Alle inzendingen over meelij

Als we niets meer om elkaar geven en leed en armoe ons ontgaan, als ons hart niet meer kan spreken en we enkel voor onszelf leven, als liefde en meelij niet meer bestaan, dan..., pas dan zal de wereld vergaan!…

tanden in je huid Maakte je blind en monddood Je had nog wel oren naar glas en cement Ik vroeg nog monumentenzorg aan Maar in aanmerking kwam je niet Je baard een verwilderde klimop Kwijl je gekleed in vuil grondvest Scheefgezakt ochtenddauw Binnenin je is het donker, smeek je Om sloophamer of pyromaan De storm raast maar kent geen meelij…

hem uit de brand laat hem niet suffen achter het papier maar hou de dichter wakker waardeer zijn werk met uwe hand ’t is maar een arme stakker hij slooft en sloebert door de taal soms hoogverheven dan weer heel banaal reikt hij u eerst nog hoge idealen aan de keer daarop verkeert hij weer in diepe dalen hij kon niet dieper gaan heb meelij…

O uit meelij, om mij te genezen Zeg een woord zodat ik je haat, Zo dat ik niet langer zal vrezen De bekoring van je gelaat. 1919…

Gedompeld in een droom en badwater wordt ik wakker, de hond kijkt vol meelij op me neer, schudt de kop en werpt mij een reddingsboei waarmee de stop uit de afvoer wordt getrokken en ik terugvloei naar de realiteit, ik belees z’n ogen dat ik ben gewogen en wat hij denkt: Ach, wat ben je toch een stakker.…

Met mijn rug naar jou toe weet ik dat jij mij vervloekt éénmaal omgedraaid heb ik meelij met jouw simpele ziel omarm je dan stevig ruggewrijvend en geef een kus op je voorhoofd neus en mond mijzelf voorhoudend dat je het nu wel begrijpt begrijp ik het wel waar ik mee bezig ben Kreeg Judas ook geen kus op zijn voorhoofd Marlon…

. _______________________________ BOSBRAND Mon dieu, quel chaleur là, monsieur Adjudant Mijn god, les forêts et les bois staan in brand U zou uw naam eer aandoen, als aide de camp Ik heb nu al meelij met ma douce France Quelle tristesse, sécheresse mon pays des vacances…

Geen mens kijkt nog naar hem om, ook wordt hij niet begroet, je zou meelij met hem krijgen, maar juist dat moet niet. Hij poogde haar zijn wil te leren, manipuleerde aan een stuk, hij zou haar wel laten omkeren zodat alles ging, zoals het moest.…

Denkend aan Anja met een blik in haar hand En Bernhard die nu de boete niet meer betaald Aan Maja het meisje in een Bemmels weiland En de armoe die over Nederland neerdaalt Meelij met Friso, met z’n wijf van die lange En ook Margaretha houdt zo erg van haar man Maar, zegt Jan Peter, dat mag je niet zeggen Omdat de koningin zich niet verdedigen…

Zelden wordt een meisje zichtbaar en richt in ons vreemdsoortig meelij aan om wat wij niet misdeden: in niemandsland helpen wij haar te dragen. Wij springen over sloten naar de toekomst, want doorgaans hebben wij ons leven veil. En niemand is gebleven. ----------------------- uit: 'Gratie', 2002.…

Eens hebt ge mij schertsend Op 't voorhoofd gekust, En 't vuur daar ontstoken, Door niets meer geblust; O mocht gij in 't diepste Mijns harten daar zien, Gij kustet mij nogmaals, Uit meelij misschien.…

geen sjoege toch rook ik mijn kans één schaar en het raakt van de kaart vlieg op zo weinig heeft het om het lijf dat ik nu de meelij uit mijn ogen wrijf och arme pingpongbal-met-staart…

Die ’t al, èn lijf èn goed, ook voor de Godsdienst waagden, Ai, ziet mij gunstig aan, hebt achting op mijn druk Hebt meelij met mijn lot, en dit mijn ongeluk!…

Oorsprong van de Tarne Een plekje ideaal Grote keien in het water Tussenin kleine meertjes Een dunne gifgroene slang Waaghalzen duiken Op de hoogvlakte Riemen van een herder Handwerk origineel Ik draag ze veel Egels wilde honden Sprinkhanen vreten kaal De adder mijdt de herder Een drachtige hond zoekt aandacht voor haar nest meelij…

Gevangen lig ik hier gekluisterd aan mijn bed Machteloos mijn lichaam krachteloos en eenzaam Gek word ik van die stemmen die praten over mij, soms fluisterend, meewarig en elke keer vol meelij kijken ze in mijn ogen zie ik hun mededogen Ik wil wel praten maar kan het niet het doet ook mij heel veel verdriet mijn stem wordt niet gehoord…

Uniek moment in het beleefde leven, meelij met hen die strijdend sterven; in deze nachtelijke uren doven langzaam mijn vuren, ik hoop dat mensen mij zullen vergeven die ik beschadigde tijdens leven; alles heb ik gezien en over de zin ervan nagedacht en alles bleek niets; heb ik bestaan of begin ik er nu aan, de richting van tijd is mij zelfs…

Men nam het nog zo erg niet op Men liet hem doen naar behagen Zij die hem omringden schudden de kop Van meelij als zij dat zagen. Maar toen hij het verder dreef en begon De grootgewordene kinderen Te plaatsen in rijen voor het kanon Alsof het hun niet kon hinderen.…

Ze smeekte om meelij, verkoeling, iets kouds ! Keek hoopvol naar Zephyr en Regen. "Jij wou toch nooit Wolken, geen Wind en geen Vorst, Dan krijg je van ons echt geen Zegen." Zo trokken collega's partij voor de Zon. De verbrande vrouw stond alleen. Alleen Donar streek zijn hand over 't hart, Zond Onweer en de vellenvrouw heen.…

En toen wij in de grote zaal waren, Zaten wij daar als verdoemden in Hel, Hel van onkunde en van Arremoed, En meelij met elkaar en met onszelf. Zoals kikkers in een donkre poel Zaten wij met de hoofde’ uit ’t donker en in ’t licht.…

Van Moskou valt het nodige te zeggen Ontegenzeglijk is er heel wat mis Maar één aspect is alleszins te prijzen: Dat het in elk geval niet Emmen is Op doorreis, zo is mij althans bevestigd, Is het in Moskou ook niet al te best Doch bent u, wereldreiziger, verstandig Dan mijdt u Émmen driewerf als de pest Voorzeker heb ik meelij met eenieder…

Heb meelij met mijn bitter lot!' 'Ju!' roept het jongetje, 'paardeken ju! he! moeder, waar is vader nu?…

De kaasstolp vond dat ze blijven moest, Had meelij met de vreemdeling gekregen. Maar 't broodmes, minister van oorlog hield vol En stemde onherroepelijk tegen. De vorken en lepels als leden der raad Waren innerlijk woedend en dol obstinaat.…

Zo staan zij daar tot werkzaam steen gestold, Belachend 's werelds ernstig-droeve klucht, Het levenscarnaval, het levensleed, Het leven van de tragi-comicus, Die mens zich noemt, en om een weinig lof Van medemens, of kus van vrouwenmond, Of rink'ling van wat geld... uit plichtgevoel, Uit meelij of uit zuivere mens'lijkheid Slooft, draaft…