Alle inzendingen over met prijzen overlade

heb je overladen met de mooiste parfums kristal verpakt een goud geschepte orchidee uit het hooggebergte nam ik mee het amazone woud gaf mij voor jou het zeldzaam lotusblauw maar het meest exquis is als jij opduikt naast mij uit zee de zilte geur die zonnebrandend kleurt als in het paradijs…

In WO II gingen er 25.000 per dag Alle leeftijden, 6 jaar lang Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van vetzakken en doorleefde wrakken nog wat dagen vast te plakken Een krachtmeting van staten in dwingelandij van doen en laten…

Op de boulevard vol met straat-muzikanten schenk ik mij zelf een groot glas wijn om mij het geluk toe te prijzen want ik had hier ook met jou kunnen zijn…

Wanneer de stilte U begint te prijzen de ziel gaat reizen wacht Uw belofte dat het lichaam zal verrijzen op Uw tijd.…

pingelen, pingelen moet je in Turkije of ze nemen je beet met hun prijzen eerlijke mensen wijzen ongerechtvaardigde koopwaar beleefd af zonder pleiten…

OVER BOEREN EN VROUWEN Dit is het verhaal van vijf boeren Die kicken op eeuwige trouw Om die te bewijzen Kiest ieder een vrouw En laat zich als lammetje voeren Naar zevende hemels en roemrijke prijzen (Herman) Mijn zorg voor het land is te prijzen Al fluitend kies ik voor het boeren Wie wordt er mijn vrouw?…

Want met sierlijke sprongen Wordt er naar prijzen gedongen, Maar het laat zich niet dwingen. Bij een mislukte sprong merkte ik pas, Hoe hard water was.…

Je ogen gillen wanneer ik de koffers pak en van je afgewend zeg ik verslagen het is over...uit genoeg wat rest blijft zonder klagen na jouw ontstelde blik iets luider jij legt àlles bij mij neer het voelt zo overladen echt...…

Ik weet dat er engelen zijn die zich ophouden in de schemer, minzaam zwijgend, die ik in mijn ooghoeken zie, hun edele gestalten tot mij nemend om ze te overladen met spiegelend goud. Er was een grijze kraai met een zwarte bolhoed, die mij toeknikte als een oude, alwetende tovenaar.…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van oude dikzakken nog wat dagen vast te plakken…

hoeveel zijn er die HUN gevoelens mens ZIJN driften op-geven voor een onbestaande zekerheid onbestaand PRIJZEN een blinkend goddeloos KLOEK RAS-PAARD goddeloos uitdagend…

Drijvend op woeste golven van vurige passie en verlangen mijn gevoelens worden bedolven en mijn hart is erdoor gevangen Wandelend op gouden paden mijn ogen worden erdoor verblind alles wordt nu met liefde overladen het leven is omvangen met een roze tint Zwevend op prachtige wolken met de kleuren van heldere lelies deze ervaring is niet…

Alweer is de werkloosheid opgelopen De energieprijs vliegt door het plafond De ziektekosten zijn niet meer gezond Uw koopwoning is niet meer te verkopen Eén lichtpunt in dit aardse tranendal Over een jaar is het weer carnaval…

Hoe moest men eertijds zijn vaderschap bewijzen Toen alles nog door geheimen werd verpest Tegenwoordig wordt er op DNA getest En moet men zich daarmee maar gelukkig prijzen Want ook het vaderlijk D.N.A Laat nog steeds zijn sporen na.…

Fok het gewoon Fok gewoon de leugens. Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch…

hij heeft bergen beklommen via afwijkende wegen en kronkelpaden heeft rivieren bezwommen daarin bijna bezweken zich onnodig met problemen overladen toch bovengekomen de overkant bereikt zal hij weer afdalen een weg die soms afwijkend lijkt en dreigen te verdwalen maar ook hij zal als een ieder het einde halen ook hij hoopt na de finish…

Zou ik de morgenzon niet prijzen: goud en blank schijnt zij de grijze nevels van de heemlen heen en haar goudglans straalt alleen. Zou ik uwe lach niet prijzen, gouden, blank, schijnt zij de grijze nevels van mijn heemlen heen en haar glanzen zie 'k alleen.…

die opvalt is niet moeilijk iemand prijzen die niet opvalt dus wel misschien zorgt die wel dat de ander opvalt zo gaat het in een spel Ik ga voor mijn gelijk tot men inziet hoe het werkelijk is dan voel ik me niet meer verlaten, niet alleen zo lopen ze niemand meer mis…

Minister Eurlings heeft aan ons gevraagd Hoe wij willen betalen voor het reizen Dat is een daad waarvoor je hem moet prijzen Toch heeft de politiek alweer geklaagd Omdat hij zo ver democratiseert Krijgt hij de rekening gepresenteerd…

Mijn God wil ik eer bewijzen Aan Hem mijn dank betuigen En eerbiedig voor Hem buigen Zijn grootheid loven en prijzen.…

Wees voor een tandarts steeds op uw qui-vive, U kiest voor brug of kroon en pas nadien Zal hij aan u zijn tanden laten zien: Een nota met waanzinnige tarieven. Wat eveneens aan de beroepsgroep kleeft: Een tandarts lacht...als een boer kiespijn heeft.…

Je mag je gelukkig prijzen, Met jouw eigen eigenwijze. De manier waarop je het doet, Voelt eigen en goed, Jouw ster zal spoedig rijzen. Een meeloper, wordt nooit spekkoper.…

“U dient bij dezen te verklaren dat De homoseksuele levenswijze Is af te keuren en niet aan te prijzen, Zo raakt de school op het verkeerde pad.” Het lijkt me beter, kan ik u vertellen, Een anti-Slob verklaring in te stellen.…

'Den Haag' met zijn paleizen waarin Besturen zwijgzaam huizen zou ik niet -hemelhoog- in Halleluja willen prijzen Torenhoge gebouwen van glas en licht wekken eerder de schijn van heiligheid.…

mij het leven alleen om u te dienen * dan = dus * koning...overladen = meer met rijkdom beladen dan een koning, dan zelfs Jupiter…

Kon ik maar zijn zoals de aarde, woordeloos, meeslepend, alles omvattend, temperamentvol of loos,van iets van alles en niets van niets wetend, maar zie wat ik gedwongen ben te zien, de gestileerde tijd van op- en ondergang, hoofdpersoon in eigen overgang, een acteur aan onzichtbare lijnen bewogen in een overladen seizoen zoekend naar…

Wij waren met velen en zagen de vogels de dieren in het grasland, alles trillend alles overladen met leven. Wij bleven drijven voor de laatste dingen, terwijl men ons probeerde te bereiken raakten we verzeild, dat wil zeggen een plek waar anderen terugkeerden om een begrijpelijk inzicht te krijgen.…

Ook nu tijdelijk halfblind wandel ik naar je toe, ik wacht niet, ik volg de geuren van je aftershave die zal je verraden nu ik je met zoenen wil overladen. Je ogen blijven mij trouw, mooi bruin van kleur naast zo onverplicht licht dat ons tot niets verplicht.…

Ik weiger te genieten van geluk Binnen mijn handbereik Ik zie het eerder als een juk En reken me niet rijk Als gouden regens vallen Dan mag ik mij prijzen Zo zie ik mij mijn leven vergallen Altijd verlangen, altijd eisen…

Nu voortaan door de fiscus wordt geheven Op zwartgeld uit belastingparadijzen Valt menig burger stevig in de prijzen En moeten spaarders hun tegoed opgeven Je hoort die mensen nu niet alleen klagen Ze zijn ook nog behoorlijk aangeslagen…