Alle inzendingen over merel

Je moet hem horen al op een uitverkoren tak hij is zo merel…

In zijn verlangen naar de prille voorjaarszon wenst de merel te zijn als een wit wolkje waar achter de zon eeuwig schijnt. En het witte wolkje verlangt te zijn als de merel die heerlijk in een plas water spettert en kan genieten van de liefde die bloemen hem schenken.…

Warme waterstralen laat ik lekker stromen kletterend op de douchevloer terecht komen sussend sop ik mijn spetterende kinderen in het donker; ik wil merel niet hinderen door het raampje zie ik haar zitten broeden zal ze onze aanwezigheid reeds vermoeden? merel, waarom bouwde je juist daar je nest?…

Je had gedacht hij zingt zich te pletter die merel maar dat deed hij niet geen blad roerde zich in de tuin begonia's bloeiden er fel geel en rood de hemel luchtig blauw de merel zong en ik luisterde hij had zijn nest hoog in een blauwe spar gebouwd geen kat kon er aan…

Hoog in de bomen zingt een merel de dageraad bijeen. Lokroep van vogels van merel tot nachtegaal kippenvel muziek. Poëtische dromen in een net gevangen woorden drijven weg. Vogels in de lucht vliegen in V-vorm als vredesteken.…

de eerste nachtvorst: merels schaatsen op het dak van mijn garage.…

was ik maar een merel kon ik de hele dag zingen zei een mens…

verwaaide merel fluit tegen een noorderwind vol regendruppels…

Fluitenkruid alom een Pasen als geen ander merels op hun nest…

even op een tak werpt de merel noten de wereld in…

Een blinde ziet het wat een schoonheid van een tuin merels broeden er…

Een merel wast zich lopend over het water als Jezus zo blij…

in de schemer terwijl ik nog niet wil begint de merel hij is mijn voorganger in stemoefening…

Gezang van merels formeren een erehaag naar laatste zonlicht.…

Uiterlijk verzorgd voelt als een merel die zingt met de dageraad.…

Ik studeerde zang bij juf Merel Vinkenest in het Elfjesbos...…

Noten en tonen prachtig vertolkt door merel bij zonsondergang.…

Merels keerden terug in onze straat.…

gisteren hoorde ik; vandaag tuinvogeltelling ons vogelhuisje werd niet meer bezocht geen roodborstjes, meesjes of merels meer spijts de zaden en noten die ik had gekocht daar vele merels aan een virus gestorven zijn wie zal dan een lentesymfonie voor me zingen of een serenade brengen in de zonneschijn als weldra de lentebloesems openspringen…

Als bloemen de kelken sluiten De moede hoofden buigen Als vlinders de vleugels strijken Het tere lijf ten ruste wordt gelegd Als de dag haar einde nadert En de nacht al zwijgend op je wacht Dan zingt de merel Van het leven Dan zingt de merel Van de volgende dag…

ze is niet echt op zoek naar zichzelf het lijkt alleen maar zo wanneer ze straatlantaarns vervangt door bomen cement ruilt voor kiezel zich een merel op het dak droomt die voor haar fluiten zal enkel hij mag haar doorbreken het zal haar stilte zijn ze doet ermee wat ze wil de merel ook ze zoekt zichzelf niet ze zoekt haar stilte…

bewust breek ik de avond bang dat het zwijgen van de merels de tijd vertraagt in onbewogen ogen en kou doet kruipen in huiverhaar van de schoonste scherven lijm ik mijzelf merels en meer dicht de nacht wanneer de maan de torenhaan raakt en stap naakt uit dit stilleven…

stil wordt de zomer omdat elke merel zwijgt tot de krokus bloeit…

De hemel dreigend een merel kan niet zwijgen rozen blijven knop…

boven het verkeer hoor ik de jonge merel met grote moeite…

Kijken naar de herfst merels in de tulpenboom kastanjes ten val…

Lied van een merel omlijst helder het avondrood meeslepend leven…

De merel hij zoekt tussen blad en bladeren ik tussen kranten.…

hij begint op de rand van de nacht de merel zonder partituur het concert des levens…

er zat een merel op een tak van een boom en ik wenste dat hij de duizend stemmen in woorden en aan het dichtersglas naar mij zou kunnen brengen zodat ik de bloemen kon horen in iedere letterademhaling en in iedere stap naar een open deur -het plukken van rozen en witte zwanen- en op dat moment verdween de boom en de merel in…