Coma
Gevangen lig ik hier
gekluisterd aan mijn bed
Machteloos mijn lichaam
krachteloos en eenzaam
Gek word ik van die stemmen die praten over mij,
soms fluisterend, meewarig en elke keer vol meelij
kijken ze in mijn ogen
zie ik hun mededogen
Ik wil wel praten maar kan het niet
het doet ook mij heel veel verdriet
mijn stem wordt niet gehoord
woorden worden in mijn hoofd gesmoord
Ik zou willen schreeuwen van onmacht en frustratie
Knuffel me, hou me vast, denk niet aan prestatie
Maar ik kan jou niet bereiken
‘k zou je mijn hand willen reiken
Ik zou jou willen troosten
en met jou willen proosten
over je haren strelen
en vertellen hoeveel het mij kan schelen
Dus praat met mij en lees me voor
zodat ik jou rustige stem weer hoor
Als was het weer zoals daarvoor
voor dat ik mijzelf verloor
Vertel me van de wereld, laat me foto’s zien
en heel misschien
keer ik langzaam terug naar jou
en worden we weer man en vrouw
Wanhoop niet: Ik ben er wel!
Ik zit nu alleen wat in de knel
Geplaatst in de categorie: familie
Dit gedicht staat in mijn bundel Haiku's en Gedichten. Je kunt het vinden op mijn website www.sietskeveldkamp.nl
liefde. Anderzijds tasten naar wat zo mooi was,
echter niet terug te halen, dat verlammend kan
aanvoelen.
Is dit gedicht van toepassing op prins Friso?