inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.368):

De plek (prozagedicht)

Rustplaats aan de Noordzee, aan de voet van de duin met
uitzicht over de ree, waar ik word verstrooid over ‘t strand,
verenigd met water en land; liggend in het zand tegen de
oude boom om te slapen binnen in een ultieme droom,
beschermd door de nacht, nieuwsgierig naar wat me wacht,
moment van rust en vrede, dankbaar dat ik het leven leefde.

Uniek moment in het beleefde leven, meelij met hen die
strijdend sterven; in deze nachtelijke uren doven langzaam
mijn vuren, ik hoop dat mensen mij zullen vergeven die ik
beschadigde tijdens leven; alles heb ik gezien en over de
zin ervan nagedacht en alles bleek niets; heb ik bestaan of
begin ik er nu aan, de richting van tijd is mij zelfs ontgaan.

Er is geen nieuws meer te verwachten, in de laatste droom
stromen mijn laatste gedachten, misschien ben ik me bewust
van de diepe zucht waarin m’n bevrijde geest begint aan z’n
vrije vlucht; hij kijkt in zijn vlucht op mij neer zonder zeer,
in m'n lichaam was z’n symbiotisch baan, zo heb ik begrepen
slechts een flits in zijn tijdloos eeuwig bestaan.

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster Baas, 20 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.072

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Tjoke
Datum:
20 augustus 2010
wervelend, dit gedicht, ik snap er echt helemaal niets van en toch doet het me iets en raak ik geboeid

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)