de held met sterke armen
en waar het vuur waar wij ons kunnen warmen…
MANTELZORGWEKKEND
snelsonnet
4.0 met 29 stemmen 1.643 En het gevolg is nu van dit verplegen
dat ik haar steeds de mantel uit moet vegen.…
Lentezicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 115 Van onder de beschermende mantel
van de donkere aarde
hebben de eerste voorjaarsbloeiers
in een kleurrijk tapijt
zich een weg gebaand
naar het eerste zonnelicht
dat een gevoel van verlangen oproept
naar de komende lentetijd
en een glimlach zal brengen
op ieders gezicht...…
3 X JAS = REGENJAS
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.217 Kind in hem wordt nat.
3x
De mantel der liefde
bedekt - ook in de regen -
het lopen zonder jas.…
Perplex
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 151 hoe zal ik woorden vinden
voor jongeren
die zelfmoord plegen,
sterven door drugs
of jaren alcohol
ik weet het niet
sta machteloos
in ontoereikendheid
in mijn lege handen
druipen vragen
van ouders en geliefden
waarom wordt een zwarte mantel…
Hitte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Als een loden mantel
hing de hitte
over mens en dier.
Lege straten en pleinen,
onwezenlijke stilte.
Bij de eerste onweersbui
begon de tijd
weer te lopen.
Vertrouwde geluiden markeerden
de orde van de dag.…
Prachtig
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 844 Bekleedt hen
met een
doorzichtige mantel
van fluweel.…
Het zijn niet de stampende laarzen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.534 Het zijn niet de stampende laarzen,
de mantels gedrenkt in het bloed,
de machten die mensen verbazen,
het grote betoog dat het doet,
maar 't licht van de wenkende sterren,
het kleine verhaal van de moed,
een Kind dat hier komt van zo verre
en dat ons in eenvoud begroet.…
mantelzorger
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 911 zelfopoffering
de zorg voor
een dierbare
de mantelzorger
omringt je met
de mantel der
naastenliefde
net zo lang
totdat het
slachtoffer zelf
waar-lijk op is
uit bundel "rouwkost"
isbn: 978 90 809885 2 1
juni 2007…
nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 428 maanlicht is bescherming
en stille intimiteit
zwijgen onder de sterren
in de warme mantel
van de geur van lindes
donker tegen zilverlichte luchten
met stille bergwolken
daarboven de verre schittering
van melkweg en planeten
verwondering om de
stille grootsheid
van een moment…
beleefd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 270 in mijn kop ben ik nog jong
maar mijn handen verraden
groeven, aderen, vlekken
een kille wind waait
waar ooit de lente bloeide
een warme mantel dient mij
met liefde te bedekken
nu weet ik de tijd
nog even,
dan ben ik er geweest
valt er niets meer te rekken…
doorschijnend
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 365 in bekoring zou ik de
voile willen zijn
voor de ogen van jou
bijna rakend, luchtig zwevend
in een schamel weefsel
kussend dicht
doorschijnend gefilterd licht
is het de mantel die jou kleedt
de nevel van de vroege ochtend
de adem van mij,die haar zo begeert…
Trip
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 189 Haar handen
trillend van woede
kunnen zelfs
een glimlach breken
wanneer zij haar geweten
voor het laatst gesproken heeft
weet ze allang niet meer
hoe bijna ademloos nadert
ook voor haar de laatste dag
alsnog maakt zij een laatste gang
haar mantel laat ze thuis…
Geloven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 171 Ik zie niks meer,
geen licht of duisternis
slechts jouw knieval
jouw haren
jouw mantel, jouw gezicht
door jouw geloof
ontstond
mijn geloof
jouw licht is mijn licht
waarvoor ik kniel
in de grond van mijn ziel.…
Mantelzorg.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 228 Mensen die met
open mantel
de armen omarmen.
Met het kleed der liefde
de povere toedekken.
Mensen die bedelen
om aan de minstbedeelden
uit te delen.
Mensen die hun eigen noden
opzij zetten om te zorgen
voor de anderen.
Mensen die in de puinen
een hongerbloempje zien.…
ONZE EERSTE NACHT
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 325 van de maan
Wij werden plots ‘t eeuwige gewaar
Monden kropen tegen elkander aan
Grauwe wolken lagen boven ’t land
duisternis had al haar mantel gelegd
In elkanders ziel waren we gestrand
deze liefde bleek al dadelijk oprecht…
Twee duivinnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 475 De baskische muren
luisterden nederig,
bezadigd geworden door veel klanken
Ze zwoegden,
bedekt met mantel der hoop
en onuitgesproken verlangen
Hun onrust ontwaakte twee duivinnen
Ze knepen de wilde bessen uit
en delicieus vocht kleurde onbereikbare velden rood…
papaklaas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 942 in mijn herinnering neem ik je hand
je staf en blije kinderogen
warmgezongen door de onsterfelijkheid
van elk decemberlied
zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste
en je droeg jouw mantel graag
een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag
op wat mijn hart
in zoveel beelden ziet…
Mantelzorg en de vluchtelingen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 129 Ik heb een frisse bezem door
mijn kledingkast gehaald
bewaard wat ik nodig heb
dat is minder de helft
dus 60% schoon gewassen
gestreken en opgevouwen
naar de vluchtelingen
zo ook mijn schoenen
van 40 paar naar zeven
en zeker ook mijn mantels
maar geen halve, hele, mooie
kleding is me sowieso een zorg!…
Bijenpij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 In mij heerst stilte
die er niet is
midden in de 50.000
Ierse bijen
die een zwarte mantel zijn
om mijn bleke huid
mijn lichaam is hun hart
het gaat sneller kloppen
van hun gif, ik voel
me verbonden, één
met het leven, één
met de lente
het luide zoemen
van de liefde hier op aarde
op mij
in mij…
Sterrenkind
poëzie
4.0 met 7 stemmen 4.580 Zij dachten hun vrouwen gelukkig te maken
Omdat zijn mantel van zilver was,
Maar zij moesten hem voeden en bij hem waken
Als was hij een kind van hun eigen ras.…
de onwetenden (2)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 489 voluit valt het doek de onwetenden
verlaten de voorraadschuur handen bebloed
zij krijgen wanhoopsplinters over zich heen
sommigen keren op hun stappen terug
vervloeken de vlag van het vaderland
maar knielen voor de willekeur van meesters
zij ontdoen zich van hun mantel
ontbloten de borst
toch zij zijn beschaamd
al zij die onwetend zijn…
Vloeibaar goud
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.824 De liguster heeft zijn mantel
aangetrokken, ik heb hem stiekem
geholpen want de dagen waren mij
veel te bloot.
Ik heb vandaag een lichtje ontstoken
het werkt op ons gemoed;
als je goed kijkt dansen de bloemen
in hun perkjes.…
Sterke leefarmoe
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 184 Een mens is sterk,
maar zwak genoeg om zoiets
met de golvende mantel der zandkorrels te bedekken.
Luchtgebrek,
Leefarmoe.…
EEN DAG ZONDER LICHT
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 982 De hemel draagt een zware loden mantel
met verharde tranen die nooit uitgewist
waar alleen de somberheid doorwandelt
en nergens schuilt een blij of lief gezicht.
De aarde ligt eenzaam en begraven
onder een ijzig web van dichte mist
en niemand die zo’n dag wil bewaren
van wolken, treurnis, zonder licht.…
Daarachter
gedicht
3.0 met 24 stemmen 13.635 .
------------------------------
uit: 'Paard Heer Mantel', 1986.…
Fan van Fanny Ardant 60
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 828 Zwart haar mantel
daaronder
rood haar kleed
daaronder
slank
haar leest
een feest
zij trekt
zoals het hoort
heel achtzaam
eerst
haar rechter handschoen
uit
haar lippen rood
haar haar
haar ogen
zwart
zij lacht
uitdagend
oogverblindend
een ster
een koningin
der nacht
zij is
een pracht…
opgespaard geluk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 249 Geluk
was ooit
een mantel
die zich soepel
om je schouders legde
die je niet merkte
en niet voelde
tot hij afgegleden was
Nu echter
komt geluk
in druppels
kralen
kleine kristallijne
die je snel moet vangen en bewaren
in de zakken
van je jas
Laat ze in grijze tijden
door je vingers glijden
en weet weer
hoe het was…
Afgezet met hermelijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 325 een vale wind
veegt het scharlakenrood
de mantel uit
al afgezet met
hermelijn vervaagt
haar regenvol venijn
en dansen
schaapjeswolken hun
ivoren wit aan hoge luchten
nog kraken wielen
onder volle oogst
hun dagenlange zuchten
maar het scharlakenrood
zal snel de wereld onder
een strenge vorst doen rusten…